🇮🇷🇵🇸 🔰#یادداشت | مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا؛ گره در دستان کاخ سفید 🍃🌹🍃 ۱. بن‌بست یا بازی دیپلماتیک؟ در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، مذاکرات هسته‌ای با ایران دوباره به کانون توجهات بین‌المللی بازگشته؛ اما این بار با پیچیدگی‌های مضاعف. تهران با اتکا به عقلانیت حاکمیتی و تجربه‌های پیشین، مسیر گفت‌وگو را نه از موضع ضعف، بلکه برای تثبیت حقوق خود آغاز کرد. با وجود حسن نیت ایران، گره اصلی همچنان در دستان آمریکایی است که در سال ۲۰۱۸ یکجانبه از برجام خارج شد و حالا با سابقه‌ای پرخطا، در تلاش برای بازگشت است. ۲. سه دور و سه تصویر از مذاکرات نخستین دور (در عمان) تنها امکان‌سنجی بود؛ نمادی از پذیرش شکست سیاست‌های فشار حداکثری. دور دوم (در رم)، گام مهم‌تری برداشته شد: ایران سه مطالبه اصلی خود را مطرح کرد—تضمین‌های حقوقی، لغو کامل تحریم‌ها و حفظ غنی‌سازی. اما دور سوم (باز هم در عمان) با تنش همراه شد؛ آمریکا از مواضع اولیه عقب نشست و با درخواست توقف کامل غنی‌سازی، عملاً به خطوط قرمز ایران تاخت. واکنش قاطع تهران، توقف مذاکرات را رقم زد. ۳. دیپلماسی در دستان حاکمیت فرایند تصمیم‌گیری در ایران، برخلاف تصور رسانه‌های غربی، فرادولتی و در سطح شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شود. توافق خوب آن است که عزت، استقلال و منافع ملت را حفظ کند. ۴. راه دشوار توافق؛ موانع در کمین از اختلافات داخلی در واشنگتن گرفته تا سنگ‌اندازی‌های اروپا، تهدید مکانیسم ماشه، فشار صهیونیست‌ها و مطالبات حداکثری آمریکا، همه نشان از دشواری مسیر دارد. ایران اما ثابت‌قدم است: غنی‌سازی خط قرمز است، و حذف توان هسته‌ای یعنی تسلیم در برابر سلطه. ۵. آینده چه خواهد شد؟ پنج سناریوی محتمل 1⃣ توافق موقت و شکننده، برای نفس‌گیری طرفین 2⃣ شکست مذاکرات و تداوم تقابل هوشمند 3⃣ سناریوی نظامی با حمله احتمالی #اسرائیل، پرهزینه و بی‌نتیجه 4⃣ توافق حداقلی منطقه‌ای برای کنترل بحران 5⃣ توافق جامع با حفظ حقوق ایران، اما دور از دسترس در کوتاه‌مدت 🔸ایران در این نبرد دیپلماتیک، نه‌تنها از تجربه #برجام آموخته، بلکه با صبر استراتژیک و #انسجام حاکمیتی، مسیر خود را مشخص کرده است. گره در دستان آمریکاست، نه تهران. ✍ رامین نصیری #مذاکره @Ebasirate_enghelab