#بیعت_یاران   آدم کشی نکردن «و لا یقتُلوا» یاران مهدی صاحب الزمان (عج) با آن حضرت بیعت می‌کنند که کسی را به قتل نرسانند. البته واضح است که مراد از این کشتن، قتل به ناحقّ و قتل نفس محترم است، و مراد از آن، کشتن در جنگ و جهاد و یا کشتن قاتل به عنوان قصاص نیست؛ [۱] یعنی کسی که احترام جانش را خود از بین برده است، دیگری هم برای جان او احترام قائل نیست. یکی از گناهان کبیره که خداوند به انجام دهنده آن وعده عذاب داده است، قتل نفس محترم است؛ یعنی کسی را به ناحقّ کشتن. بنابراین اگر کسی مرتکب قتل فردی شد، باید کشته شود، آیه کریمه می‌فرماید: و کسی را که خداوند خونش را محترم شمرده، نکشید، جز بحق! و آن کس که مظلوم کشته شده، برای ولی اش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم؛ اما در قتل اسراف نکند، چرا که او مورد حمایت است! (2) و در آیه دیگر هم به حرمت و هم به مجازات اخروی قتل عمدی اشاره دارد: و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن می‌ماند؛ و خداوند بر او غضب می‌کند؛ و او را از رحمتش دور می‌سازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است. (1) ---------- [۱]: ۵۶. که از جمله آیات ۱۷۸ و ۱۷۹ سوره بقره و آیه ۴۵ سوره مائده به آن اشاره دارد. [۲]: ۵۷. سوره اسرا، آیه ۳۳. [۱]: ۵۸. سوره نسا، آیه ۹۳ @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران  پیمان منتظران _ بیعت یاران ناامن نکردن راه ها «و لا یخِیفوا سَبیلاً» راه مردم و محل عبور و مرور آنان را نا امن نکنند. مسئله ناامنی راه‌ها و ترساندن مسافران و مانع ایشان شدن، آنقدر مهم است که در این بیعت نامه این دومین بار است که به آن اشاره شده است. به همین جهت مجازات آن هم بسیار شدید است که آیه شریفه قرآن می‌فرماید: کیفر آن‌ها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می‌کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند، ) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آن ها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آن‌ها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند. (1) لذا قاطِعُ الطَّریق یا قُطّاعُ الطَّریق؛ یعنی کسانی که شمشیر بکشند یا اسلحه به دست بگیرند و جلوی مردم را سدّ کنند، هم به مجازات دنیوی می‌رسند و هم باید منتظر کیفر اخروی آن باشند. ---------- [۱]: ۸۳. سوره مائده، آیه ۳۳. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران _خونی را به ناحقّ نریختن «و لا یسْفِکُوا دَماً» «سَفک دَمْ» یعنی خون ریزی کردن؛ در یکی از بندهای این بیعت نامه اشاره شد که کسی حقّ ندارد فردی را بی جهت به قتل برساند، در اینجا نیز چنین می‌فرماید که نباید خونی را بی جهت بریزند و یا خونریزی کنند. ظاهراً مراد از اوّلی، قتل و کشتن عادی و عمدی و بی دلیل در جامعه است و مقصود از دومی، کشتن و خون ریختن در جنگ می‌باشد؛ یعنی اگرچه میدان جنگ، جنگ است و بحث کشتن وکشته شدن مطرح است؛ ولی همانجا هم نباید انسان مسلمان به گونه ای رفتار کند که خُلق و خوی خونریزی پیدا کند و یا از این که کسی را می‌کشد و خونی را می‌ریزد لذت ببرد. از امام علی علیه السلام نقل شده که در جنگ و هنگام کشتن دشمن، تا چند پشت و نسل او را هم می‌دید که آیا مسلمان و مؤمنی به وجود خواهد آمد یا نه، آن گاه او را می‌کشت. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران شراب نخوردن «و لا یشربُوا الخَمْرَ» در بین گناهان، کمتر موردی داریم که آیه شریفه قرآن به این صراحت، هم به نجاست و هم به حرمت آن تأکید و هم اشاره ای به فلسفه حکم آن کرده باشد؛ چنان که در موضوع خمر در این آیات، هم می‌فرماید پلید و نجس است و هم امر می‌کند که از آن دوری کنید؛ چون این کار موجب کینه و عداوت و دوری از خدا و یاد او می‌شود. به آیه شریفه توجّه کنید. ای کسانی که ایمان آورده اید! شراب و قمار و بت‌ها و ازلام [نوعی بخت آزمایی ]، پلید و از عمل شیطان است، از آن‌ها دوری کنید تا رستگار شوید! شیطان می‌خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهی اکید، ) خودداری خواهید کرد؟!(2) همچنین درآیه ۲۱۹ سوره بقره به کبیره بودن این گناه تصریح کرده و فرموده: «درباره شراب و قمار از تو سؤال می‌کنند، بگو: «در آن‌ها گناه و زیان بزرگی است؛ و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بردارد؛ (ولی) گناه آن‌ها از نفعشان بیشتر است.... » آثار سوء بهداشتی و اخلاقی این گناه بسیار فراوان بوده که هم روح و روان انسان و هم جسم و تن او را نابود می‌کند؛ شراب خواری مادرِ همه گناهان است؛ چون در حال مستی که عقل او از کار می‌افتد، ممکن است به هر کاری دست بزند. چه مفاسدی که در بدن به وجود می‌آورد، چه مضرّات اخلاقی که از بدزبانی و بداخلاقی، از انواع جنایت‌ها و هتک حرمت ها، کارهای غیر قانونی و غیر شرعی به هنگام مستی به وجود می‌آید. در این مورد احادیث فراوانی از معصومین (ع) در نجاست، حرمت و مذمت خوردن و لعن خورنده آن وارد شده است.قال رسول اللَّه (ص): «خدا لعنت کرده است شراب را، و غرس کننده درخت آن را و سازنده و تهیه کننده آن را و خورنده آن را، و ساقی آن را، و فروشنده آن را، و خریدار آن را، و خورنده پول آن را، و حمل کننده آن را، و آن که شراب برای او حمل می‌شود را»(2)! در برخی دیگر از احادیث آمده است: شرابخوار به بهشت وارد نمی شود. به چنین شخصی نباید سلام کرد. هر که شراب بخورد و تا فاصله چهل روز بعد از آن بمیرد، بت پرست مرده است. نشستن و غذا خوردن در سفره ای که شراب گذاشتند و یا قرار است بعداً در آن شراب بخورند نیز حرام است. هرکه شراب بخورد تا چهل روز نمازش مقبول نیست و اگر بمیرد و در شکمش از شراب چیزی باشد، بر خدا لازم است که بخوراند به او از چرک شکم زناکاران را که در جهنم جوشانده باشند.... [۲] مراجع تقلید نیز تماماً در رساله‌های خود این مسئله را بیان کردند و هیچ رساله ای را نخواهید دید که از این حکم خالی باشد: مسئله: شراب و هر چیزی که انسان را مست کند؛ چنانچه به خودی خود روان باشد، نجس است.... ---------- [۲]: ۱۰۱. سوره مائده، آیه ۹۰ و ۹۱. [۲]: ۱۰۳. من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۸؛ وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۲۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۳۰؛ امالی شیخ صدوق، ص ۴۲۴. [۲]: ۱۰۵. حلیة المتقین و سایر کتب حدیثی. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران پناهنده را نکشتن «و لا یقْتُلوا مُسْتأمِناً» مسئله امان دادن و پناهندگی، یکی از مصادیق عهد و پیمان است که به جهت اهمیت آن به طور مستقل در این بیعت نامه به آن پرداخته شده است. اگر کسی به علت ترس از دشمن یا برای تحقیق و یا هر نوع مشکل دیگری به شما مراجعه و پناه بیاورد، بزرگواری و کرم شما را قبول کرده، به شما اطمینان نموده و خود را در اختیار شما قرار بدهد، شما نیز باید به حسن اعتماد وی پاسخ داده، او را از هر لحاظ در پناه خود بگیرید. در این مورد آیه شریفه می‌فرماید: و اگر یکی از مشرکان از تو پناهندگی بخواهد، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود (و در آن بیندیشد)! سپس او را به محل امنش برسان، چرا که آن‌ها گروهی ناآگاهند(1)! این یکی از اصول انسانی و حقوق بشری است که اسلام نیز آن را امضا نموده و بر آن مهر تأیید زده است. ---------- [۱]: ۱۲۳. سوره توبه، آیه ۶. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران   مواد غذایی را احتکار نکردن امنیت غذایی یکی از مهم ترین مؤلّفه‌های هر جامعه ای است. شکم گرسنه را چیزی جز غذای مناسب نمی تواند جواب دهد و هیچ چیزی نمی تواند جایگزین آن شود؛ نه با پول و مقام می‌توان شکم گرسنه را سیر کرد، و نه با زور و سلاح. مواد غذایی روی زمین هم نه این که محدود باشد بلکه خداوند متعال که روزی رسان همه خلایق، از انسان و حیوان و چرنده و پرنده است، [۱] برای همه آن‌ها به اندازه لازم فراهم نموده است؛ لکن در این بین ممکن است برخی افراد پیدا شوند که حقّ و روزی سایر افراد را مانع شده و انبار و احتکار نمایند که این گناهی بس بزرگ بوده، بلکه اعلان جنگ با خداست. لذا در یک جامعه انسانی؛ بخصوص اسلامی، هر کسی وظیفه دارد که هم در تولید مواد غذایی تلاش و کوشش کند و هم در توزیع وجلوگیری از احتکار و انبار آن، مردم را از نگرانی و ناامنی غذایی برهانند. ---------- [۱]: ۱۲۲. هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر این که روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می‌داند؛ همه این‌ها در کتاب آشکاری ثبت است! [در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا]؛ سوره هود، آیه ۶. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران قناعت کردن و به کم راضی بودن «و یرضونَ بِالقَلِیلِ» قناعت ضد صفت حرص است؛ یعنی صفت و حالتی از نفس است که باعث اکتفا کردن به قدر حاجت می‌باشد. قناعت مرکبی است که انسان را به مقصد اصلی می‌رساند و سعادت ابدی را برای او به ارمغان می‌آورد؛ زیرا هر که به قدر ضرورت قناعت کرد و دل را مشغول زواید نکند، همیشه فارغ البال می‌باشد و حواس او جمع است و تحصیل آخرت برایش آسان می‌شود. [۱] قناعت سبب آسان شدن حساب و کتاب آخرت است. چون روایت شده است که مال دنیا به گونه ای است که در حلال آن حساب است و در حرام آن عقاب می‌باشد؛ یعنی بر فرض هم که حلال باشد باید پای میز حساب و کتاب حاضر شود. به چند حدیث در این زمینه توجّه بفرمایید: پیامبر اکرم (ص)فرمودند: سفارش می‌کنم شما را به قناعت که آن سرمایه پایان ناپذیر است. اگر به اندازه کفایت از مال دنیا داری، به دنبال بیشتر آن نرو که دچار طغیان می‌شوی(2). امام باقر(ع) فرمود: بپرهیز از این که در امور مادی به بالاتر از خود توجّه کنی پس تو را کافی است همین سخن خداوند متعالی که به پیامبرش فرمود: زیادی فرزندان و اموال کافران تو را به تعجب نیندازد.(1) و نیز فرمود: هرگز چشم خود را به نعمت‌های (مادّی)، که به گروه‌هایی از آن‌ها [= کفّار] دادیم، میفکن! و به خاطر آنچه آن‌ها دارند، غمگین مباش!...(3) و اگر با این حال چیزی در ذهن و خاطره ات وارد شد زندگانی رسول خدا(ص) را به یاد آور که غذایش نان جو و شیرینی اش خرما و زیراندازش حصیر و لیف خرما بود، همان را هم اگر پیدا می‌کرد». امام صادق(ع) فرمود: «هر که از خدا به اندک معیشتی قناعت کند و راضی شود، خدا هم به اندک عمل از او راضی می‌شود.(4) سفارش لقمان به پسرش نیز چنین بوده است: ای پسرم! قانع باش تا بی نیاز شوی، و متّقی و پرهیزکار باش تاعزیزومحترم گردی(1). از حضرت عیسی(ع) نقل شده که فرمود: ای گروه انصار من! به کم دنیا راضی باشید همراه با سلامت دینتان؛ همان طور که اهل دنیا به کم دین راضی شدند با سلامت دنیا. (2) یعنی تا جایی دنبال دنیا بروید که به دینتان لطمه ای وارد نشود؛ چون اگر بیشتر وقت خود را برای بدست آوردن دنیا صرف کنید از عمل به دین باز خواهید ماند؛ همان طور که اهل دنیا تا جایی با دین همراهی می‌کنند که به دنیایشان ضرری نرسد. ---------- [۱]: ۱۳۳. معراج السعاده، مرحوم نراقی، ص ۳۰۲. [۲]: ۱۳۴. نهج الفصاحه کلمات رسول خدا(ص) [۱]: ۱۳۵. سوره توبه، آیه ۵۵. [۲]: ۱۳۶. سوره حجر، آیه ۸۸. [۳]: ۱۳۷. اصول کافی، ج ۴، ص ۴۱۰. [۴]: ۱۳۸. اصول کافی، ج ۴، ص ۴۱۲. [۱]: ۱۳۹. ارشاد القلوب،ص ۱۱۱. [۲]: ۱۴۰. مجموعه ورام، ج ۱، ص ۱۳۴. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران بوی خوش استعمال کردن «و یشمُّونَ الطَّیبَ» انسان مؤمن نه تنها اخلاق و رفتارش طیب و طاهر است و نه تنها غذایش باید طیب و حلال باشد؛ بلکه ظاهر و بوی او نیز باید طیب باشد، بوی او، عرق او، همه باید خوش و عطری باشد. همان طور که نقل شده، پیامبر اکرم (ص)که الگوی حسنه و عملی همه انسان‌ها می‌باشند، [۱] در این زمینه نیز بسیار دقت داشتند، و درصد زیادی از هزینه زندگی ایشان صرف خرید عطر و بوی خوش می‌شد. البته در قدیم به جای عطر، روغن می‌مالیدند که هم بوی خوش داشت و هم از خاصیت دارویی و تقویتی برخوردار بود. [۲] این دستور اسلامی و قانون خدایی موقعی آثارش نمود پیدا می‌کند و آشکار می‌شود که بدانیم یک مسلمان دستور دارد که در هر شبانه روز پنج نوبت نماز بخواند و این عبادت را هم تا حدّ امکان در مسجد و در کنار سایر مسلمانان و به جماعت انجام دهد. بسیاری از شعائر مذهبی به صورت دسته جمعی و در اجتماع مردم برگزار می‌شود؛ حضور هفتگی در نماز جمعه، نمازهای میلیونی عید فطر و قربان، و مراسم بزرگ حجّ، برخی از اجتماعات میلیونی مسلمانان است که اگر در این زمینه قصور شود، هیچ دو نفری نمی توانند در کنار یکدیگر جمع شوند، و از بوی نامطبوع یکدیگر فرار خواهند کرد. لذا یک مسلمان و