24-25ابراهیم «أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاء(۲۴) تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(۲۵) » ۱) عمرو بن حُرَیث نقل كرده است كه از امام صادق علیه السلام درباره آیه: «كَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء» پرسیدم و ایشان فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله اصل و ریشه آن درخت است، امیر مؤمنان، تنه آن است و امامان از نسل علی علیه السلام، شاخه‌های آن و دانش امامان علیهم السلام، میوه‌‌های آن و شیعیان مؤمن، برگ‌های آن هستند. آیا در این درخت، زیادتی هست؟ عرض كردم: به خدا سوگند كه خیر، [زیادتی] وجود ندارد. امام فرمود: به خدا سوگند كه هرگاه مؤمنی به دنیا بیاید، برگی از آن درخت می‌روید و چون بمیرد، برگی از آن می‌افتد.«۱» ۱- كافی، ج ۱، ص ۳۵۵، @Etr_Meshkat