. سلام‌الله‌علیها ای بهره‌ور زخوان عطای توخاص و عام از ما تو را درود و ز سبحان تو را سلام با این شکوه و منزلت و رتبه و مقام در پیش پای زائر خود می‌کنی قیام تو اسوۀ کریمۀ اوصاف احمدی آیینهٔ تمام نمای محمدی چون آفتاب مهرتو، تابنده می‌شود حاتم ز جودخویش، سرافکنده می‌شود تنها نه ماه، مهر، تو را بنده می‌شود خورشید هم ز مهر تو،شرمنده می‌شود برگِرد تو چو کعبه ملک می‌کند طواف اینجا که جبرئیل بود گرم اعتکاف دل نیست هر دلی که تو را پای بند نیست نامی که از تو جلوه ندارد، بلند نیست شعری که از تو دم نزند، دلپسند نیست طبع مرا، به غیر تو شیرازه بند نیست چون دعبل و کمیت خوشا محترم شدن در پرتو عنایت تو محتشم شدن بی بی! چه دلپذیر بود آستانه‌ات امشب، گرفته است دل ما بهانه‌ات دل‌ها روانه‌اند ز هر سو به خانه‌ات امیّد ماست بر کرم بی کرانه‌ات خاتون هر دو کون! قم از تو زبانزد است زیرا که آشیانۀ آل محمّد است بی بی! بیا و رحمت خود را تمام کن در حقِّ ما، عنایت خود را تمام کن لطفی کن و محبّت خود را تمام کن الطاف بی نهایت خود را تمام کن ما را در آستانۀ لطفت امان بده پروانۀ حضور، دراین آستان بده هر کس که باجلال تو عهدی جمیل بست پیوسته دل به ذکر خوش یا جلیل بست هر زائری که پای ضریحت دخیل بست بال دعا به بال و پر جبرئیل بست اینجا فرشتگان خدا بال می‌زنند مُهر تو را به نامۀ اعمال می‌زنند هر زائری که عطر دعای حبیب داشت بوی خوش شکوفۀ امَّن یجیب داشت وآن‌دل که از شمیم‌خوش‌تو نصیب‌داشت عطر خیال‌پرور گل‌های سیب داشت پیچیده درفضای حرم ،عطر تربتت خوشبوتر از شکوفۀ گلها، محبتت ای آنکه نیست از تو کسی سرفرازتر خوش‌بوتر و کریم‌تر و چاره‌سازتر نشنیده‌ایم از تو درِ خانه بازتر پیدا نمی‌شود ز تو مهمان نوازتر هر روز ما به لطف تو نوروز می‌شود دلخواه و دلپذیر و دل افروز می‌شود «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .