#پیمان_منتظران
با طلا آرایش نکردن
«و لا یتمنطقُوا بِالذَّهب»
یقیناً تمام احکام خداوند؛ چه اوامر و چه نواهی آن مطابق با مصالح و مفاسد واقعی و حکمتی است که در آن کارها و اعمال وجود دارد، اگرچه ممکن است بر اثر پیشرفت تکنولوژی یا تحقیقات پزشکی، برخی از این حکمت ها، بعد از قرنها برای بشر آشکار شده باشد که مثلاً فلان موضوع این مفسده و ضرر را دارد که حرام شده و یا فلان حکم دارای این فایده بوده است که واجب شده؛ولی علت واقعی احکام، این گونه برای بشر معلوم نخواهد شد؛ مگر این که خود شارع و یا معصوم بفرمایند.
حکم اسلام این است که آرایش مرد به طلا و استعمال آن برای وی حرام است و نماز هم با آن باطل میباشد.
یکی از مسائل مطرح شده در رساله عملیه چنین است:
خوردن و آشامیدن از ظرف طلا و نقره و استعمال آنها حرام است، ولی استعمال آنها در زینت اتاق حرام نیست و نگاه داشتن نیز حرام نمی باشد. [۱]
----------
[۱]: ۷۰. توضیح المسائل امام خمینی، مسئله ۲۲۶.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
بیعت یاران
به شخص مجروح حمله نکردن
«و لا یجَهّزوا عَلی جَریحٍ»
هر کاری از جمله جنگ و مبارزه دارای قانون مخصوص خود است. یکی از مقررات انسانی و اسلامی در جنگ این است که به اسیر نباید ظلم کرد، به مجروح که او هم به نوعی اسیر است نباید آزار و اذیت رساند، کسی که با پیکری نیمه جان در گوشه ای افتاده است، حمله به چنین شخصی از جوانمردی به دور است. و یا اگر دست از حمله برداشتند و یا توان ندارند، رحم و فتوت و جوانمردی اقتضا میکند که به او حمله نشود.
همان طور که امام علی علیه السلام به فرماندهان و سربازان خود چنین توصیههایی را میفرمود. [۲]
و یاران امام زمان علیه السلام نیز بیعت میکنند و تعهّد میسپارند که از این قانون تبعیت نمایند.
----------
[۱]: ۱۲۷. در عنوان: «شکست خورده را تعقیب نکردن».
[۲]: ۱۲۸. آغازگر جنگ نباشند، آن گاه که دشمن شکست میخورد به دنبال فراری نروند، به مجروحان حمله نکنند و آنها را نکشند، وارد خانه ای نشوند، از مال مردم چیزی نگیرند جز آنچه که در لشکرگاه باشد، به زنان متعرض نشوند، کشتهها را مُثله و قطعه قطعه نکنند، لباس از تن کشتهها در نیاورند و ایشان را لخت و عریان نکنند... ؛ اصول کافی، ج ۵، ص ۳۸؛ امالی شیخ مفید، ص ۵۹؛ تحف العقول، ص ۲۹۰، نهج البلاغه، نامه ۱۴؛ غیبت نعمانی؛ الاختصاص، ص ۹۵؛ موسوعه امام علی علیه السلام.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
بیعت یاران مهدی
خلاف عهد نکردن
«و لا یخلُفُوا العَهْدَ»
یاران امام زمان علیه السلام با آن حضرت بیعت میکنند که به عهد و پیمانها پایبند باشند و در آن تخلف نکنند.
از این که میگوید با هیچ عهدی مخالفت نکند و هیچ پیمانی را نشکند، معلوم میشود که عهد و پیمان ها، انواع و اقسامی دارد، به این صورت که گاه انسان با مردم عهد و پیمان میبندد، گاه با خودش و گاه نیز با خدای خودش.
عهد انسان با خداوند که مهم ترین عهدها میباشد، همان عهدی است که خدا از انسانها برای عبادت و پرستش اخذ کرده است:
۱ - و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود: ) «آیا من پروردگار شما نیستم؟ » گفتند: «آری، گواهی میدهیم! » (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی خبر ماندیم) »!
