🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۶)
☑️ نزول تدریجی حضرت قرآن
ا❁﷽❁ا
«وَ قُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَي النَّاسِ عَلَي مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً»؛
و قرآنی را جزء جزء و به تدریج بر تو فرستادیم که تو نیز بر مردم به تدریج قرائت کنی، و این قرآن کتابی از تنزیلات بزرگ ماست.
﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۱۰۶﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ صورت دیگری از نزول حضرت قرآن، «تنزیل» یا همان نزول تدریجی است؛ با این توضیح که آن علم کلّ و تام هستی بصورت تدریجی طی بیست و سه سال بعثت حضرت خاتم الأنبیاء و المرسلین (صلی الله علیه و آله و سلم) (۱)، حسب مقتضیات زمانی و مکانی تنزیل یافته است.
پس مخاطب إنزال و تنزیل، وجود مبارک راسخون در علم می باشد و ذات علم در قلوب مبارک ایشان نازل شده است، با لحاظ این مهم که إنزال در انحصار ایشان می باشد، اما از آنجا که تنزیل به غرض تبیین و تفهیم تشریع برای عباد الله محقق شده، پس عباد الرحمن نیز می توانند از آن محظوظ و بهره مند گردند.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) به بیان أدق، نزول تدریجی حضرت قرآن، همزمان با بعثت شریف حضرت خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله وسلم) در ۲۷ ام رجبآغاز گشت. گرچه طول رسالت شریف آن حضرت ، ۲۳ سال بوده است، اما پس از نزول آیات ابتدایی سوره علق، در دوران سه ساله فترت، آیه ای نازل نشد و پیامبر اکرم در این زمان مامور به دعوت پنهانی بودند. بنابراین حضرت قرآن در طول ۲۰ سال، (۱۰ سال در مکه مکرمه و ۱۰ سال در مدینه منوره) بر قلب مبارک رسول خاتم (صلی الله علیه و آله وسلم) نزول تدریجی داشته است.
التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص ۱۱۶ الی ۱۲۰
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۶)
☑️ نصوص دال بر تنزیل
از جمله کرائمی از حضرت قرآن که بر نزول تدریجی دلالت می کنند؛ عبارتند از:
▪️ سوره مبارکه إسراء، آیه ۱۰۶:
«وَ قُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَي النَّاسِ عَلَي مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً».
▪️ سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۲:
«كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِم»؛
خداوند متعال در پاسخ به اعتراض کفار مبنی بر نزول دفعه ای حضرت قرآن، فرمود: ما آن را این چنین تدریجی فرستادیم تا قلبت را به وسيله آن استوار گردانيم، و (بدین سبب) آیات آن را بر تو مرتب به ترتیبی روشن و به آهستگی برخواندیم تا تو آنرا برای مردم تبیین کنی.
▪️ سوره مبارکه یس، آیه ۵:
«وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ... تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ»؛
و قرآن حکیم ... تنزیل آن عزیز رحیم است.
✍️ «ترتیل و قرائت حضرت قرآن علی الناس علی مُکث»، «تفریق» و «تثبيت» که خود متضمن معنای تدريج است، نیز عباراتی مانند «لِجَوَابِ كَلَامِ النَّاسِ» در نصوص دیگر و مشابه آن در سایر منابع و مستندات، بیان تامی در تعلیلِ تنزیل حضرت قرآن است.
به بیان دیگر، ذات علم در إنزال، به جهت رفع نیاز عباد الله نسبت به معرفت تشریع و تفقه و معرفت به آن، و نیز تثبیت و تفهیم آن در قلوب، منزل به منزل، و علی مُکث برای ایشان تبیین و تنزیل گشت.
به این ترتیب، ذات بسیط حضرت قرآن، در تنزیل به کثرت رسیده و برای خلق تبیین و تفهیم گردیده است تا ایشان از این طریق به هدایت و آن غایت قصوای خلقت نائل شوند که اگر این امر صورت نمی پذیرفت، خلق و عباد الله هیچ راهی به معرفت حضرت قرآن و بسیط علم نداشتند و از علم القرآن هیچ حظّ و بهره ای نمی بردند.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّه»
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۷)
☑️ نزول تدریجی حضرت قرآن (۲)
ا❁﷽❁ا
«وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ... تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ»؛
و قرآن حکیم ... تنزیل آن عزیز رحیم است.
﴿سوره مبارکه یس، آیه ۵﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ «صورت آفاقی» نزول تدریجی حضرت قرآن بر قلب مبارک حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم)، ابلاغ حقیقت آن یعنی «ولایت» بوده است؛ «مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَقُودُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ لَا تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِخَيْرٍ إِلَّا وَ هِيَ فِينَا وَ فِي شِيعَتِنَا وَ مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِشَرٍّ وَ لَا تَسُوقُ إِلَى النَّارِ إِلَّا وَ هِيَ فِي عَدُوِّنَا» (۱).
به عبارت دیگر اکمل دلالات در نزول تدریجی، نزول حقیقت آن یعنی ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است تا منزل به منزل از جانب رسول اعظم الهی به مردم ابلاغ گردد.
چرا که بیان حضرت قرآن، حقیقتی جز معرفت امام ندارد که کمال این ابلاغ ولایت، از حیث صورت ظاهری و آفاقی در تاریخ، در روز غدیر به منصه ظهور رسیده است.
آیات ۱۹۲ تا ۱۹۴ سوره مبارکه شعراء «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ» یکی از مؤیدات این مدعاست.
چنانچه در روایات مفسره ذیل این کریمه تصریح شده که مراد از آن تنزیل بر قلب حضرت أفضل راسخین همان ولایت است؛
«هي الولاية لأميرالمؤمنين (عليه السلام)»
«الولاية التي نزلت لأميرالمؤمنين (عليه السلام) یوم الغدیر» (۲).
به همین سبب حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) در جمیع آناتِ حیاة طیبه شان، در حال ابلاغ ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) و اولادشان بودند.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) الكافي (ط - الإسلامية)، ج ۸، ص ۳۶
(۲) تفسير الصافي، ج۴، ص۵۰؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۹، ص ۵۰۶؛ تفسير القمي، ج۲، ص ۱۲۴؛ غرر الأخبار ، ص ۳۰۵
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️
🌕⚜️🌕⚜️
🌕⚜️
#معرفت_حضرت_قرآن
#اسامی_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜️اسم حضرت قرآن: نور
⬅️ قسمت اول
⚜️یکی از اسامی حضرت قرآن «نور» است.
