⚜️ ابهامات در مفاهیم سرمایه، سرمایه‌دار و سرمایه‌داری (۲) در زبان و ادبیات فارسی ✍️ پروفسور مسعود درخشان 🔸 به کارگیری این اصطلاحات در جایگاه نامناسب، موجب شد که از آن به بعد، به هر کلامی و هر موضع‌گیری و هر تحلیلی در خصوص ویژگی‌های نظام سرمایه‌داری، بحران‌های ذاتی نظام سرمایه‌داری، تحولات آتی این نظام، تعارض طبقه سرمایه‌دار و طبقه کارگر، استثمار و نظایر آن بلافاصله برچسب سوسیالیستی یا مارکسیستی زده شود. 🔹 در ترجمه کاپیتالیست به سرمایه‌دار و کاپیتالیسم به سرمایه‌داری، سؤالات و ابهامات متعددی مطرح می‌شود. زیرا آنچه از واژگان سرمایه‌دار و سرمایه‌داری در زبان فارسی مراد می‌شود با واژگان کاپیتالیست و کاپیتالیسم در مکتوبات اقتصادی مغرب زمین تفاوت‌های جدی دارد. در زبان فارسی، سرمایه‌داری به معنای «سرمایه داشتن و سرمایه‌دار بودن» و نیز «مالداری و ثروتمندی» است. در لغت‌نامه دهخدا، سرمایه‌دار، «صاحب سرمایه، دارای سرمایه، پولدار و ثروتمند» تعریف شده است. همچنین، سرمایه به معنای..... 🔹 سرمایه‌داری در این تعاریف، مطلقا به معنای «نظام اقتصادی» نیست و لذا اگر کاپیتالیسم را به سرمایه‌داری در معنای فوق الذکر ترجمه کنیم قطعا به خطا رفته‌ایم. از این رو، نویسنده در مواردی، برای پرهیز از این ابهام، از واژه «سرمایه‌مداری» برای ترجمه کاپیتالیسم استفاده کرده است. زیرا که در این نظام، سرمایه ‌مدارِ تنظیم امور اقتصادی است و سرمایه مبنای رشد اقتصادی است و سرمایه‌گذاری عامل رشد اقتصادی است..... 🔰مطالعه ادامه این مطلب کوتاه در سایت قصد: http://profderakhshan.qasd.ir/articles/599#start 💠@QasdWay