اين هنگام در ميان فرشتگان غلغله‌اي افتاد وبه‌پيشگاه الهي عرضه كردند كه خدايا از شرق تا غرب يكنفر،تورا عبادت مي‌كندواوراهم كه مي‌خواهند بسوزانند.دستور بده تا اورا ياري كنيم.خطاب آمد:برويد اگراز شما ياري خواست اورا كمك كنيد.ابتدا ملك باد نزد ابراهيم (ع) آمد وگفت:من‌موكل باد هستم.اگر امر بفرمائيد به باد امر كنم تا آتش را به خانة نمرود ببرد ونمروديان را بسوزاند.ابراهيم (ع)فرمود پناه من خداست وبتو نيازي ندارم.ملك ابرآمد وگفت اي ابراهيم!اجازه بده تا به ابر امر كنم آتش را خاموش كند.ابراهيم(ع)گفت امر خود را به خداي ناديده واگذاردم.ملك كوه آمد وگفت اي‌ابراهيم!اجازه بده كوه بابل را بر سرشان خراب نمايم وهمه را هلاك كنم.ابراهيم (ع)گفت بتو نيز محتاج نيستم.بعد جبرئيل آمد وگفت اي ابراهيم!هيچ احتياجي‌نداري؟گفت دارم اما نه بتو.گفت به كه داري؟گفت او از همه بهتر به حال من آگاه‌است.بعد از آن از طرف خدا ندا آمد:«يانار كوني برداً وسلاماً علي ابراهيم»
ابراهيم از پيامبراني است كه خداوند او را بيش از ديگران با عظمت ياد نموده‌است واو را با القابي چون :حنيف،مسلم، حليم، اوّاه، منيب،صديق‌ياد كرده و بااوصافي چون:شاكرو سپاسگزار نعمتهاي خداوند،قانت و مطيع خالق توانا،داراي‌قلب سليم،عامل و فرمانبردار كامل خدا،بندة مؤمن و نيكوكار،شايسته و صالح‌درگاه خدا و...وي را ستوده است.و به منصبهايي چون:امامت وپيشوائي‌مردم،برگزيده در دوجهان و خليل اللهي مفتخر داشته است.
از جمله الطاف الهي بر ابراهيم آنست كه:
او را از پيامبران اولوا العزم قرار داد.
پيامبري را در ذريه او قرار داد.
علم وحكمت وشريعت بوي داده است.
اورا امّت واحده خواند.
و خانة كعبه بدست او تجديد بنا شد.
مقام امامت به او تفويض شد
مدت عمر ابراهيم دويست سال بوده و در شهر خليل الرحمن فلسطين اشغالي‌مدفون است.
ابراهيم در قرآن
به قسمتي از گفتگوي ابراهيم با نمروديان توجه نمائيد:
«ابراهيم به پدرش گفت:چراچيزي كه نمي‌شنود و نمي‌بيند و تورا از چيزي‌بي نياز نمي‌كند را عبادت مي‌كني؟اي پدر!من به دانشي مطلع شده‌ام كه تو به آن‌دست نيافته‌اي .پس از من پيروي كن تا تورا به راه راست هدايت كنم.اي‌پدر!شيطان را نپرست كه شيطان معصيت خدا را نمود.اي پدر!من مي‌ترسم تو دچارعذاب الهي شوي وجزو ياران شيطان گردي!پدرش جواب داد:آيا از خدايان من‌رويگردان شده‌اي؟اگر دست از اين حرفها برنداري تورا سنگسار مي‌كنم!وتورا ازخود مي‌رانم!ابراهيم گفت با تو خداحافظي نموده واز خدا برايت طلب آمرزش‌مي‌نمايم كه خدا به من مهربان است. واز شما و معبودانتان دوري مي‌كنم و خداي‌واحد را مي‌خوانم تا شايد با اين دعا از درگاه خدا دور نشوم»
«ابراهيم به پدرش وقوم پدرش گفت:اين تنديسها چيست كه به آنها روي‌آورده وآنها را عبادت مي‌كنيد؟گفتند:پدران ما اينها را عبادت مي‌كردند.ابراهيم‌گفت:شما وپدرانتان در گمراهي آشكار بوديد.گفتند:آيا براي ما حق آورده‌اي يا ازبازيگراني؟ابراهيم گفت خداي شما پروردگار آسمانها وزمين است كه آنها را آفريده‌ومن بر اين مطلب شهادت مي‌دهم.بخداقسم:وقتي نبوديد براي بتهاي شما چاره‌اي‌خواهم انديشيد!پس به بتخانه رفته وبتهاي آنان را بجز بت بزرگ را تا شايد سراغ اوبروند شكست.»
«ابراهيم به آنها گفت:آيا غير از خدا،چيزي را مي‌پرستيد كه نه به شما سودي‌دارد ونه ضرر؟اُف بر شما وبتهايتان چرا تعقل نمي‌كنيد؟آنها گفتند كه :او رابسوزانيد وخدايانتان را ياري كنيد اگر كمك كننده به خدايانتان هستيد!»
«ابراهيم به پدرش و قومش گفت:چه مي‌پرستيد؟گفتند:بتاني را مي‌پرستيم وپيوسته سر بر آستانشان داريم.ابراهيم گفت:آيا وقتي آنها را صدا مي‌زنيد صداي‌شما را مي‌شنودند؟آيا سود وزياني براي شما دارند؟آنها گفتند:بلكه پدرانمان را اين‌چنين يافته‌ايم.ابراهيم گفت آيا نمي‌دانيد كه بتهاي شما وپدرانتان با من دشمن‌منند.ولي پروردگار عالميان كسي است كه مرا آفريد و هدايت كرد.او كسي است كه‌غذا وآشاميدني به من مي‌دهد.و چون مريض شوم مرا شفا مي‌دهد و اميدوارم كه‌روز قيامت خطاهاي مرا ببخشد.»
«ابراهيم به پدرش گفت:چرا چيزي كه نمي‌شنود و نمي‌بيند و تورا از چيزي‌بي نياز نمي‌كند را عبادت مي‌كني؟اي پدر!من به دانشي مطلع شده‌ام كه تو به آن‌دست نيافته‌اي .پس از من پيروي كن تا تورا به راه راست هدايت كنم.اي‌پدر!شيطان را نپرست كه شيطان معصيت خدا را نمود.اي پدر!من مي‌ترسم تو دچارعذاب الهي شوي وجزو ياران شيطان