۲ _آیا با شما عهد نکردم ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید، که او برای شما دشمن آشکاری است؟! و این که مرا بپرستید که راه مستقیم این است؟!
و در آیات متعددی ضمن یادآوری این عهد و پیمان، نقض و شکستن آن را به شدت تقبیح و بر آن وعده عذاب میدهد:
فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، میشکنند؛ و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد میکنند؛ اینها زیانکارانند.
انسان گاه با خودش هم عهد میبندد؛ کار خلافی کرده عهد میکند که دیگر آن را انجام ندهد؛ گناهی مرتکب شده با خودش پیمان میبندد که دیگر سراغ آن نرود. در این گونه موارد وجدان این شخص است و خودش و خدایش که چگونه عهد و پیمان خود را پاس بدارد. اگر کسی باشد که از هویت و شخصیت بالا و محکمی برخوردار است حتماً بر سر قول و قرار خود خواهد ایستاد؛ امّا اگر فردی سست اراده باشد، و از ایمان قوی برخوردار نباشد، باکی ندارد که قرار خودش را زیر پا بگذارد.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
بیعت یاران
نان جو خوردن
«و یأکُلونَ الشَّعِیرَ»
ظاهراً در دوره ای از زمانها بوده که گندم و آرد و نان گندم، مانند امروز خیلی مرسوم نبوده و طبق نقل تاریخ و بیان گذشتگان، دسترسی و تهیه نان گندم بسیار دشوار بوده است. [۱] و فقط افراد بالای جامعه میتوانستند از آن استفاده کنند و اکثر مردم جامعه، از سطح متوسط به پایین، بیشتر نان جو میخوردند که آن هم ظاهراً سخت حال در این بند از بیعت نامه تأکید شده که یاران امام زمان علیه السلام باید سطح زندگی و خوراک خود را در سطح متوسط جامعه و پایین تر از آن قرار دهند.
دوستان و یاران حضرت، بیعت میکنند که همانند اکثریت مردم غذا بخورند، نه این که از بهترین غذاهای چرب و شیرین استفاده کنند، در حالی که در همسایگی آنان و در حاشیه شهر و دیار خود، افرادی باشند که به نان شب خود نیز محتاج هستند.
----------
[۱]: ۱۳۲. چنان که از احترام و تقدیس آن که توسط پیشینیان به عمل میآمده نیز معلوم میشود، نه مثل حالا که نان گندم در حدّ وفور و ارزان در دسترس همه میباشد و به همین جهت نیز ناشکری و ناسپاسی زیادی نسبت به آن صورت میگیرد.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران _ بیعت_یاران
خاک را متکای خود قرار دادن
«و یوَسِّدوُن التُّرابَ عَلَی الخُدُودِ»
این که انسان خاک را متکای خود قرار دهد و یا سر خود را روی زمین بگذارد، تعبیر دیگری از ساده زیستی است، و چنانچه بخواهند نهایت سادگی زندگی کسی را و پایین بودن سطح آن را تعبیر کنند، میگویند فلانی خیلی خاکی است.
این خاکی بودن، انسان را به یاد تعبیر رسول خداصلی الله علیه وآله در مورد امیرمؤمنان علیه السلام میاندازد که به جهت زندگی ساده، روی زمین خوابیدن، و زیاد سجده کردن، به آن حضرت لقب «ابو تراب» را دادند. او در حالی به کمترین امکانات قناعت کرد که در همان زمان، دیگرانی مانند معاویه بودند که در کاخهای آن چنانی به زندگی اشرافی میپرداختند.
این که خاک را متکای خود قرار دهد؛ یعنی لازم نیست حتماً روی تشکهای گرم و نرم بخوابد، قالیها و فرشهای رنگارنگ ضرورتی ندارد، وقتی انسان میتواند با وسایل ابتدایی و ساده هم، زندگی آرام و بی دردسری داشته باشد چرا خود را و عمر خود را و زندگی و آسایش خود را برای به دست آوردن وسایل مادی زندگی از دست بدهد؟!
