بــه دلــش افتاد بــرود کمک جناب صمصام.آمد داخــل و گفت:اگر در خانه کاری دارید، بفرمایید تامن انجام دهم. - ســری بــه کاهــدان حیوانــات بزنیــد؛ چنــد روزی اســت آنجــارامرتب نکرده ام. وارد کاهدان که شــد،دید آنجا خالی خالی اســت. رفت خدمت ســید و اوضاع را گفت. - شما چرا نگرانی؟ هر کساین حیوانات را خلق کرده، خودش هم به فکرآب وغذای آنهاست. چند دقیقه ای نگذشــته بود که کســی در زد و ازدر نیمه باز داخل شــد. پیرمردی باقیافه ای روستایی و لباسهای قدیمی. سالم کردو جلوی ســید دســت به ســینه گذاشــت و گفت:من نــذری داشــتم،الحمدلله حاجتــم روا شــده،آمــده ام نــذرم را ادا کنم.بعد همســرش را انداخت پایین و رفت سمت در خانه. - پس چرا ایستاده ای؟برو سر کوچه، کمک پیرمرد. مــرد بــا دیــدن دوتــا گاری کاهو یونجــه وســط کوچه خشــکش زد.آب دهانــش را قــورت دادو رفــت کمــک.وقتــی پیرمــردرفت،ســید رو کرد بــه او گفــت:نصــف اینها مالتــو. خودش میگوید: بــار را بردم ســبزه میدان فروختم واهل وعیالم را بردم مشــهد.تا پنج ماه بعد هم هنوز آن پول توی زندگی ما جریان داشت.