بسم الله الرحمن الرحیم الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (همان) کسانى که در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى کنند. و خشم خود را فرو مى برند. و از (خطاى) مردم درمى گذرند. و خدا نیکوکاران را دوست دارد (آل عمران/134) سیماى پرهیزگاران از آنجا که در آیه قبل وعده بهشت جاویدان به پرهیزگاران داده شد، در این  آیه پرهیزگاران را معرفى مى کند وپنج صفت از اوصاف عالى و انسانى آنها را ذکر مى نماید: 1️⃣در مورد نخستین صفت مى فرماید:  آنها در همه حال انفاق مى کنند چه موقعى که در راحتى و وسعتند و چه زمانى که در پریشانى و محرومیتند  (الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ).👌👏👏👏   آنها با این عمل ثابت مى کنند روح کمک به دیگران و نیکوکارى در جان آنها نفوذ کرده است و به همین دلیل، تحت هر شرائطى اقدام به این کار مى کنند. روشن است: انفاق در حال وسعت به تنهائى نشانه نفوذ کامل صفت عالى سخاوت در اعماق روح انسان نیست، اما آنها که در همه حال🤔👌 اقدام به کمک و بخشش مى کنند، نشان مى دهند این صفت در آنها ریشه دار است. ممکن است گفته شود: انسان در حال تنگدستى چگونه مى تواند انفاق کند؟   پاسخ این سؤال روشن است; زیرا: 🔴اولاً ـ افراد تنگدست نیز به مقدار توانائى مى توانند در راه کمک به دیگران انفاق کنند. 🔴ثانیاً ـ انفاق منحصر به مال و ثروت 👌نیست بلکه هر گونه موهبت خدادادى را شامل مى شود، خواه مال و ثروت باشد، یا علم و دانش، یا مواهب دیگر. و به این ترتیب، خداوند مى خواهد روح گذشت، فداکارى و سخاوت را حتى در نفوس مستمندان جاى دهد تا از رذائل اخلاقى فراوانى که از  بخل  سرچشمه مى گیرد بر کنار بمانند. ادامه دارد... تفسیر نمونه جلد سوم صفحه ۱۲۸