یاد بیاوریم فرمایش آن امام عزیز و خمینی بزرگ را که همگان را نصیحت میکرد و میفرمود «زی طلبگی» داشته باشید؛ یعنی همانند یک طلبه ای که تازه از شهر و دیار خود کوچ میکند و به حوزه علمیه وارد میشود، غیر از چند کتاب و یک دست لباس و چند ظرف و گلیم و پتو چیز دیگری ندارد و هیچ تعلقی به دنیا نسپرده است.
و او که خود رهبر میلیونها مسلمان و آزاده سراسر جهان بود، او که میلیاردها پول و ثروت در اختیارش بود و اگر اراده و اشاره میکرد، جانها بود که نثارش میشد، پیش از همه و بیش از همه به این نصیحت عمل کرد و زی طلبگی خود را کنار نگذاشت و به حداقل امکانات اکتفا نمود. درود خدا بر او و یادش به خیر باد!
همو که قلمی را بر روی کاغذ لرزاند و هزاران جانِ شهادت طلب را به سوی جبههها روان ساخت تا خون خود را پای درخت اسلامِ عزیز جاری سازند. او که بیانش حکایت گر سیره رسول اللَّه صلی الله علیه وآله بود و رفتارش تصویرگر گفتار ائمه دین علیهم السلام. قلم و بیان آن مدافع راستین اسلام عزیز، ابّهت دو اَبَر قدرت را تا قیام قیامت شکست. فرهنگ جهاد و شهادت را زنده نمود، نقش خون را از بستر خفته ملتها بیدار ساخت، و فریاد بلند آزادی ملتها را سر داد که ای آزادی خواهان جهان! اگر مصلحی در راه است باید خود را آماده ساخت و باید خود را برای حکومت آن عدل مجسّم مهیا نمود.
الحق و الانصاف یک منادی امامِ زمانی بود که خود را برای پا در رکاب بودن آقا آماده ساخت و جامعه اسلامی را از خواب غفلت بیدار کرد و نام عزیز زهرا(ع) را در اذهان زنده ساخت. به امید روزی که مأمومین آن امام، همانند او خودساخته شوند و در رکاب امام عصر(عج) قیام نمایند.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
بیعت یاران
طلا و نقره ذخیره نکردن
«و لایکنزون ذهباً و لافضة»
مضمون حدیثی از معصومان علیهم السلام است که فرموده اند: هیچ ثروت انباشته شده ای ندیدم مگر این که حقّ مظلومی در کنار آن پایمال شده باشد.
اگر خدا، خدایی میکند که خودش بهتر میداند مخلوقاتش را چگونه اداره کند، خودش خوب میتواند روزی شان را تأمین کند؛ به گونه ای که کسی با شکم گرسنه سر بر زمین نگذارد؛ لکن از طرفی خدا انسان را آزاد آفریده، دنیا را دار تکلیف قرار داده، دار عمل نام نهاده است و از طرفی هم نفس انسان و شیطان، او را به سرکشی وسوسه میکنند، به طغیان دعوت میکنند، و به گناه و معصیت و ظلم تشویق میکنند که نتیجه آنها گاه این میشود که کسانی به دیگران ظلم کنند، عدّه ای همه چیز را برای خود بخواهند و افرادی ثروت اجتماع را در خانه و حساب بانکی خود انبار کنند.
آن گاه خیل عظیمی از جامعه به فقر و تنگدستی دچار شوند که حتی لقمه نانی برای سیر کردن شکم فرزندان خود نداشته باشند، سایبان و سقفی نداشته باشند که شب را در آرامش و آسایش در آن به سر برند.
کسی که ادّعا میکند دوستدار امام زمان (عج) است از این اعمال به دور است، آن که دوست دارد یار و یاور امام زمان (عج) باشد به این وضع راضی نیست، کسی که منتظر قیام و ظهور است باید مقدمات آن را با اعمال خود تا آنجا که میتواند فراهم کند.