🔹در چند آیه ، از حضرت قرآن با اسم «نور» نام برده شده است:
✨فامنوا بالله و رسوله و النور الذی انزلنا
(سوره تغابن، آیه۸)
✨فالذین آمنوا به ... و اتبعوا النور الذی انزل معه
(سوره اعراف، آیه ۱۵۷)
🔸«نور» از نظر معنای لغوی به ضوء و روشنایی گفته می شود و خلاف آن «ظلمت» است:
🎗النُّورُ الضّوء و هو خلاف الظّلمة
📗قاموس قرآن ؛ ج۷؛ ص1/۱۲۶
✅«نور» نه تنها خود ظاهر و آشکار است، بلکه روشنایی بخش، مُظهِر و آشکار کننده اشیاء دیگر نیز می باشد:
🔅الظّاهر فى نفسه المظهر لغيره
📗قاموس قرآن ؛ ج۷ ؛ ص۱۲۶
📗مجمع البحرين ؛ ج۳ ؛ ص۵۰۴
🔹به علاوه، «نور»، ظاهر به معنا الاتم و دارای کلّ ظهور است، به همین علت می تواند ظاهر کننده دیگری نیز باشد:
🔅هو الظاهر الذي به كل ظهور، و الظاهر في نفسه المُظْهِر لغيره يسمى نور
📗لسان العرب ؛ ج۵ ؛ ص۲۴۰
💫بنابراین چنانچه اسم «نور» بر شي ء ای اطلاق گردد، دلالت بر این دارد که با وجود آن می توان بصیرت به حقائق پیدا کرد:
🔅النُّورُّ: الَّذي يُبَيِّنُ الأَشْيَاءَ و يُرِي الأَبصار حَقيقَتها
🔅هو الذي يُبْصِرُ بنوره ذو العَمَاية و يَرْشُدُ بهداه ذو الغَوايَةِ
📗لسان العرب ؛ ج۵ ؛ ص۲۴۹
📗تاج العروس من جواهر القاموس ؛ ج۷ ؛ ص۵۶۳
🌕⚜️
🌕⚜️🌕⚜️
🌕⚜️🌕⚜️🌕⚜️
🌕⚜🌕⚜🌕⚜
🌕⚜🌕⚜
🌕⚜
#معرفت_حضرت_قرآن
#اسامی_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜اسم حضرت قرآن: نور
⬅️ قسمت دوم
🔸در قسمت قبل بیان شد که یکی از اسامی حضرت قرآن «نور» است:
✨فامنوا بالله و رسوله و النور الذی انزلنا
(سوره تغابن، آیه۸)
🔹بیان شد که «نور» نه تنها خود ظاهر و آشکار است، بلکه روشنایی بخش، مُظهِر و آشکار کننده اشیاء دیگر نیز می باشد:
🔅الظّاهر فى نفسه المظهر لغيره
🔹 چون«نور» ظاهر به معنا الاتم و دارای کلّ ظهور است، می تواند ظاهر کننده دیگری نیز باشد:
🔅هو الظاهر الذي به كل ظهور، و الظاهر في نفسه المُظْهِر لغيره يسمى نور
🔹بنابراین چنانچه اسم «نور» بر شي ء ای اطلاق گردد، دلالت بر این دارد که با وجود آن می توان بصیرت به حقائق پیدا کرد:
🔅النُّورُّ: الَّذي يُبَيِّنُ الأَشْيَاءَ و يُرِي الأَبصار حَقيقَتها
🔅هو الذي يُبْصِرُ بنوره ذو العَمَاية و يَرْشُدُ بهداه ذو الغَوايَةِ
💠بدین جهت در روایات متعدد از حضرات نور الله (علیهم السلام)، از حضرت قرآن به «نور» تعبیر شده است:
💫القرآن ...نورٌ من الظلمة
💫فجعل الله نورا یهدی للتی هی اقوم
💫کتاب الله العزیز .. و هو النور المبین
📗تفسير العياشي، ج۱، ص۶
📗بحارالانوار، ج۸۹،ص ۲۵
🔰حضرت قرآن، نه تنها نور به معنا الاتم است و حقیقت عالَم امکان را ظاهر و آشکار می سازد، بلکه سبب رهایی از ظلمت ، بصیرت به حقیقت و هدایت به مستقیم ترین راه نیز می گردد.
💠در این قسمت، بررسی اسم «نور» از اسماء حضرت قرآن را ادامه می دهیم.
🌕⚜
🌕⚜🌕⚜
🌕⚜🌕⚜🌕⚜
هدایت شده از « مهارت افزایی طلاب ناب»
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۸)
☑️ اعجاز لغوی کلام الله (۱)
ا❁﷽❁ا
«وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ»؛
حضرت قرآن، تنزیل پروردگار جهانیان است که به واسطه روح الامین آن را نازل گردانیده و بر قلب تو فرود آورده تا از انذاردهندگان باشی، به زبان عربی مبین.
﴿سوره مبارکه شعراء، آیات ۱۹۲ الی ۱۹۵﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ حضرت قرآن که جوامع کَلِم و تبیان لکلّ شیء می باشد، از جانب حضرت رب العالمین به زبان «عربی مبین» تنزیل یافته است.
▪️ زبانی الهی که أفضل و أشرف همۀ زبانها و متمایز با آنها می باشد.
▪️ لسان عربی مبین با زبان های عربی دیگر أعم از عربی مغربی، مصری، عربی عراقی، شامی، شبه جزیره ای خلیجی، حجازی، یمنی و نجدی و زبانهای دیگر متمایز است.
▪️ زیرا این لسان، محمل کلام الله عزوجل و کلام حضرات معصومین (علیهم السلام) بوده است، و ذات اقدس الهی، مخاطبین وحی، أنبیاء و عباد الله را با این زبان، مورد خطاب قرار داده است و لذا این زبانیست که خلق، انس فطری با آن دارد؛
➖ «انّه ما أنزل اللّه كتابا و لا وحيا الّا بالعربية ...» (۱)؛
خداوند متعال کتابی و وحی ای را جز به زبان عربی (مبین) نازل نکرد.
➖ «إِنَّ الْوَحْيَ يَنْزِلُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْعَرَبِيَّة» (۲)؛
وحی از جانب خداوند بلند مرتبه به زبان عربی (مبین) نازل می شود.
➖ «تعلّموا العربية فانّها كلام اللّه الذي يكلّم به خلقه» (۳)؛
عربی (مبین) را بیاموزید، زیرا آن کلامی است که خداوند با آن با خلقش صحبت می کند.
▪️ به همین سبب، عربی مبین بر زبانها و کلام های دیگر برتری و احاطه دارد و این برتری و احاطه به ارادۀ واضع این کلام یعنی خداوند تبارک و تعالی بوده است؛
«لَسَانُه الْعَرَبِيَّةِ الَّتِي فَضَّلْتَهَا عَلَى سَائِرِ اللُّغَات» (۴).
▪️ از اینرو، این زبان در کلام تراجم وحی الله توصیف شده به «يُبِينُ الْأَلْسُنَ وَ لَا تُبِينُهُ الْأَلْسُنُ» (۵)؛ زبانی که کلیه زبانهای دیگر را تبیین می کند، اما هیچ زبانی استطاعت تبیین آن را ندارد.
▪️ به کمک قیود احترازی مذکور می توان تمایز عربی مبین با زبانهای دیگر را که در لسان حضرت قرآن به «عجمی» تعبیر شده، دریافت؛
«لقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبين» (۶)؛
مىدانيم كه مىگويند: اين قرآن را بشرى به او مىآموزد. زبان كسى كه به او نسبت مىكنند عجمى است، حال آنكه اين زبان عربى روشنى است.
👈 پس عربی مبین با اوصافی که در نصوص بدانها تصریح شده، کلام نورانی خالق می باشد، اما عجمی کلام بشر و در مقابل عربی مبین، اعم از زبانهای عربی و غیر آن می شود. به همین سبب است که حتی ظاهر الفاظ حضرت قرآن نیز اعجاز داشته و حجت می باشند.
✍️ تبیین اعجاز لغوی کلام الله ادامه دارد ...
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) سفينة البحار، ج۶، ص ۱۹۲
(۲) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۱۱، ص ۴۲
(۳) سفينة البحار، ج۶، ص ۱۹۲
(۴) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۲۵، ص ۲۹
(۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج۲، ص ۶۳۲
(۶) سوره مبارکه نحل، آیه ۱۰۳
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
❇️⚜️❇️⚜️❇️⚜️
❇️⚜️❇️⚜️
❇️⚜️
#معرفت_حضرت_قرآن
#فضائل_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜️فضیلت حضرت قرآن :«احسن الحديث»
⬅️قسمت اول
❇️یکی از فضائل حضرت قرآن، «حدیث» بودن آن است:
✨تلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آيَاتِهِ يُؤْمِنُون
(سور جاثیه،آیه ۶)
❇️حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «احسن الحدیث» نیز می باشد:
✨اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ
(سوره زمر، آيه ۲۳)
🔷حدیث از نظر اصطلاحی به معنای «کلام» است.
🔹از نظر لغوی از ریشه «حَدث» به معنای «شیء جدید» است، امری که بعد از عدم، به وجود آمده است.
🔹از آنجا که در کلام نیز ، سخنی پس از سخن دیگر، بعد از عدم آن، به وجود می آید، به آن اطلاق «حدیث» می شود.
