🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 (۹) ☑️ تحدّی ▪️ دلیل مُثبتِ إعجاز در ظاهر کلام الله تبارک و تعالی، «تحدی» یا حریف طلبی برای آوردن شبیه و نظیر کلام الله عزوجل می باشد. چنانچه در آیاتی از کتاب الله بر این مطلب چنین استدلال شده است: ▫️ «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً» (۱)؛ ▫️ بگو اگر انس و جنّ جمع شوند كه نظير اين قرآن را بياورند نميتوانند هر چند با همديگر همكارى كنند. ▫️ «أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ... فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِين»‏ (۲)؛ ▫️ پس اگر راست مى‌گويند، سخنى مثل آن بياورند. ▫️ «وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‏ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ‏ ...فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ ...» (۳)؛ ▫️ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل كرده‌ايم شك داريد، پس -اگر راست مى‌گوييد- سوره‌اى مانند آن بياوريد و اگر این کار را نکردید و هرگز نتوانید کرد پس بپرهیزید از آتش ... . ▫️ «أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ ... فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ ...» (۴)؛ ▫️ يا مى‌گويند: «اين [قرآن‌] را به دروغ ساخته است.» بگو: «اگر راست مى‌گوييد، ده سوره مانند آن بياوريد ... پس اگر شما را اجابت نكردند، بدانيد كه آنچه نازل شده است به علم خداست. 👈 قیودی که در نصوص مذکور آورده شده، دلالت بر اطلاق تحدی و در نتیجه اعجاز حضرت قرآن دارد. ▪️ لفظ (الْقُرْآنِ) شمول بر جمیع الفاظ آن دارد ▪️ کاربرد عبارات مشابه چون (بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ)، (بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ)، (بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ) در ادله دیگر مؤید همین مطلب است و از آن افادۀ اطلاق تحدی در الفاظ و آیات کلام الله می شود. ▪️ عبارت شریفه (اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ) دلالت بر عجز عموم ما سوی الله از إتیان همانند حضرت قرآن دارد. ▪️ و این نفی از نوع ابد است؛ (لَنْ تَفْعَلُوا)، به این معنا که غایت تحدی تا روز قیامت ادامه دارد و بشر از اتیان مثل آن (حتی بنظم و ترتیب مماثل) إلی یوم القیامة عاجز خواهد بود (۵). 👈 به کمک این استدلال معلوم می شود که ظواهر حضرت قرآن و الفاظ و عبارات بکار رفته در آن با ظواهر کلمات دیگر متفاوت است. در عمق الفاظ و حروف به ظاهر محدودِ حضرت قرآن، بطون و اسرار و حقائق نامتناهی نهفته است که دسترسی و ایصال به آن، جز با تدبر و تعمق در همین ظاهر میسر نخواهد بود. لذا امام صادق (علیه السلام) در مذمت آنان که به حجیت ظاهر حضرت قرآن توجه ندارند یا صرفا به ظاهر اکتفا کرده و از بطون و تأویل آن غافل شده اند، فرمودند: «إِنَّ قَوْماً آمَنُوا بِالظَّاهِرِ و كَفَرُوا بِالْبَاطِنِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ شَيْ‏ءٌ وَ جَاءَ قَوْمٌ مِنْ بَعْدِهِمْ فَآمَنُوا بِالْبَاطِنِ وَ كَفَرُوا بِالظَّاهِرِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ ذَلِكَ شَيْئاً وَ لَا إِيمَانَ بِظَاهِرٍ [إِلَّا بِبَاطِنٍ‏] وَ لَا بِبَاطِنٍ إِلَّا بِظَاهِرٍ» (۶)؛ برخی به ظاهر آیات و احکام و شریعت ایمان آورده اند، ولی به باطن آنها کفر ورزید اند و اینگونه ثمری برای آنان ندارد، گروه دیگری ایمان به باطن پیدا کرده ولی به ظاهر آنها کفر ورزیده اند. لازمه ایمان به ظاهر و باطن قرآن کریم، اعتبار و حجیت ظاهر و عمل مطابق آن است. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه اسراء، آیه ۸۸ (۲) سوره مبارکه طور، آیه ۳۴ (۳) سوره مبارکه بقره، آیات ۲۳ و ۲۴ (۴) سوره مبارکه هود، آیات ۱۳ و ۱۴ (۵) در تکمیل و تایید آنچه بیان شد به کلام نورانی حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) در منبع ذیل مراجعه شود: التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، ص۶۲ و ۱۵۱ الی ۱۵۵ (۶) بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۳۶ و ۵۳۷ ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