🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۰) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۱) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن در نصوص مبارکۀ خود و در کلام مبینان و هادیانش به «امام هادی» توصیف شده است؛ پیش از تشریح این شأن عظیم القدر، به نمونه ای از آیات مبارکات و روایات متواترات اشاره ای خواهیم داشت: ▪️ «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۱)؛ این کتابیست که در آن هیچ شکی (حتی ذره ای) وجود ندارد و هدایت برای متقین است. ▪️ «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ» (۲)؛ این قرآن به راهی هدایت می‌کند که استوارترین راه‌ها است. ▪️ امیر المهتدین علی بی ابیطالب (علیه السلام) در یکی از خطبات خود راجع به این شأن حضرت قرآن فرمودند: «علَيْكُمْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّهُ ... هُدًى لِمَنِ ائْتَمَّ بِهِ» (۳)؛ بر شما باد به کتاب خداوند که آن هدایت است برای آنکه به او ائتمام کند. ائتِمام به حضرت قرآن یعنی به او اقتدا و از او پيروى كردن سبب هدایت و بهره بردن از شأن هدایت اللهی بودن آن می شود. ▪️ نیز از امام البقیع حضرت السید الزکی مولانا حسن المجتبی (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ، فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ، وَ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۴)؛ تنها چيزي که در اين دنياي فاني و زوال‏ پذير باقي مي‏ماند، قرآن است. پس قرآن را امام خود قرار دهيد تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. و به درستى كه سزاوارترين مردم به قرآن‏ كسى است كه به آن عمل كند، گرچه آن را حفظ نكرده باشد. و دورترين مردم از قرآن كسى است كه به آن عمل نكند، گر چه قاری آن باشد. 👈 براین اساس، یکی از شئون حضرت قرآن، «هُدی» یعنی هادی بودن آن است. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه بقره، آیه ۲ (۲) سوره مبارکه إسراء، آیه ۹ (۳) نهج البلاغه، خطبه ۱۹۶ (۴) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۰) ☑️ هدی در لغت و اصطلاح ✍️ هدى و هدايت به معنى ارشاد و راهنمایى یا دلالت، از روى لطف و خير خواهى به سوی مطلوب و ایصال به آن مطلوب است؛ ▪️ الْهُدَى: الرّشاد و الدّلالة (۱) ▪️ الرَّشادُ و الدَّلالَةُ بلُطْفٍ إلى ما يُوصِل إلى المَطْلوب (۲) ▪️ «هُدی» مخصوص خداوند عزوجل است؛ ▫️ «قل انّ هُدَی الله هو الهُدَی» (۳) 👈 لذا از آنجا که حضرت قرآن، کلام الله تبارک و تعالی می باشد، در نصوص، از آن تعبیر به «هُدی» شده؛ یعنی بر آن، اشاره مصدری شده که دلالت بر تمام و کمال معنای ماده دارد. 👈 پس حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد؛ «كَلاَمُ اَللَّهِ لاَ تَتَجَاوَزُوهُ وَ لاَ تَطْلُبُوا اَلْهُدَى فِي غَيْرِهِ فَتَضِلُّوا» (۴)؛ حضرت قرآن، کلام خداوند است، از آن فراتر نروید و هدایت را در غیر آن جستجو نکنید که گمراه می‌ شوید. ✍️ تبیین دلیلیت حضرت قرآن در هدایت ادامه دارد ... ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) قاموس قرآن، ج ۷، ص ۱۴۵ (۲) تاج العروس من جواهر القاموس، ج ۲۰، ص ۳۲۷ (۳) سوره مبارکه بقره، آیه ۱۲۰ و سوره مبارکه آل عمران، آیه ۷۳ (۴) الأمالی (للصدوق)، ج ۱، ص ۶۳۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️ #معرفت_حضرت_قرآن #شئون_حضرت_قرآن ا❁﷽❁ا ⚜️شأن حضرت قرآن: حجة الله ⬅️قسمت اول یکی از شئون حضرت قرآن، «حجة الله» است. 🔶همان طور که حضرت شمس الشموس علی بن موسی الرضا (علیه السلم) در یکی از خطب خویش فرمودند: ذَكَرَ الرِّضَا (علیه السلام) يَوْماً الْقُرْآنَ فقال: ▫️حجَّةً عَلَى كُلِّ إِنْسَانٍ‏ «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ» 📔عيون الأخبار ج ۲ ص ۱۳۰ 📔بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۸۹ ص: ۱۴ 🔸از نظر لغوی، حجّت از ریشه «حجج» است که به قصد ملازم حرکت و عمل ،‌اطلاق می شود . شخص با آوردن «حجت» ،قصد حق مطلوب و بیان معرفت قدر و منزلت چیزی را می کند. «محجّة» نیز به طريق واضح مستقيمی اطلاق می شود که شخص را به وصول الی المطلوب می رساند. 