هدایت شده از سید حسین‌ میرعمادی
. «مختصری درباره این روزهای روسیه و اوکراین» بدون مقدمه نظر من این است روسیه هیچ گاه قصد جنگ با اوکراین را نداشت و تنها نیت آنها تکیه بر ابر قدرت بودنشان و مانوری نظامی در مرز های اوکراین بود تا نگذارند اولاً ماجرای گرجستان همجوارشان که به ناتو پیوسته این بار برای اوکراین تکرار شود ثانیاً کنترل قیمت نفت و سوخت را در جهان به دست گیرند منافع و روحیات روس ها به گونه ای است که تمایل دارند کشورهای همجوار در ریل آنها باشند و یا حداقل پا را از گلیم خود فراتر نبرند همه می دانند ناتو یعنی جبهه مقابل روس ها و اما انگلیس خبیث و آمریکای شیطان و هم پیمانانشان با غوغای رسانه ای فرصت را مناسب دیدند چرا که از قلدری روسیه در رسیدن به اهدافشان خسته شدند (حق وتوی روس ها ، حمایت و روابط آنها با ایران ، هم پیمان شدن با چین ، و ....) . حالا روسیه مانوری را که قرار بود یک نمایش کوتاه مدت باشد را گویی توسط پروپاگاندای رسانه ای غرب در حال تبدیل شدن به یک چالش می بیند . همان گرفتن کریمه هزینه هایی برای روس ها داشت تحریم غربی ها و آمریکا که هر چند تاثیر چندانی نداشت ولی باعث چالش در بدنه اجتماعی روسیه شد و دادن سوژه به افراد مخالف با یکه تازی پوتین خواهد شد . روس ها می دانند افتادن در دام جنگی ناخواسته چه هزینه‌های سنگینی برای آنها دارد چرا که حمله به اوکراین از هر زاویه ای اشغال و تجاوز به یک حاکمیت مستقل و شناخته شده در جهان است که قطعاً به مزاج هیچ کشوری در دنیا خوش نمی آید حتی هواداران روس ها . در ماجرای کریمه حتی ایران که شریک راهبردی روسیه است قائل به حفظ حاکمیت اوکراین بود پس حمله به اوکراین باعث می شود اجماع هواداران روسیه متزلزل شود و در مرحله بعد قدرت بی نظیر این روزهای روس ها رو به افول گذارد که این همان خواسته آمریکا و ... هست و می بیند چه تلاشی می کنند که جنگ اوکراین آغاز شود چرا که یکی از بزرگترین قدرت های بلوک شرق را درگیر کرده اند که این خود مفصل بحث دارد که کشوری که درگیر جنگ است چه چالشهایی دارد . پس ابر قدرت ماندن روسیه در این است که جنگ را آغاز نکند یا نیروهایی غیر رسمی و غیر روس را برای امتیاز گرفتن از اوکراین پشتیبانی کند . در زمان کنونی غرب تمام تلاش را می کند تا روسیه را به یک دو راهی غیر برگشت ببرد که هر مسیر را انتخاب کند شکست بخورد . راه اول جنگ است ، در خوشبینانه ترین حالت اگر جنگ کند و حتی اوکراین را اشغال کند همراهی کشورهای مشترک المنافع را ازدست می دهد که برای روس ها بزرگترین خطر است تازه اگر فرسایشی نشود و بدون برنده باشد . راه دوم اگر جنگ نکند همان پروپاگاندای رسانه ای چنان اوکراین را تقویت می کنند و می گویند روسیه از قدرت ناتو و رجز خوانی های غربی ها و هشدارهای تحریمی ترسیده است که روس ها را گوشه رینگ ببرند و از جایگاه امروزی شان کنی بکاهند . حال روسیه کار سختی در پیش دارد تا این قائله را طوری تمام کند که خدشه ای به قدرتش نخورد و حتی امتیاز کمی هم شده بگیرد تا بگوید این قدرت ماست که حریفان را مغلوب می کند یا اینکه لااقل وضعیت روسیه ی قبل از این ماجرا را برای خود حفظ کند . . ۲۳ بهمن ۱۴۰۰ . @Shmiremadi