🔹اموات خود را هر هفته زیارت کنیم... امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه فرمودند: «اموات خود را زیارت کنید، چراکه آنها از زیارت شما خوشحال می‌شوند؛ و هر یک از شما حاجت خود را نزد قبر پدر و مادرش طلب کند، پس از اینکه برای آنها دعا می‌کند.» [۱] عبدالله بن سليمان گوید: از امام باقر علیه‌السلام درباره زیارت اهل قبور سؤال کردم؛ حضرت فرمودند: «وقتی روز جمعه شد آنها را زیارت کن...» گفتم: آیا می‌فهمند چه کسی نزد آنها آمده است تا در نتیجه مسرور و شادمان شوند؟ فرمودند: «آری؛ و هنگامی که از نزد آنها باز می‌گردند، وحشت می‌کنند!» [۲] محمد بن مسلم گوید: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: اموات را زیارت کنیم؟ فرمودند: «آری.» گفتم: آیا وقتی نزد آنها می‌رویم، متوجه ما می‌شوند؟ حضرت فرمودند: «آری بخدا قسم! آنها نسبت به شما آگاه می‌شوند و به خاطر آمدن شما شادمان می‌شوند و با شما اُنس می‌گیرند!» گفتم: وقتی به زیارتشان رفتیم چه بگوئیم؟ فرمودند: «بگو: اللَّهُمَّ جَافِ الأَرضَ عَن جُنُوبِهِم وَ صَاعِد إِلَيكَ أَروَاحَهُم وَ لَقِّهِم مِنكَ رِضوَاناً وَ أَسكِن إِلَيهِم مِن رَحمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحدَتَهُم وَ تُؤنِسُ بِهِ وَحشَتَهُمْ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ.» [۳] اسحاق بن عمار گوید: به امام کاظم علیه‌السلام گفتم: آیا مؤمن می‌فهمد چه کسی قبرش را زیارت می‌کند؟ فرمودند: «آری! و پیوسته با او مأنوس است تا هنگامی که نزد قبرش می‌باشد؛ پس وقتی که برخاست تا از نزد قبرش باز گردد، از رفتن او وحشت به آن میّت وارد می‌شود!» [۴] 💠 «عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ زُورُوا مَوْتَاكُمْ فَإِنَّهُمْ يَفْرَحُونَ بِزِيَارَتِكُمْ وَ لْيَطْلُبْ أَحَدُكُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِيهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا يَدْعُو لَهُمَا. [۱] عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ، عَنِ الْبَاقِرِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِيَارَةِ الْقُبُورِ. قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ فَزُرْهُمْ، فَإِنَّهُ مَنْ كَانَ فِيهِمْ فِي ضِيقٍ وُسِّعَ عَلَيْهِ مَا بَيْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ، يَعْلَمُونَ بِمَنْ أَتَاهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ، فَإِذَا طَلَعَتِ الشَّمْسُ كَانُوا سُدًى. قَالَ: قُلْتُ: فَيَعْلَمُونَ بِمَنْ أَتَاهُمْ، فَيَفْرَحُونَ بِهِ قَالَ: نَعَمْ، وَ يَسْتَوْحِشُونَ لَهُ إِذَا انْصَرَفَ عَنْهُمْ. [۲] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ أَنَّهُ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع الْمَوْتَى‌ نَزُورُهُمْ فَقَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَيَعْلَمُونَ بِنَا إِذَا أَتَيْنَاهُمْ فَقَالَ إِي وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَيَعْلَمُونَ بِكُمْ وَ يَفْرَحُونَ بِكُمْ وَ يَسْتَأْنِسُونَ إِلَيْكُمْ قَالَ قُلْتُ فَأَيَّ شَيْ‌ءٍ نَقُولُ إِذَا أَتَيْنَاهُمْ قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَيْكَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْكَ رِضْوَاناً وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِمْ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ‌ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ. [۳] عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ الْمُؤْمِنُ يَعْلَمُ بِمَنْ يَزُورُ قَبْرَهُ قَالَ نَعَمْ وَ لَا يَزَالُ مُسْتَأْنِساً بِهِ مَا دَامَ عِنْدَ قَبْرِهِ فَإِذَا قَامَ وَ انْصَرَفَ مِنْ قَبْرِهِ دَخَلَهُ مِنِ انْصِرَافِهِ عَنْ قَبْرِهِ وَحْشَةٌ. [۴]» 📜 منابع روایات: [۱] كافی (شیخ‌کلینی)، ج۳، ص۲۲۹، ح۱۰ [۲] الأمالی (شیخ‌طوسی)، ص۶۸۸، ح۵ [۳] من لایحضره الفقیه (شیخ‌صدوق)، ج۱، ص۱۸۰، ح۵۴۰ [۴] كافی (شیخ‌کلینی)، ج۳، ص۲۲۸، ح۴ { @AyatollahBahrololom }