بسم الله الرحمن الرحیم ؛ یک روایت بسیار نورانی در باب عقل و جهل کافی از امام کاظم علیه السلام خطاب به یکی از یارانشان هشام بن حکم هست که در آن به ذکر خصوصیات و جایگاه عقل و نشانه ها و ریشه های عقلانیت و عاقل پرداخته میشود. این روایت را می توان خواند، روایتی بسیار زیبا، حکیمانه و بلند هست که به گمانم هر گزاره آن بدون مبالغه و اغراق سر فصلی و کتابی از حکمت هست. کافی است لوازم آن بیان را عمیق بنگریم. از این جهت با یک منظومه زیبا روبروییم که با تفکر در آن بهت و ابتهاج از قلب انسان سرازیر میشود. ان شاء الله قصد داریم در این باغ زیبا، روزانه قدمی بر داریم و سعی بنده این است که گزاره های این روایت را همراه با ترجمه و احیانا اگر نکته ای بود کوتاه ذیل آن عرض کنم. آدرس روایت : کافی جلد یکم، ص 13، روایت 12 به طبع اسلامیه ؛ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا رَفَعَهُ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع‏لیه السلام