_خونی را به ناحقّ نریختن «و لا یسْفِکُوا دَماً» «سَفک دَمْ» یعنی خون ریزی کردن؛ در یکی از بندهای این بیعت نامه اشاره شد که کسی حقّ ندارد فردی را بی جهت به قتل برساند، در اینجا نیز چنین می‌فرماید که نباید خونی را بی جهت بریزند و یا خونریزی کنند. ظاهراً مراد از اوّلی، قتل و کشتن عادی و عمدی و بی دلیل در جامعه است و مقصود از دومی، کشتن و خون ریختن در جنگ می‌باشد؛ یعنی اگرچه میدان جنگ، جنگ است و بحث کشتن وکشته شدن مطرح است؛ ولی همانجا هم نباید انسان مسلمان به گونه ای رفتار کند که خُلق و خوی خونریزی پیدا کند و یا از این که کسی را می‌کشد و خونی را می‌ریزد لذت ببرد. از امام علی علیه السلام نقل شده که در جنگ و هنگام کشتن دشمن، تا چند پشت و نسل او را هم می‌دید که آیا مسلمان و مؤمنی به وجود خواهد آمد یا نه، آن گاه او را می‌کشت. @Etr_Meshkat