🎗الْحَدَثُ: هو كون الشيء لم يكن
🎗الْحَدِيثُ من هذا، لأنّه كلام يحدث منه الشيء بعد الشي
🎗الحديث: ما يرادف الكلام، و سمي به لتجدده و حدوثه شيئا فشيئا
📗مجمع البحرین ج٢، ص ۲۴۵
📗التحقيق في كلمات القرآن الكريم ؛ ج۲ ؛ ص۱۷۶
🔸بنابراین به هر امر جدیدی که نقل، روایت و ذکر شود، «حدیث» اطلاق می شود:
🎗فالحديث كلّ ما يتجدّد بالذكر و يروى و ينقل من أيّ مقولة كان،
فالنظر في الحديث الى جهة التجدّد و نقل ما وقع،
و في الرواية الى جهة النقل،
و في الخبر الى جهة الإخبار فقط
📗التحقيق في كلمات القرآن الكريم ؛ ج۲ ؛ ص۱۷۸
🔸حضرت قرآن نیز از آنجا که کلام الله است، «حدیث» نامیده می شود:
🔅القرآن: سمّاه اللّه حديثا، لأنّه كلام اللّه
📗تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۱۱، ص: ۲۹۸
❇️⚜️
❇️⚜️❇️⚜️
❇️⚜️❇️⚜️❇️⚜️
❇️⚜❇️⚜❇️⚜
❇️⚜❇️⚜
❇️⚜
#معرفت_حضرت_قرآن
#فضائل_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜فضیلت حضرت قرآن :«احسن الحديث»
⬅️قسمت دوم
🔹در قسمت قبل بیان شد که یکی از فضائل حضرت قرآن، «حدیث» بودن آن است. حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «احسن الحدیث» نیز می باشد:
✨اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ
(سوره زمر، آيه ۲۳)
🔹بیان شد که حدیث از نظر لغوی از ریشه «حَدث» به معنای «شیء جدید» است، امری که بعد از عدم، به وجود آمده است.از نظر اصطلاحی به معنای «کلام» است چرا که در کلام نیز سخنی پس از سخن دیگر، بعد از عدم آن، به وجود می آید.
🔸حضرت قرآن،حدیث به معنا الاتم است ، بدین معنا که تمام کلام است و همواره الی یوم القیامه جدید خواهد بود.
🔸به علاوه حضرت قرآن نه تنها «حدیث» است، بلکه «اصدق الحدیث» نیز می باشد، همان طور که حضرت صدیق الاکبر (علیه السلام) در شرح آیه زیر فرموده اند:
✨و َمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا
(سوره نساء،آیه ۸۷)
💫و اعلموا انّ هذا القرآن.. المحدّث الذّی لا یکذِب
📗نهج البلاغه، خطبه ۱۷۴
📗بحارالانوار، ج ۸۹،ص ۲۴
💠در این قسمت به شرح فضیلت «احسن الحدیث» بودن حضرت قرآن می پردازیم.
🖌«اَحسن» ،صفت مشبهه از ریشه «حسن» می باشد. «حُسن» ،«حَسَنه» و «احسان» که همگی از یک ریشه هستند، به چیزی اطلاق می شود که فوق عدل بوده، باعث سرور و بهجت و رغبت در انسان گردد.
🎗الْحُسْنُ: عبارة عن كلّ مبهج مرغوب فيه
🎗الْحَسَنَةُ يعبّر عنها عن كلّ ما يسرّ من نعمة تنال الإنسان
🎗فالإحسان فوق العدل
📗مفردات ألفاظ القرآن ؛ ص۲۳۵
❇️⚜
❇️⚜❇️⚜
❇️⚜❇️⚜❇️⚜
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۹)
☑️ اعجاز لغوی کلام الله (۲)
ا❁﷽❁ا
«وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ»؛
حضرت قرآن، تنزیل پروردگار جهانیان است که به واسطه روح الامین آن را نازل گردانیده و بر قلب تو فرود آورده تا از انذاردهندگان باشی، به زبان عربی مبین.
﴿سوره مبارکه شعراء، آیات ۱۹۲ الی ۱۹۵﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ در تبیین مبحث اعجاز لغوی کلام الله عزوجل به «لسان عربی مبین» و اعجاز ظاهری و لفظی آن اشاره شد. چرا که شارع مقدس بر همین صورت ظاهری لسان عربی مبین که أفضل و أشرف از همۀ زبانها و متمایز با آنهاست، تحدی فرموده و آن را معجزه خود تعبیر کرده است.
▪️ صورت ظاهری لسان عربی مبین، مشتمل بر الفاظ و کلمات جامعی، در کمال نضد و حسن نسق و در أعلی مراتب اعجاز بلاغی و بیانی می باشد (۱)؛ «و القرآن ... ظاهره أنيق ...» (۲).
▪️ البته وجوه إعجاز حضرت قرآن متکثر است؛ نظم الفاظ، بلاغت و فصاحت، اصول و قواعد کلام الله جلّ جلاله از جمله این وجوه می باشد.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) چنانچه علامه مجلسی در این خصوص نوشته است: «و أما وجه إعجازه فالجمهور من العامة و الخاصة و منهم الشيخ المفيد قدس الله روحه على أن إعجاز القرآن بكونه في الطبقة العليا من الفصاحة و الدرجة القصوى من البلاغة على ما يعرفه فصحاء العرب بسليقتهم و علماء الفرق بمهارتهم في فن البيان و إحاطتهم بأساليب الكلام هذا مع اشتماله على الإخبار عن المغيبات الماضية و الآتية و على دقائق العلوم الإلهية و أحوال المبدإ و المعاد و مكارم الأخلاق و الإرشاد إلى فنون الحكمة العلمية و العملية و المصالح الدينية و الدنيوية على ما يظهر للمتدبرين و يتجلى للمتفكرين و قيل وجه إعجازه اشتماله على النظم الغريب و الأسلوب العجيب المخالف لنظم العرب و نثرهم في مطالعه و مقاطعه و فواصله فإنها وقعت في القرآن على وجه لم يعهد في كلامهم و كانوا عاجزين عنه».
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ۱۷، ص ۲۲۴
(۲) تفسير الصافي، ج١، ص ١۵
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ
┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄
💠ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۹)
☑️ تحدّی
▪️ دلیل مُثبتِ إعجاز در ظاهر کلام الله تبارک و تعالی، «تحدی» یا حریف طلبی برای آوردن شبیه و نظیر کلام الله عزوجل می باشد. چنانچه در آیاتی از کتاب الله بر این مطلب چنین استدلال شده است:
▫️ «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً» (۱)؛
▫️ بگو اگر انس و جنّ جمع شوند كه نظير اين قرآن را بياورند نميتوانند هر چند با همديگر همكارى كنند.
▫️ «أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ... فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِين» (۲)؛
▫️ پس اگر راست مىگويند، سخنى مثل آن بياورند.
▫️ «وَ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ ...فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ ...» (۳)؛
▫️ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل كردهايم شك داريد، پس -اگر راست مىگوييد- سورهاى مانند آن بياوريد و اگر این کار را نکردید و هرگز نتوانید کرد پس بپرهیزید از آتش ... .
▫️ «أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ ... فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ ...» (۴)؛
▫️ يا مىگويند: «اين [قرآن] را به دروغ ساخته است.» بگو: «اگر راست مىگوييد، ده سوره مانند آن بياوريد ... پس اگر شما را اجابت نكردند، بدانيد كه آنچه نازل شده است به علم خداست.
👈 قیودی که در نصوص مذکور آورده شده، دلالت بر اطلاق تحدی و در نتیجه اعجاز حضرت قرآن دارد.
▪️ لفظ (الْقُرْآنِ) شمول بر جمیع الفاظ آن دارد
▪️ کاربرد عبارات مشابه چون (بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ)، (بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ)، (بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ) در ادله دیگر مؤید همین مطلب است و از آن افادۀ اطلاق تحدی در الفاظ و آیات کلام الله می شود.
▪️ عبارت شریفه (اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ) دلالت بر عجز عموم ما سوی الله از إتیان همانند حضرت قرآن دارد.
