🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 ☀️روزمان را با قرآن شروع میکنیم☀️ 🌺سوره نساء آیه (33)👇 وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالأَقْرَبُونَ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَي كُلِّ شَيْءٍ شَهِيداً (33) و از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان و كسانى كه با آنان پيمان بسته ايد، برجا گذاشته اند، براى هر يك وارثانى قرار داده ايم، پس سهم آنان را (از ارث) بپردازيد، زيرا كه خداوند بر هر چيز، شاهد و ناظر است. 🌺تفسیر نور(آیت الله قرائتی)👇 ✨ تعيين ميزان ارث، به فرمان خداست. «لكل جعلنا موالى» ✨ خويشان نزديك تر، در ارث بردن اولويّت دارند. «الاقربون» ✨ انسان حقّ دارد در شرايطى مالكيّت خود را از طريق پيمان و قرارداد به ديگرى واگذار كند. «عقدت ايمانكم» ✨ تعهّدات انسان در زمان حياتش، پس از مرگ، محترم است. «والّذين عقدت ايمانكم فآتوهم نصيبهم» ✨ وفاى به پيمان و عهد، واجب است. «آتوهم نصيبهم» ✨ بدهكاران بايد براى پرداخت بدهى، به سراغ طلبكاران بروند. «آتوهم نصيبهم» ✨ ايمان به حضور خداوند، رمز تقوى و هشدار به كسانى است كه وفادار به پيمان هاى خود نيستند. «ان اللّه كان على كل شى ء شهيدا» 🌺نڪتھ ها👇👇👇 🍃✨ «مَوالى» جمع «مولى» داراى معانى مختلفى است، ولى دراينجا مراد وارثان است. جمله ى «عقدت ايمانكم» اشاره به قراردادهاى است كه پيش از اسلام، ميان دو نفر برقرار مى شد و اسلام، با اندكى تغيير، آن را پذيرفت و نامش در كتب فقهى، «ضمان جريره» است. متن قرارداد به اين صورت بوده كه دو نفر پيمان ببندند در زندگى، همديگر را يارى كنند و در پرداخت غرامت ها، كمك هم باشند و از هم ارث برند. (چيزى شبيه قرارداد بيمه در امروز)، كه اگر خسارتى بر يكى وارد شد، هم پيمان او، ديه ى آنرا بپردازد. اسلام اين قرارداد را پذيرفت، ولى ارث بردن از ديگرى را مشروط به آن كرد كه انسان وارثى نداشته باشد. 🍃✨ امام رضاعليه السلام درباره ى معناى «و الذين عقدت ايمانكم» فرمودند: مقصود پيمانى است كه مردم با رهبران الهى و معصوم بسته اند.[270] 🌺🌺🌺 🍃270) وسائل، ج 12، ص 241. #قرآن #تفسیر @Antiliberalism