شیعه امام زمان (عج) باید ظاهری آراسته و با بوی خوش و مطبوع در اجتماع حاضر شود تا سایر مسلمانان که به او می‌رسند، از بوی خوش وی مسرور شوند. پیامبر اکرم(ص) هرگاه می‌خواست از منزل بیرون بیاید، خود را آراسته می‌کرد، در آینه نگاه می‌کرد؛ حتی اگر آینه هم وجود نداشت در آب نگاه می‌کرد و اگر بوی خوش و عطری به ایشان تعارف می‌کردند، رد نمی فرمود. لذا مستحب است که اگر بوی خوش و عطر به کسی تعارف کردند، حتماً بپذیرد. [۱] ---------- [۱]: سوره احزاب، آیه ۲۱. [۲]: ۱۴۴. باب ۶ کتاب حلیة المتقین برخی از روغن‌ها و خاصیت هر کدام را معرفی فرموده است. [۱]: ۱۴۵. معانی الاخبار، ص ۷۸. @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران   از پلیدی و نجاست دوری کردن «و یکْرَهُونَ النَّجاسَةَ» نجاست و پلیدی و خباثت یعنی هر آنچه که نفس پاک انسان از آن متنفر و منزجر است. طبع پاک و نفس خدایی انسان اگر سالم بماند، فقط خواهان طیبات و طاهرات است، طبع او با چیزهای طیب و طاهر و پاک موافقت دارد و از نجاست و خباثت به دور است. به همین جهت کسی که می‌خواهد یار و یاور امام زمان (عج) باشد، باید طبع و نفس او به گونه ای باشد که از هرگونه نجاست و پلیدی و آلودگی به دور باشد؛ چه پلیدی‌های ظاهری و چه باطنی؛ چه مادی و چه معنوی؛ از لباس نجس و آلوده باید به دور باشد و لباسش طاهر و پاک باشد؛ از غذای پلید و حرام و نجس دور باشد و لقمه اش طیب و طاهر و حلال باشد؛ زبان خود را به کلمات رکیک و ناشایست، آلوده نکند و از دهانش جز ذکر و یاد و تسبیح خدا و سخن خیر بیرون نیاید؛ ذهن خود را از افکار پلید و شیطانی و شهوانی خالی کند، تفکرش سالم باشد، خیالاتش طاهر باشد و حدس و گمان هایش نیز طیب باشد. همچنان که در آیه شریفه می‌فرماید: «... از پلیدی‌های بتها اجتناب کنید! و از سخن باطل بپرهیزید! » (1) و آیه شریفه دیگر که خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «و لباست را پاک کن، و از پلیدی دوری کن»(2). ---------- [۱]: ۱۴۶. سوره حجّ، آیه ۳۰. [۲]: ۱۴۷. سوره مدثر، آیه ۴ و ۵. @Etr_Meshkat

#پیمان_منتظران #بیعت_یاران در راه خدا جهاد و کوشش کردن هر کاری که برای خدا باشد، آن کار را «للَّهِ» و «فی اللَّه» گویند، هر کاری که در مسیر کسب رضایت خداوند باشد آن را «فی سبیل اللَّه» گویند. و انسان مسلمان باید تلاش کند که تمام کارهایش برای خدا و در راه خداوند و جهت کسب رضایت او باشد و در این راه کمترین مضایقه را روا ندارد، خصوصاً کسی که منتظر حکومت جهانی اسلامی است، و به ویژه کسی که دوست دارد از اصحاب و یاران امام زمان (عج)باشد، چنین کسی با امام خود پیمان می‌بندد که نهایت سعی و تلاش خود را در این راه به کار بگیرد؛ «حقّ جهاده» یعنی آن طور که بایسته و شایسته است به این کار قیام نماید. بیعت می‌کنند که: یجاهدون فی اللَّه حقّ جهاده! «جهاد فی اللَّه» آن هم «حقّ جهاده» چنان که در آیه شریفه جهاد «حقّ جهاده(1)» از اوصاف امامان معصوم است که ما هر روز در زیارت نامه هایشان می‌خوانیم؛ مثلاً به ایشان عرض می‌کنیم: خدایا این بزرگواران در راه تو از هیچ کوششی دریغ نکردند و آنطور که بایسته و شایسته بود در