▪️ و این نفی از نوع ابد است؛ (لَنْ تَفْعَلُوا)، به این معنا که غایت تحدی تا روز قیامت ادامه دارد و بشر از اتیان مثل آن (حتی بنظم و ترتیب مماثل) إلی یوم القیامة عاجز خواهد بود (۵).
👈 به کمک این استدلال معلوم می شود که ظواهر حضرت قرآن و الفاظ و عبارات بکار رفته در آن با ظواهر کلمات دیگر متفاوت است. در عمق الفاظ و حروف به ظاهر محدودِ حضرت قرآن، بطون و اسرار و حقائق نامتناهی نهفته است که دسترسی و ایصال به آن، جز با تدبر و تعمق در همین ظاهر میسر نخواهد بود.
لذا امام صادق (علیه السلام) در مذمت آنان که به حجیت ظاهر حضرت قرآن توجه ندارند یا صرفا به ظاهر اکتفا کرده و از بطون و تأویل آن غافل شده اند، فرمودند:
«إِنَّ قَوْماً آمَنُوا بِالظَّاهِرِ و كَفَرُوا بِالْبَاطِنِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ شَيْءٌ وَ جَاءَ قَوْمٌ مِنْ بَعْدِهِمْ فَآمَنُوا بِالْبَاطِنِ وَ كَفَرُوا بِالظَّاهِرِ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ ذَلِكَ شَيْئاً وَ لَا إِيمَانَ بِظَاهِرٍ [إِلَّا بِبَاطِنٍ] وَ لَا بِبَاطِنٍ إِلَّا بِظَاهِرٍ» (۶)؛
برخی به ظاهر آیات و احکام و شریعت ایمان آورده اند، ولی به باطن آنها کفر ورزید اند و اینگونه ثمری برای آنان ندارد، گروه دیگری ایمان به باطن پیدا کرده ولی به ظاهر آنها کفر ورزیده اند. لازمه ایمان به ظاهر و باطن قرآن کریم، اعتبار و حجیت ظاهر و عمل مطابق آن است.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) سوره مبارکه اسراء، آیه ۸۸
(۲) سوره مبارکه طور، آیه ۳۴
(۳) سوره مبارکه بقره، آیات ۲۳ و ۲۴
(۴) سوره مبارکه هود، آیات ۱۳ و ۱۴
(۵) در تکمیل و تایید آنچه بیان شد به کلام نورانی حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) در منبع ذیل مراجعه شود: التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، ص۶۲ و ۱۵۱ الی ۱۵۵
(۶) بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۵۳۶ و ۵۳۷
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ
┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄
💠ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
*⃣⚜*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜
#معرفت_حضرت_قرآن
#اسامی_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜اسم حضرت قرآن: فرقان
⬅️قسمت اول
🔸یکی از اسامی حضرت قرآن، «فرقان» است:
✨تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
(سوره فرقان، آیه ۱)
🖋فرقان از نظر معنای لغوی، از ریشه «فرق» به معنی جدایی است:
▫️هو ما يقابل الجمع
▫️يدلّ على تمييز و تزييل بين شيئين
📔التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۹، ص ۷۰
🔸بنابراین یکی از دلایل وجه تسمیه حضرت قرآن به «فرقان»، مفترق بودن و جدا بودن آیات و سُور حضرت قرآن است ،به گونه ای که کل کتاب جمعا به صورت یک لوح بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل نشده است:
سأل عبدالله بن سلام عن رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم):
فَأَخْبِرْنِي هَلْ أَنْزَلَ عَلَيْكَ كِتَاباً ؟
▫️قَالَ نَعَمْ .
قَالَ وَ أَيُّ كِتَابٍ هُوَ ؟
▫️قَالَ الْفُرْقَانُ .
قَالَ وَ لِمَ سَمَّاهُ رَبُّكَ فُرْقَاناً ؟
▫️قَالَ لِأَنَّهُ مُتَفَرِّقُ الْآيَاتِ وَ السُّوَرِ أُنْزِلَ فِي غَيْرِ الْأَلْوَاحِ وَ غَيْرِ الصُّحُفِ وَ التَّوْرَاةُ وَ الْإِنْجِيلُ وَ الزَّبُورُ أُنْزِلَتْ كُلُّهَا جُمَلًا فِي الْأَلْوَاحِ وَ الْأَوْرَاقِ
📔بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۹ ؛ ص۳۰۴
📔الإختصاص ؛ النص ؛ ص۴۴
🔸اما «فرقان» در بطنی دیگر، به معنای جدایی بین حق و باطل است، همان گونه که در آیه حضرت قرآن، یوم البدر، یوم الفرقان نامیده شده است:
فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ ذُكِرَ يَوْمُ بَدْرٍ، فَقَالَ:
◽️هُوَ [يَوْمَ] الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي فَرَّقَ اللَّهُ [فِيهِ] بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ
📔تفسیر الصافی،ج۲، ص۳۰۵
📔الأصول الستة عشر، ص۲۵۸
🔸حضرت قرآن، نیز از این جهت «فرقان» نامیده می شود که سبب تمیز و جدایی بین حق و باطل می گردد. همان طور که امام حسن عسگری (علیه السلام) در معنای «فرقان» فرموده اند:
◽️الفرقان ما يفرق به بين الحق والباطل و بين المحقين والمبطلين
📔التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۲۵۲
*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜️*⃣⚜️*⃣⚜️
*⃣⚜️*⃣⚜️
*⃣⚜️
#معرفت_حضرت_قرآن
#اسامی_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜️اسم حضرت قرآن: فرقان
⬅️قسمت دوم
🔹یکی از اسامی حضرت قرآن، «فرقان» است:
✨تبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
(سوره فرقان، آیه ۱)
🔹در قسمت قبل بیان شد که وجه تسمیه قرآن به «فرقان»، علاوه بر مفترق بودن آیات و سور، شأن «فاروق» بودن حضرت قرآن است؛ به این معنا که مفترقٌ بین الحقّ و الباطل است.
🔹در آیاتی که دو لفظ «قرآن» و «فرقان» در کنار هم ذکر شده ، در پاسخ به این سوال که چه ارتباطی بین «قرآن» و «فرقان» وجود دارد، حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) فرموده اند که منظور از قرآن،کل کتاب است ، اما «فرقان» تنها محکمات القرآن می باشند.
🔹چرا که شأن «فاروق» بودن حضرت قرآن تنها برای مومنین است که می توانند با نور ولایت، متشابهات را به محکمات ارجاع داده و حق را از باطل ،تمییز دهند. در نتیجه کل آیات در نزد ایشان محکم المعنا و واجب العمل خواهد شد.
*⃣در این قسمت، معنای اسم «فرقان» را ادامه می دهیم.
🔹در برخی از آیات حضرت قرآن، از ایتاء «فرقان» به حضرت موسی بن عمران (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) نیز اشاره شده است:
✨و إِذْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ وَ الْفُرْقانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
(سوره بقره، آیه ۵۲)
◽️سوال این است که منظور از فرقان در این آیات چیست؟
🔹حضرت ابا الامام المنتظر امام حسن عسگری (علیه السلام) در تفسیر «فرقان» اعطا شده به حضرت موسی بن عمران (علیه السلام) فرمودند:
▫️و اذْكُرُوا إِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَ هُوَ التَّوْرَاةُ الَّذِي أَخَذَ عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ الْإِيمَانَ بِهِ، وَ الِانْقِيَادَ لِمَا يُوجِبُهُ، وَ الْفُرْقَانَ آتَيْنَاهُ أَيْضاً فَرَّقَ بِهِ [مَا] بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ، وَ فَرَّقَ [مَا] بَيْنَ الْمُحِقِّينَ وَ الْمُبْطِلِينَ.
▫️منظور از کتاب، تورات نازل شده بر حضرت موسی (عليه السلام) ،اما منظور از فرقان، چیزی غیر از آن بوده که سبب افتراق بین حق و باطل می شد.
