خوش‌است باد صبا، با شمیمِ نابِ دهانت تر است چشـمِ سحـرگه ز آهِ جامه درانت سعـادتی به صفـای وجود تو متنعّم ارادتی به زبانـم نشـانده شـورِ بیانت تنیده یادِ تو در تار و پودِ شعر و ترانه تپیده قلبِ کلامم ز یمنِ طبعِ روانت نفس نفس هوست شور می‌دمد به لبانم حـلاوتـی به دل آمیخـت با طـراوتِ جـانـت دَمـی به قصّـه‌ی نشـنوده‌ام خزیده خـیالی که خواب برده ز ماه و ستاره چشم‌چرانت به شـبروان خیالت اشـارتی به عـنایت میسّر است که حاجاتِ دل دهی ز بنانت ۱۴٠۳/٠۲/٠۱ -❀ ⃟ ⃟✍️رشوند ﴿