راه تو جهاد و تلاش نمودند(2). از خدا می‌خواهیم که ما را از کسانی قرار دهد که با امام خود پیمان می‌بندند نهایت سعی و کوشش خود را در راه خدا انجام دهند؛ یعنی آنجا که قرار است جنگ کنند، بجنگند؛ آنجا که قرار است صلح کنند دست نگه دارند؛ اگر جایی لازم است، سکوت کنند، اگر لازم است فریاد بزنند. آن که کارگر است وظیفه خود را به خوبی انجام دهد، نیروی نظامی است به تکلیف خود عمل کند، پزشک و روحانی است مردم را از بیماری‌های جسم و جان نجات دهند. به موقع عبادت خدا کند، دست فقیر را بگیرد، شخص بدهکاری را خلاص کند، افتاده ای را بلند نماید، یتیمی را خوشحال کند، مسجدی را آباد کند، سبب خیر برای دیگران شود.... ---------- [۱]: ۱۴۱. سوره حجّ، آیه ۷۸. [۲]: ۱۴۲. مفاتیح الجنان، زیارت امیر المؤمنین (ع) @Etr_Meshkat

#بیعت_یاران امّا آنچه که امام زمان (عج) برای یارانش تعهد می‌کند: ۱- برای خود ملازم و دربانی نگیرد. ۲- هرکجا می‌روند با ایشان باشد. ۳- چون آنان لباس بپوشد. ۴- بر مرکوبی مانند مرکوب آنان سوار شود. ۵- چنان باشد که آنان هستند و دوست دارند. ۶- به کم راضی و قانع باشد. ۷- به یاری خدا زمین را پر از عدل کند، چنان که از ظلم پرشده است. ۸- خدا را آن گونه که باید و شاید عبادت کند. ۹- خراسان برایش فتح خواهد شد. ۱۰- اهل یمن مطیع او خواهند شد. ۱۱- لشکرهایی از یمن به استقبال وی خواهند آمد. @Etr_Meshkat

 #پیمان_منتظران #بیعت_یاران نتیجه و نگاه کلی: با یک نگاه کلی به بندهای بیعت نامه و بررسی آثار آن، به این نتیجه می‌رسیم که جهان مهدوی و جامعه اسلامی، جامعه ای است که همه مردم دین دار، در امنیت، سلامت، آزادی و رفاه نسبی به سر می‌برند. وقتی کسی دزدی و احتکار نکند، برای به دست آوردن ثروت و دارایی ای که داشتن و نداشتنش در زندگی او تأثیر چندانی ندارد تلاش نکند، به حقّ خود قانع بوده و به حقوق دیگران تجاوز ننماید و دارایی‌های بدون استفاده اش را انباشته نکند که دیگران از آن بی نصیب شوند، این امکان برای تمام مردم جامعه پیدا می‌شود که در یک موقعیت مناسب زندگی کرده و از تمام مواهب یک زندگی در سطح خوب استفاده کنند و هر کدام به سهم خود در تولید ثروت و مصارف زندگی سعی وتلاش خواهد کرد و لذا سایه فقر و تنگدستی از جامعه مهدوی بر چیده خواهد شد. امنیت جامعه مهدوی یکی دیگر از نتایجی است که با عمل به این بیعت نامه به دست می‌آید، وقتی کسی به دیگری تعرّض نکند، کسی راه‌ها را ناامن و راهزنی نکند، دزد و سارقی پیدا نشود، مردم در حفظ آبروی خود احساس آرامش نمایند، خانه‌ها امنیت داشته باشد، همه در آسایش و آرامش و امنیت زندگی خواهند کرد. اگر جامعه در امنیت به سر ببرد، آزادی افراد نیز خود به خود تأمین می‌شود، همه با آزادی کامل و امنیت خاطر زندگی می‌کنند و به کار و زندگی و سفر مبادرت خواهند ورزید. اگر همه از گناهان و نجاسات دوری کنند، از پلیدی‌ها اجتناب نمایند، کسی شراب نخورد، مواد مخدر مصرف نکند،... و به همه دستورهای بهداشتی اسلام، از فردی و اجتماعی، و روحی و اخلاقی و جسمانی، عمل نمایند، همه به سلامت خواهند بود و جامعه سالم مهدوی شکل خواهد گرفت.. *به امید آن روز خجسته* @Etr_Meshkat