*⃣⚜️
*⃣⚜️*⃣⚜️
*⃣⚜️*⃣⚜️*⃣⚜️
*⃣⚜*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜
#معرفت_حضرت_قرآن
#اسامی_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜اسم حضرت قرآن: فرقان
⬅️قسمت سوم
🔸یکی از اسامی حضرت قرآن، «فرقان» است:
✨تبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
(سوره فرقان، آیه ۱)
◽️در قسمت های قبل بیان شد که وجه تسمیه قرآن به «فرقان»، علاوه بر مفترق بودن آیات و سور، شأن «فاروق» بودن حضرت قرآن است؛ به این معنا که مفترقٌ بین الحقّ و الباطل است.
🔸در مورد ارتباط بین «قرآن» و «فرقان» ، حضرت جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) فرموده اند که منظور از «قرآن» ،کل کتاب است ، اما «فرقان» تنها محکمات القرآن می باشند.
🔸چرا که شأن «فاروق» بودن حضرت قرآن تنها برای مومنین است که می توانند با نور ولایت، متشابهات را به محکمات ارجاع داده و حق را از باطل ،تمییز دهند. در نتیجه کل آیات در نزد ایشان محکم المعنا و واجب العمل خواهد شد.
◽️بنابراین حضرت قرآن، «فرقان» به معنا الاتم است.
🔸اما عبد زمانی به آن «فرقان» مجهز مي شود كه به حقيقت معناي تفريق بين حق و باطل برسد که آن جز ايمان و معرفت به حضرت فاروق الاعظم و اولاد طيبين ایشان (علیهم السلام) نيست.
◽️همان طور که امیرالمومنین علی (علیه السلام) مکررا فرمودند:
⚜انا الْفَارُوقُ الْأَعْظَم
🔸تنها حقیقتی که در عالم، شأن فاروقیت بین حق و باطل را دارد،حضرت مولی الموحدین (عليه السلام) «فاورق اعظم» هستند.
*⃣در این قسمت، بررسی اسم «فرقان» را ادامه می دهیم.
◽️«فرقان»، مفترقٌ بین الحقّ و الباطل می باشد، به عبارت دیگر فرقان سبب جدایی «حق ،حقیقت ، نور و صدق »، از «باطل و سراب ، ظلمت و کذب » می شود.
🔸این فرقان در قالب و هیأت کتابت، حضرت قرآن است ،و در معنای مطلق آن حضرت ابوالائمه امیرالمومنین علی (علیه السلام) می باشد.
*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜
*⃣⚜*⃣⚜*⃣⚜
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۰)
☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۱)
ا❁﷽❁ا
«اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛
این قرآن به راهی هدایت می کند که استوارترین راه ها است.
﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ حضرت قرآن در نصوص مبارکۀ خود و در کلام مبینان و هادیانش به «امام هادی» توصیف شده است؛ پیش از تشریح این شأن عظیم القدر، به نمونه ای از آیات مبارکات و روایات متواترات اشاره ای خواهیم داشت:
▪️ «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۱)؛
این کتابیست که در آن هیچ شکی (حتی ذره ای) وجود ندارد و هدایت برای متقین است.
▪️ «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ» (۲)؛
این قرآن به راهی هدایت میکند که استوارترین راهها است.
▪️ امیر المهتدین علی بی ابیطالب (علیه السلام) در یکی از خطبات خود راجع به این شأن حضرت قرآن فرمودند:
«علَيْكُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّهُ ... هُدًى لِمَنِ ائْتَمَّ بِهِ» (۳)؛
بر شما باد به کتاب خداوند که آن هدایت است برای آنکه به او ائتمام کند. ائتِمام به حضرت قرآن یعنی به او اقتدا و از او پيروى كردن سبب هدایت و بهره بردن از شأن هدایت اللهی بودن آن می شود.
▪️ نیز از امام البقیع حضرت السید الزکی مولانا حسن المجتبی (علیه السلام) روایت شده که فرمودند:
«مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ، فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ، وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۴)؛
تنها چيزي که در اين دنياي فاني و زوال پذير باقي ميماند، قرآن است. پس قرآن را امام خود قرار دهيد تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. و به درستى كه سزاوارترين مردم به قرآن كسى است كه به آن عمل كند، گرچه آن را حفظ نكرده باشد. و دورترين مردم از قرآن كسى است كه به آن عمل نكند، گر چه قاری آن باشد.
👈 براین اساس، یکی از شئون حضرت قرآن، «هُدی» یعنی هادی بودن آن است.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) سوره مبارکه بقره، آیه ۲
(۲) سوره مبارکه إسراء، آیه ۹
(۳) نهج البلاغه، خطبه ۱۹۶
(۴) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج ۱، ص ۷۹
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۰)
☑️ هدی در لغت و اصطلاح
✍️ هدى و هدايت به معنى ارشاد و راهنمایى یا دلالت، از روى لطف و خير خواهى به سوی مطلوب و ایصال به آن مطلوب است؛
▪️ الْهُدَى: الرّشاد و الدّلالة (۱)
▪️ الرَّشادُ و الدَّلالَةُ بلُطْفٍ إلى ما يُوصِل إلى المَطْلوب (۲)
▪️ «هُدی» مخصوص خداوند عزوجل است؛
▫️ «قل انّ هُدَی الله هو الهُدَی» (۳)
👈 لذا از آنجا که حضرت قرآن، کلام الله تبارک و تعالی می باشد، در نصوص، از آن تعبیر به «هُدی» شده؛
یعنی بر آن، اشاره مصدری شده که دلالت بر تمام و کمال معنای ماده دارد.
👈 پس حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد؛
«كَلاَمُ اَللَّهِ لاَ تَتَجَاوَزُوهُ وَ لاَ تَطْلُبُوا اَلْهُدَى فِي غَيْرِهِ فَتَضِلُّوا» (۴)؛
حضرت قرآن، کلام خداوند است، از آن فراتر نروید و هدایت را در غیر آن جستجو نکنید که گمراه می شوید.
✍️ تبیین دلیلیت حضرت قرآن در هدایت ادامه دارد ...
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) قاموس قرآن، ج ۷، ص ۱۴۵
(۲) تاج العروس من جواهر القاموس، ج ۲۰، ص ۳۲۷
(۳) سوره مبارکه بقره، آیه ۱۲۰ و سوره مبارکه آل عمران، آیه ۷۳
(۴) الأمالی (للصدوق)، ج ۱، ص ۶۳۹
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️
#معرفت_حضرت_قرآن
#شئون_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜️شأن حضرت قرآن: حجة الله
⬅️قسمت اول
یکی از شئون حضرت قرآن، «حجة الله» است.
🔶همان طور که حضرت شمس الشموس علی بن موسی الرضا (علیه السلم) در یکی از خطب خویش فرمودند:
ذَكَرَ الرِّضَا (علیه السلام) يَوْماً الْقُرْآنَ فقال:
▫️حجَّةً عَلَى كُلِّ إِنْسَانٍ «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ»
📔عيون الأخبار ج ۲ ص ۱۳۰
📔بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۸۹ ص: ۱۴
🔸از نظر لغوی، حجّت از ریشه «حجج» است که به قصد ملازم حرکت و عمل ،اطلاق می شود . شخص با آوردن «حجت» ،قصد حق مطلوب و بیان معرفت قدر و منزلت چیزی را می کند.
«محجّة» نیز به طريق واضح مستقيمی اطلاق می شود که شخص را به وصول الی المطلوب می رساند.
📔التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۲، ص: ۱۶۹
🔸بنابراین حجت به آنچه که به وسیله آن می توان احتجاج کرد، اطلاق می شود. حضرت قرآن، «حجت» از جانب خداوند عزوجل است «علی کلّ انسان»؛ که با آن، حق مطلوب بیان می گردد و بندگان به وسیله آن به وصول الی المطلوب نائل می شوند.