البته ناگفته نماند که سرمایه داشتن و کار کردن و تولید جامعه را بالا بردن، بد نیست، ثروت اندوزی و محروم کردن مردم از مواهب خدادادی ناپسند است.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
بیعت یاران
امر به معروف کردن و نهی از منکر نمودن
«و یأمرون بالمعروف، و ینهون عن المنکر»
یعنی به کارهای واجب و خیرات دعوت و امر کردن و از کارهای حرام و ناشایست، باز داشتن و نهی کردن، از مهم ترین واجبات الهی امر بمعروف و نهی از منکر است که در چندین آیه از قرآن کریم به آن اشاره شده است:
۱- «باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند».
و کسی که به خدا ایمان داشته باشد، حتماً به این وظیفه و واجب دینی خود عمل میکند؛ چنان که قرآن کریم نیز آن را یکی از صفات مؤمنان بر شمرده است:
۲- «مردان و زنان باایمان، ولی (و یار و یاور) یکدیگرند؛ امر به معروف، و نهی از منکر میکنند؛ نماز را برپا میدارند؛
و زکات را میپردازند؛ و خدا و رسولش را اطاعت میکنند؛ بزودی خدا آنان را مورد رحمت خویش قرارمی دهد؛ خداوند توانا و حکیم است»!
و آنان که این فریضه الهی را انجام میدهند برترین افراد هستند:
۳- «شما بهترین امتی بودید که به سود انسانها آفریده شده اند؛ (چه اینکه) امر به معروف و نهی از منکر میکنید و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب، (به چنین برنامه و آیین درخشانی، ) ایمان آورند، برای آنها بهتر است! (ولی تنها) عده کمی از آنها با ایمانند، و بیشتر آنها فاسقند، (و خارج از اطاعت پروردگار) »
و پیامبر (ص) نیز به تصریح قرآن، یکی از کارهای مهم ایشان همین امر به معروف و نهی از منکر بود: «همانها که از فرستاده (خدا)، پیامبر «امّی» پیروی میکنند؛ پیامبری که صفاتش را، در تورات و انجیلی که نزدشان است، مییابند؛ آنها را به معروف دستور میدهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیای پاکیزه را برای آنها حلال میشمرد، و ناپاکیها را تحریم میکند؛ و بارهای سنگین، و زنجیرهایی را که بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر میدارد، پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند».
پیامبر و امامان معصوم(ع) نیز در روایات فراوانی به این دو واجب مهم تأکید نموده اند؛ از جمله امام باقر(ع) فرمود:
همانا امر به معروف و نهی از منکر راه پیامبران و طریق صالحان میباشد، واجب بزرگی که همه واجبات دیگر به واسطه آن اقامه میشود، مذاهب امنیت مییابند، تجارت ها حلال میشود، حقوق پایمال شده مسترد میگردد، زمین آباد میشود، نسبت به دشمنان انصاف رعایت میشود و کارها در راه مستقیم جریان مییابد. پس به قلبتان از کار بد دیگران اظهار ناراحتی کنید و به زبان نهی از منکر کنید و در راه خدا از هیچ سرزنش و ملامتی نترسید.
حقیقت این است که همان طور که انحراف جامعه اسلامی از راههای باریک و زاویههای کوچک شروع میشود، اصلاح جامعه نیز همین گونه باید پیگیری شود.
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
#بیعت_یاران
در راه خدا جهاد و کوشش کردن
هر کاری که برای خدا باشد، آن کار را «للَّهِ» و «فی اللَّه» گویند، هر کاری که در مسیر کسب رضایت خداوند باشد آن را «فی سبیل اللَّه» گویند. و انسان مسلمان باید تلاش کند که تمام کارهایش برای خدا و در راه خداوند و جهت کسب رضایت او باشد و در این راه کمترین مضایقه را روا ندارد، خصوصاً کسی که منتظر حکومت جهانی اسلامی است، و به ویژه کسی که دوست دارد از اصحاب و یاران امام زمان (عج)باشد، چنین کسی با امام خود پیمان میبندد که نهایت سعی و تلاش خود را در این راه به کار بگیرد؛ «حقّ جهاده» یعنی آن طور که بایسته و شایسته است به این کار قیام نماید.
