دولت بر لبه پرتگاه بود؛ چه کسی روحانی را نجات داد؟ - ۲ ♦️آنها همان هایی هستند که روحانی در سخنرانی 23 تیر 78 از آنها به عنوان اجیر شدگان آمریکا و اسرائیل نام برد اما سال 92 و 96 از روحانی حمایت کردند. این جماعت گفتند حمایت از نامزد و دولت اجاره ای، برای انباشت ناکارآمدی و رساندن کشور به نقطه جوش است. 🔹همین متظاهران به حمایت، شش ماه پس از انتخابات 96 و آشکار شدن نارضایتی عمومی از عملکرد دولت، پیشقدم فضاسازی درباره لزوم استعفای دولت و رئیس جمهور شدند و حال آن که خود، متهم اول ناکارآمدی بودند. ♦️آنها این رفتار را درست زمانی مرتکب شدند که مزدوران آمریکا (بعثی های هسو با دختر صدام در عراق، و عناصر وابسته به سمیر جعجع و ولید جنبلاط در لبنان)، آشوب در دو کشور عضو محور مقاومت را کلید زده و برای برکناری دولت مستقر فشار می آوردند. 🔹در شرایط پیچیده ای که دشمن، فاز جدید شبیخون را آغاز کرده بود؛و در حالی که در برخی مقاطع، محبوبیت روحانی در نظرسنجی ها به زیر 10 درصد رسیده بود، بخش عمده ای از متنقدان انقلابی، بر مبنای رعایت مصالح کشور، جانب مدارا و مراعات دولت را در پیش گرفتند. ♦️کسی که دولت را از سقوط نجات داد، رهبر حکیم انقلاب بود. و گرنه حتی مجلس دهم نیز که اکثریتش حامی دولت بود- پس از طرح 5 سؤال از رئیس‌جمهور و قانع نشدن از 4 پاسخ- تا مرز استیضاح روحانی پیش رفته بود. 🔹در کنار نصیحت ها و تذکرات دلسوزانه، حمایت هایی که رهبر انقلاب نسبت به دولت فعلی -چه در زمینه مسیرهای دشوار تامین کسری بودجه و چه حمایت های سیاسی و معنوی- انجام دادند، کم سابقه بوده است. ♦️در مقابل، حامی نمایانی که همزمان با بعثی ها و جعجع ها، تا مرز فشار برای استعفای دولت پیش رفتند، سابقه دارند. همان ها که از دولت خاتمی و مجلس ششم برای ایجاد حاکمیت دوگانه حمایت کردند؛ اما سر بزنگاه با شعار خروج از حاکمیت، دولتمردان و نمایندگان اصلاح طلب را برای استعفا تحت فشار گذاشتند. 🔹آیا در پس همه این تجربه ها، امثال روحانی عبرت کافی آموخته و دوست و دشمن واقعی را شناخته اند تا دیگر به دشمن و نفوذی های آن اعتماد نکنند؟ آیا به منطق حکیمانه مقتدای انقلاب بر می گردند تا در سال پایانی، صبوری نجیبانه مردم را جبران کنند؟ @IMANI_mohammad