🔶همان طور که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) فرمودند:
▫️ألا إني قد خلفت فيكم كتاب الله فيه النور و الهدى، و البيان لما فرض الله تبارك و تعالى من شيء، حجة الله عليكم و حجتي و حجة وليي
📔البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۶۷۱
🔸خداوند عزوجل با بیان هر آنچه که واجب است، در حضرت قرآن ، احتجاج کرده است بر مردم و بنابراین قرآن، حجت الله می باشد.
⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۱)
☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۲)
ا❁﷽❁ا
«اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛
این قرآن به راهی هدایت می کند که استوارترین راه ها است.
﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد.
▪️ لذا حضرت علی بن الحسین (سلام الله علیهما) به نقل از جد بزرگوارشان فرمودند:
▫️ «الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً وَ لَيْسَتِ الْعِصْمَةُ فِي ظَاهِرِ الْخِلْقَةِ فَيُعْرَفَ بِهَا فَلِذَلِكَ لَا يَكُونُ إِلَّا مَنْصُوصاً فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مَعْنَى الْمَعْصُومِ فَقَالَ هُوَ الْمُعْتَصِمُ بِحَبْلِ اللَّهِ وَ حَبْلُ اللَّهِ هُوَ الْقُرْآنُ لَا يَفْتَرِقَانِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ الْإِمَامُ يَهْدِي إِلَى الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم»؛
▫️ از ما خاندان جز معصوم، شخص ديگرى نمى تواند امام باشد، و عصمت صفتى نيست كه در ظاهر بدن باشد تا با چشم ديده شده و شناخته گردد، و به همين جهت امكان ندارد معصوم بودن كسى را بدست آورد مگر خدا به وسيله پيغمبرش آن را صريحاً فرموده باشد. شخصى عرض كرد: اى فرزند گرامى رسول خدا معنى معصوم چيست؟ فرمود: معصوم شخصى است كه به واسطه چنگ زدنش به ريسمان الهى و جدا نشدنش از آن هرگز به گناهى آلوده نگردد، و رشته محكم خدا قرآن است كه آن دو تا روز قيامت از يك ديگر جدا نگردند، و تا رستاخيز امام هدايت مى كند به قرآن، و قرآن راهنمائى مى نمايد به امام، و اين است فرموده خدا: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ». (۱)
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۱)
☑️ حضرت قرآن، امام حی و هادی
✍️ بنابر آنچه بیان شد، به دست می آید که حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» است:
▪️ امامِ حیّ است؛ چنانچه فرموده اند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ» (۱).
▪️ و امامِ هادی است؛ چنانچه فرموده اند: «إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۲)، پس هر که به او اقتدا کرده و او را امامش قرار دهد، به بهشت هدایت می شود و هرکه از آن امام تخلف کند، به جهنم هدایت شود، چرا که هدی به تمام و کمال معنایش در حضرت قرآن است و لذا او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند؛ «مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قَادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ وَ هُوَ الدَّلِيلُ يَدُلُّ عَلَى خَيْرِ سَبِيلٍ» (۳).
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲
(۲) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج ۱، ص ۷۹
(۳) الكافي (ط - الإسلامية)، ج ۲، ص ۵۹۸
┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄
ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️
#معرفت_حضرت_قرآن
#فضائل_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
⚜️فضیلت حضرت قرآن: بشری
⬅️قسمت اول
یکی از فضائل حضرت قرآن، «بُشری» است.
✨تلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُبِينٍ* هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ
(سوره نمل،آیه ۲)
▪️بشری از ریشه «بشر» به معنای پوست است و از آنجا که انسان پس از شنیدن خبر (چه مسرت بخش و چه ناگوار) ، اثر آن در پوست و چهره ظاهر می شود، به خبر، بشارت گفته می شود. اما در اصطلاح ، غالبا به خبر مسرت بخش، «بشارت» اطلاق می شود.
📓قاموس قرآن ؛ ج۱ ؛ ص۱۹۳
▫️حضرت قرآن، بشارت (خبر مسرت بخش) برای مومنین است.
▪️در بسیاری از آیات قرآن ،از بشارت به مومنان سخن به میان آمده است:
✨و بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ..
(سوره بقره، آیه ۲۵)
▪️حضرت قرآن بشارت برای مومنان و انذار برای کافران را در پی دارد.
✨فإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا
(سوره مریم،آیه ۹۷)
▫️بشارت حضرت قرآن برای مومنین، محسنین ومسلمین ،بشارت به خیر است:
▫️انَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ
▫️أنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ
▫️انَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا
▫️ أنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا
▫️أنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا
(سور مبارکه کهف،احزاب، اسراء، یونس و بقره)
⏺به همین علت است که در روایتی از حضرت امام حسن بن علی الزکّی العسگری (علیه السلام) ،بشارت حضرت قرآن را خاص مومنان به ولایت ،در آخرت بیان می کنند.
┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄
ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️
⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۲)
☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۳)
ا❁﷽❁ا
«اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛
این قرآن به راهی هدایت می کند که استوارترین راه ها است.
﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» بر مأمومین می باشد. لذا هر که به او اقتدا کند، به بهشت هدایت می شود، او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند و هدی به تمام و کمال معنایش در آن قرار داده شده است.
▪️ به همین سبب، رسول خدا حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) ضمن امر به تعلیم حضرت قرآن، فرمودند:
🖊 تعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ صَاحِبَهُ فِی صُورَةِ شَابٍّ جَمِیلٍ شَاحِبِ اللَّوْنِ؛
▫️ قرآن را بیاموزید، زیرا که در روز قیامت، قرآن در صورت جوانى زیبا که رنگ صورتش گشته باشد نزد خواننده خود آید.
🖊 فیَقُولُ لَهُ الْقُرْآنُ: أَنَا الَّذِی کُنْتُ أَسْهَرْتُ لَیْلَکَ وَ أَظْمَأْتُ هَوَاجِرَکَ وَ أَجْفَفْتُ رِیقَکَ وَ أَسَلْتُ دَمْعَتَکَ؛
▫️ به او گوید: منم که شب تو را به بیدارى بپایان بردم، روزهاى داغ تو را به تشنگى بسر آوردم، و آب دهانت را خشک کردم، و اشکت را روان ساختم.
🖊 أئُولُ مَعَکَ حَیْثُمَا أُلْتَ وَ کُلُّ تَاجِرٍ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَتِهِ و أَنَا الْیَوْمَ لَکَ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ وَ سَیَأْتِیکَ کَرَامَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فأَبْشِرْ؛
▫️ (اکنون) هر کجا بروى من هم با تو باشم، و هر تاجرى (امروز) بدنبال تجارت خویش است (که در دنیا کرده است) و من امروز بسود تو در پس تجارت هر تاجرى باشم، و بزودى کرامتى نیز از جانب خداى عز و جل بتو رسد، پس شادان باش.
🖊 فیُؤْتَى بِتَاجٍ فَیُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ وَ یُعْطَى الْأَمَانَ بِیَمِینِهِ وَ الْخُلْدَ فِی الْجِنَانِ بِیَسَارِهِ وَ یُکْسَى حُلَّتَیْنِ؛
▫️ (در این حال) تاجى بیاورند و بر سرش نهند، و امان نامه (از آتش دوزخ را) بدست راستش دهند، و فرمان جاوید بودن در بهشت را بدست چپش، و دو جامه بهشتى بوى پوشند.
🖊 ثمَّ یُقَالُ لَهُ: اقْرَأْ وَ ارْقَهْ؛
▫️ سپس به او گفته شود: بخوان و بالا برو.
🖊 فکُلَّمَا قَرَأَ آیَةً صَعِدَ دَرَجَةً وَ یُکْسَى أَبَوَاهُ حُلَّتَیْنِ إِنْ کَانَا مُؤْمِنَیْنِ، ثمَّ یُقَالُ لَهُمَا هَذَا لِمَا عَلَّمْتُمَاهُ الْقُرْآنَ» (۱)؛
▫️ پس هر یک آیه که بخواند، یک درجه بالا رود، و به پدر و مادر او نیز در صورتى که مؤمن باشند، دو جامه بپوشانندو به آنان گویند: این پاداش آن قرآنى است که به فرزندتان آموختید.