بیعت میکنند که: یجاهدون فی اللَّه حقّ جهاده! «جهاد فی اللَّه» آن هم «حقّ جهاده» چنان که در آیه شریفه
جهاد «حقّ جهاده(1)» از اوصاف امامان معصوم است که ما هر روز در زیارت نامه هایشان میخوانیم؛ مثلاً به ایشان عرض میکنیم:
خدایا این بزرگواران در راه تو از هیچ کوششی دریغ نکردند و آنطور که بایسته و شایسته بود در راه تو جهاد و تلاش نمودند(2).
از خدا میخواهیم که ما را از کسانی قرار دهد که با امام خود پیمان میبندند نهایت سعی و کوشش خود را در راه خدا انجام دهند؛ یعنی آنجا که قرار است جنگ کنند، بجنگند؛ آنجا که قرار است صلح کنند دست نگه دارند؛ اگر جایی لازم است، سکوت کنند، اگر لازم است فریاد بزنند. آن که کارگر است وظیفه خود را به خوبی انجام دهد، نیروی نظامی است به تکلیف خود عمل کند، پزشک و روحانی است مردم را از بیماریهای جسم و جان نجات دهند. به موقع عبادت خدا کند، دست فقیر را بگیرد، شخص بدهکاری را خلاص کند، افتاده ای را بلند نماید، یتیمی را خوشحال کند، مسجدی را آباد کند، سبب خیر برای دیگران شود....
----------
[۱]: ۱۴۱. سوره حجّ، آیه ۷۸.
[۲]: ۱۴۲. مفاتیح الجنان، زیارت امیر المؤمنین (ع)
@Etr_Meshkat
#پیمان_منتظران
#بیعت_یاران
نتیجه و نگاه کلی:
با یک نگاه کلی به بندهای بیعت نامه و بررسی آثار آن، به این نتیجه میرسیم که جهان مهدوی و جامعه اسلامی، جامعه ای است که همه مردم دین دار، در امنیت، سلامت، آزادی و رفاه نسبی به سر میبرند.
وقتی کسی دزدی و احتکار نکند، برای به دست آوردن ثروت و دارایی ای که داشتن و نداشتنش در زندگی او تأثیر چندانی ندارد تلاش نکند، به حقّ خود قانع بوده و به حقوق دیگران تجاوز ننماید و داراییهای بدون استفاده اش را انباشته نکند که دیگران از آن بی نصیب شوند، این امکان برای تمام مردم جامعه پیدا میشود که در یک موقعیت مناسب زندگی کرده و از تمام مواهب یک زندگی در سطح خوب استفاده کنند و هر کدام به سهم خود در تولید ثروت و مصارف زندگی سعی وتلاش خواهد کرد و لذا سایه فقر و تنگدستی از جامعه مهدوی بر چیده خواهد شد.
امنیت جامعه مهدوی یکی دیگر از نتایجی است که با عمل به این بیعت نامه به دست میآید، وقتی کسی به دیگری تعرّض نکند، کسی راهها را ناامن و راهزنی نکند، دزد و سارقی پیدا نشود، مردم در حفظ آبروی خود احساس آرامش نمایند، خانهها امنیت داشته باشد، همه در آسایش و آرامش و امنیت زندگی خواهند کرد.
اگر جامعه در امنیت به سر ببرد، آزادی افراد نیز خود به خود تأمین میشود، همه با آزادی کامل و امنیت خاطر زندگی میکنند و به کار و زندگی و سفر مبادرت خواهند ورزید.
اگر همه از گناهان و نجاسات دوری کنند، از پلیدیها اجتناب نمایند، کسی شراب نخورد، مواد مخدر مصرف نکند،... و به همه دستورهای بهداشتی اسلام، از فردی و اجتماعی، و روحی و اخلاقی و جسمانی، عمل نمایند، همه به سلامت خواهند بود و جامعه سالم مهدوی شکل خواهد گرفت..
*به امید آن روز خجسته*
@Etr_Meshkat