🖊 «وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآن» (۲).
«... اللّهم اَحی بولیک القرآن وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَيْلَ فيهِ، وَاَحْيِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيِّتَةَ».
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) الکافی (ط - الإسلامیة)، ج ۲، ص ۶۰۳
(۲) نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص ۵۴۶
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
📜📃📃📜 📃
📃📜
📃
#معرفت_حضرت_قرآن
#فضائل_حضرت_قرآن
#یأتی_یوم_القیامة_فی_أحسن_صورة
ا❁﷽❁ا
❇️فضیلت حضرت قرآن: يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ
⚪️یکی از فضائل حضرت قرآن ، ظاهر و متمثل شدن آن در روز قیامت ، در بهترین وجه و صورت بر خلق است. مطابق حدیث حضرت مولانا باقرالعلوم (علیه السلام)، حضرت قرآن برای هر گروهی از مردم و یا ملائکه در صفوف محشر، در هیئت بهترین و والاترین آن گروه ظاهر می شود؛ بر مسلمان سلام می دهد و آنان او را نظاره می کنند؛ برای برخی از بندگان شفاعت می کند و از برخی دیگر شکایت می نماید؛ تحت عرش به سجده می افتد و سپس با خداوند عزوجل تکلّم نموده و خداوند متعال او را با شأن «حجت الله بر روی زمین» معرفی می نماید.
➖عن ابی جعفر (علیه السلام):
▫️يا سَعْدُ تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّ الْقُرْآنَ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ نَظَرَ إِلَيْهَا الْخَلْقُ وَ النَّاسُ صُفُوفٌ
▪️ای سعد، قرآن را بیاموز [در کسب معرفت به قرآن تلاش کن] که همانا حضرت قرآن در روز قیامت، در بهترین صورت خویش وارد می شود و خلق به او نظاره می کنند ، در هنگامی که مردم صف کشیده اند
▫️فيَأْتِي عَلَى صَفِّ الْمُسْلِمِينَ فِي صُورَةِ رَجُلٍ فَيُسَلِّمُ فَيَنْظُرُونَ إِلَيْهِ ثُمَّ يَقُولُونَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ إِنَّ هَذَا الرَّجُلَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ نَعْرِفُهُ بِنَعْتِهِ وَ صِفَتِهِ غَيْرَ أَنَّهُ كَانَ أَشَدَّ اجْتِهَاداً مِنَّا فِي الْقُرْآنِ فَمِنْ هُنَاكَ أُعْطِيَ مِنَ الْبَهَاءِ وَ الْجَمَالِ وَ النُّورِ مَا لَمْ نُعْطَه
▫️ ..ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ عَلَى صَفِّ الشُّهَدَاءِ .. ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ صَفَّ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ ... فَيَجْتَمِعُونَ فَيَأْتُونَ رَسُولَ اللَّهِ ص فَيَسْأَلُونَهُ.. فَيُسَلِّمُ ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ عَلَى صَفِّ الْمَلَائِكَةِ فِي سُورَةِ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ ..
▪️پس به صورت مردی، نزد صف مسمانان می آید، به آنان سلام داده و آنان او را می بینند و می گویند: این فردی از مسلمانان است که او را می شناسیم ؛ اما از آنجا که در فراگیری قرآن از ما بیشتر تلاش نموده این میزان از بهاء و جمال و نور به او داده شده که به ما داده نشده است
▪️پس به نزد صف شهداء می آید و آنان نیز او را شهیدی از شهداء می پندارند که اجر بیشتری به او داده شده است.. سپس در قالب و هیئت پیامبری مرسل، نزد صف پیامبران و رسولان می آید؛ و آنان می گویند او نبی مرسلی است که بر ما برتری داده شده است
▪️در این هنگام همگی جمع شده و نزد رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) می آيند تا به حقیقت بدانند صورت و هیبت ظاهر شده بر آنان چه کسی است؟! رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) می فرمایند: آیا او را نمی شناسید؟ او حجت خداوند بر خلقش است؛ پس حضرت قرآن سلام می دهد
▪️سپس نزد صف ملائکه در قالب ملک مقرّبی ظاهر می شود که مقامش از بقیه ملائک بالاتر است
▫️ثمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى رَبِّ الْعِزَّةِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ... يَا حُجَّتِي فِي الْأَرْضِ وَ كَلَامِيَ الصَّادِقَ النَّاطِقَ ارْفَعْ رَأْسَكَ وَ سَلْ تُعْطَ وَ اشْفَعْ تُشَفَّعْ
▪️سپس از همه صفوف می گذرد و به درگاه حضرت ربّالعزة می رسد و در تحت عرش به سجده می افتد ؛ در این هنگام خداوند عزوجل به او می گوید : «ای حجت من بر روی زمین و ای کلام صادق ناطق من! سَر ات را از سجده بر دار و بخواه تا به تو بدهم و شفاعت کن تا شفاعت تو را بپذیرم
▫️فيَرْفَعُ رَأْسَهُ ..
▪️در این هنگام حضرت قرآن، سَر خود را از سجده بر می دارد
▫️فيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَيْفَ رَأَيْتَ عِبَادِي فَيَقُولُ يَا رَبِّ مِنْهُمْ مَنْ صَانَنِي وَ حَافَظَ عَلَيَّ وَ لَمْ يُضَيِّعْ شَيْئاً وَ مِنْهُمْ مَنْ ضَيَّعَنِي وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّي وَ كَذَّبَ بِي وَ أَنَا حُجَّتُكَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ
▪️خداوند تبارک و تعالی سوال می کند: بندگانم را چگونه دیدی؟ حضرت قرآن پاسخ می دهد: برخی مرا محافظت نموده و حرمت ام را حفظ کردند و برخی مرا ضایع نموده و حقم را کوچک شمرده و تکذیبم کردند؛ در حالی که من حجت تو بر تمام خلق ات بوده ام
▫️فيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ ارْتِفَاعِ مَكَانِي لَأُثِيبَنَّ عَلَيْكَ الْيَوْمَ أَحْسَنَ الثَّوَابِ وَ لَأُعَاقِبَنَّ عَلَيْكَ الْيَوْمَ أَلِيمَ الْعِقَابِ
▪️خداوند تبارک و تعالی می فرماید: به عزت و جلال و رفعتم سوگند که امروز بهترین ثواب ها و دردناک ترین عقاب ها را به خاطر تو بدهم
📓الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۵۶۹
📓البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۲۱
📓بحارالانوار ج۷ ص۳۱۹
📃
📃📜
📜📃📃📜📃
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۳)
☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۴)
ا❁﷽❁ا
«وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون»؛
و چون قرآن قرائت شود همه گوش بدان فرا دهید و سکوت کنید، باشد که مورد لطف و رحمت حق شوید.
﴿سوره مبارکه أعراف، آیه ۲۰۴﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ مستفاد از أدله متواتره ای که در مبحث هدایت حضرت قرآن اقامه شد، «دلیلیت حضرت قرآن بر معروف» و «امامت حضرت قرآن بر هدایت خلق» بدست آمد. در تکمیل این مطلب، باید اضافه شود:
▪️ إمام، حقّی بر ذمه مأمومین دارد که آن عبارتست از:
«اطاعت و عمل به أوامر امام».
▪️ جناب ابوحمزه ثمالی از کبار و ثقات أصحاب از حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) نقل می کند که از آن حضرت پرسید:
➖ «مَا حَقُّ الاْمَامِ عَلَى النّاسِ»؛
حقّ امام بر مردم چیست؟
امام (علیه السلام) فرمودند:
➖ «حَقُّهُ عَلَیْهِمْ أنْ یَسْمَعُوا لَهُ وَ یُطیْعُوهُ»؛
حقّ امام بر مردم این است که به سخنانش گوش فرادهند و فرمانش را اطاعت کنند (۱).
👈 مأموم به سبب اطاعت و عمل یا امتثال از أوامر امام، می تواند تقرّب بدست آورد و در نتیجه هدایت شود؛ «وَ إِنْ تُطيعُوهُ تَهْتَدُوا»، اگر از او اطاعت کنید، هدایت می شوید.
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) الكافي (ط - الإسلامية)، ج ۱، ص ۴۰۵
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۳)
☑️ القرآن، دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ
▪️ اطاعت، زمانی محقق می شود که عمل، مطابق أمر باشد، و الا عمل مخالف أمر، عصیان است. پس لازمۀ اطاعت از امام، معرفت به أوامر ایشان است.
▪️ همانطور که در حدیث متواتر نبوی آمده است:
«مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة» (۱)؛
كسى كه بميرد و امام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهليت (و كفر) مرده است.
▪️ عبد مادامیکه معرفت به امامش به دست نیاورده، نمی تواند أمر او را دریافت کند تا از او اطاعت کند و در نتیجه هدایت شود.
▪️ چنانچه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در این خصوص فرمودند:
▫️ «فِيهِ مَصَابِيحُ الْهُدَى وَ مَنَارُ الْحِكْمَةِ وَ دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ فَلْيَجْلُ جَالٍ بَصَرَهُ وَ لْيُبْلِغِ الصِّفَةَ نَظَرَهُ يَنْجُ مِنْ عَطَبٍ وَ يَتَخَلَّصْ مِنْ نَشَبٍ، فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَيَاةُ قَلْبِ الْبَصِيرِ كَمَا يَمْشِي الْمُسْتَنِيرُ فِي الظُّلُمَاتِ بِالنُّورِ» (۲)؛
▫️ در حضرت قرآن چراغ هاى هدايت، نور حكمت و دلیل (راهنمای) معرفت، براى آن كس كه صفاتش را بشناسد، قرار گرفته است. پس صاحب بصیرت باید دقت کند تا با معرفت به صفاتش، هدایت یابد، زیرا به وسيله تفکر و معرفت، قلب زندگي روشن خود را مي يابد، همان طور که رهروان در پرتو نور از تاريکي ها گذر مي کنند.
✍️ بنابراین، حضرت قرآن، امام حیّ ای است که با معرفت به آن ساحت مقدس، می توان أوامر او را دریافت تا حقش را ادا و طاعتش را بجا آورد و از هدایتش بهره مند شد.
لذا آن عبدی که با تعقل و تدبر در کلام حضرت قرآن، معرفت امامش را کسب کند و به میزان آن معرفت، أوامر امامش را عامل باشد، به همان مقدار قُرب به امامش به دست می آورد؛ و «إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۳).
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص ۲۹۶
(۲) الكافي (ط - الإسلامية)، ج ۲، ص ۵۹۸
(۳) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج ۱، ص ۷۹
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۴)
☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۵)
ا❁﷽❁ا
«اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ [یعنی] يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ»؛
این قرآن به استوارترین راه ها یعنی به سوی امام (و معرفت او) هدایت می کند.
﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
✍️ آنچه در این بحث مورد بررسی قرار داده خواهد شد، پاسخ به این سوال است که:
حضرت قرآن، عباد الله را به چه چیزی هدایت می کند؟
به عبارت دیگر کدام حقیقت است که حضرت قرآن، بندگان را به آن فرا می خواند و باید در مورد آن حقیقت، از حضرت قرآن پیروی کرد؛ «فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى» (۱) تا سبب هدایت بنده گردد؟!
▪️ هادی امّت، امیرالمهتدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) در خصوص حضرت قرآن فرمودند:
«من اعتصم به هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» (۲)، و «الاعْتِصامُ، الاسْتِمْساكُ بالشي»؛ اعتصام و متمسک شدن به حضرت قرآن، سبب هدایت به سوی صراط مستقیم می شود.
▪️ و همان طور که در آیه ۹ سوره مبارکه اسراء می خوانیم: «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ»؛ حضرت قرآن به اقوم یعنی صراط مستقیم هدایت می کند.
▪️ و حضرت دین الله القویم امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند:
«أنا الصراط المستقیم» (۳).
▪️ یا در جای دیگر فرموده اند:
«يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم [یعنی] يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ» (۴).
▪️ به بیان دیگر هادی به معنا الأتم یعنی حضرت قرآن که به سوی هادی مطلق عالم یعنی عترت هدایت می کند: «یا علی! أنت الهادی» (۵).
👈 به این جهت است که حضرت قرآن، هدایت خویش را تنها به متقین یعنی شیعیان امیرالمومنین (علیه السلام) اختصاص داده است، یعنی کسانی که از هدایت حضرت قرآن بهره برده و به سوی هادی امت و هادی عالم هدایت یافته اند:
«الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۶)، «قال: المتقون شيعتنا» (۷).
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) سوره مبارکه طه، آیه ۱۲۳
(۲) تفسير العياشي، ج۱، ص۳؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۸۹، ص ۲۵
(۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲
(۴) مراجعه شود به باب: «أَنَّ الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلْإِمَام».
الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص ۲۱۶
(۵) همان، ج۱، ص ۱۹۱
(۶) سوره مبارکه بقره، آیه ۲
(۷) البرهان في تفسير القرآن، ج۱، ص ۱۲۳
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋
🕋📜🕋📜🕋
📜
🕋
#ماه_مبارک_رمضان
#معرفت_حضرت_قرآن (۱۴)
☑️ السَّلاَمُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ الْمَهْدِیِّینَ
▪️ ائمه اطهار (علیهم السلام)، هادین مهدیین می باشند، اما به صورت خاص، نام مبارک حضرت مولانا و صاحبنا در این دهر مسمّی به «مهدی» می باشد، چنانچه در ادعیه و زیارات مخصوص حضرت بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) چنین می خواهیم:
▫️ «فَإِنَّهُ الْهَادِي وَ الْمُهْتَدِي وَ الْقَائِمُ الْمَهْدِيُّ» (۱)
▫️ «سلام اللّه الكامل التّآمّ الشّامل العآمّ، و صلواته الدّآئمة، و بركاته القآئمة التّآمّة، على حجّة اللّه ... الهادي المعصوم ابن الأئمّة الهداة المعصومين» (۲)
▪️ در تایید آنچه بیان شد، می توان به اخبار دیگری چون حدیث شریف حضرت مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الکاظم (علیه السلام) به نقل از جد بزرگوارشان اشاره کرد که فرمودند:
«يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّبِعُوا هُدَى اللَّهِ تَهْتَدُوا وَ تَرْشُدُوا وَ هُوَ هُدَايَ هُدَى هَذَا عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاهُ فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَايَ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ فَلَا يَضِلُّ وَ لَا يَشْقَى» (۳)؛
👈 حقیقت «هُدَی الله» ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است که هر کس اتّباع از ولایت داشته باشد، اتباع از هدایت الهی داشته است.
▪️ همچنین امام حسن عسکری (علیه السلام) ذیل آیه شریفه «لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى آمَنَّا بِهِ» (۴) فرمودند:
«سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَوْلُهُ لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى آمَنَّا بِهِ، قَالَ: الْهُدَى الْوَلَايَة» (۵).
✍️ بنابراین حقیقت «هدی»، ولایت آل الله است و هر کس به میزانی که حامل ولایت باشد، متصف به صفت «مُهتد» یعنی هدایت یافته خواهد شد و به همان میزان دارای شأن «هادی» یعنی هدایت گری برای دیگران خواهد بود و اتباع بندگان از هادی، سبب هدایت یافتن ایشان نیز خواهد شد.
و تبیین تفصیلی این مطلب ادامه خواهد داشت ... .
ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا
(۱) کمال الدین وتمام النعمة ، ج۲، ص۵۱۳
(۲) فرازی از دعای استغاثه به امام زمان (أرواحنا فداه)
(۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲
(۴) سوره مبارکه جن، آیه ۱۳
(۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص۴۳۲
🕋
📜
🕋📜🕋📜🕋