📔التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۲، ص: ۱۶۹ 🔸بنابراین حجت به آنچه که به وسیله آن می توان احتجاج کرد، اطلاق می شود. حضرت قرآن، «حجت» از جانب خداوند عزوجل است «علی کلّ انسان»؛ که با آن، حق مطلوب بیان می گردد و بندگان به وسیله آن به وصول الی المطلوب نائل می شوند. 🔶همان طور که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) فرمودند: ▫️ألا إني قد خلفت فيكم كتاب الله فيه النور و الهدى، و البيان لما فرض الله تبارك و تعالى من شي‏ء، حجة الله‏ عليكم و حجتي و حجة وليي 📔البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۱ ؛ ص۶۷۱ 🔸خداوند عزوجل با بیان هر آنچه که واجب است، در حضرت قرآن ،‌ احتجاج کرده است بر مردم و بنابراین قرآن، حجت الله می باشد. ⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۱) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۲) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن، هادی به معنای اتم و اکمل است. به این معنا که هدایت الهی تنها در حضرت قرآن است و چنانچه کسی هدایت را در غیر آن بجوید، گمراه خواهد شد. ▪️ لذا حضرت علی بن الحسین (سلام الله علیهما) به نقل از جد بزرگوارشان فرمودند: ▫️ «الْإِمَامُ مِنَّا لَا يَكُونُ إِلَّا مَعْصُوماً وَ لَيْسَتِ الْعِصْمَةُ فِي ظَاهِرِ الْخِلْقَةِ فَيُعْرَفَ بِهَا فَلِذَلِكَ لَا يَكُونُ إِلَّا مَنْصُوصاً فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مَعْنَى الْمَعْصُومِ فَقَالَ هُوَ الْمُعْتَصِمُ بِحَبْلِ اللَّهِ وَ حَبْلُ اللَّهِ هُوَ الْقُرْآنُ لَا يَفْتَرِقَانِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ الْإِمَامُ يَهْدِي إِلَى الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم‏»؛ ▫️ از ما خاندان جز معصوم، شخص ديگرى نمى‏ تواند امام باشد، و عصمت صفتى نيست كه‏ در ظاهر بدن باشد تا با چشم ديده شده و شناخته گردد، و به همين جهت امكان ندارد معصوم بودن كسى را بدست آورد مگر خدا به وسيله پيغمبرش آن را صريحاً فرموده باشد. شخصى عرض كرد: اى فرزند گرامى رسول خدا معنى معصوم چيست؟ فرمود: معصوم شخصى است كه به واسطه چنگ زدنش به ريسمان الهى و جدا نشدنش از آن هرگز به گناهى آلوده نگردد، و رشته محكم خدا قرآن است كه آن دو تا روز قيامت از يك ديگر جدا نگردند، و تا رستاخيز امام هدايت مى‏ كند به قرآن، و قرآن راهنمائى مى‏ نمايد به امام، و اين است فرموده خدا: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‏». (۱) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۱) ☑️ حضرت قرآن، امام حی و هادی ✍️ بنابر آنچه بیان شد، به دست می آید که حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» است: ▪️ امامِ حیّ است؛ چنانچه فرموده اند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ» (۱). ▪️ و امامِ هادی است؛ چنانچه فرموده اند: «إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۲)، پس هر که به او اقتدا کرده و او را امامش قرار دهد، به بهشت هدایت می شود و هرکه از آن امام تخلف کند، به جهنم هدایت شود، چرا که هدی به تمام و کمال معنایش در حضرت قرآن است و لذا او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند؛ «مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قَادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ وَ هُوَ الدَّلِيلُ يَدُلُّ عَلَى خَيْرِ سَبِيلٍ» (۳). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) معاني الأخبار، النص، ص ۱۳۲ (۲) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ (۳) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص ۵۹۸ ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️ #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن ا❁﷽❁ا ⚜️فضیلت حضرت قرآن: بشری ⬅️قسمت اول یکی از فضائل حضرت قرآن، «بُشری» است. ✨تلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُبِينٍ* هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (سوره نمل،‌آیه ۲) ▪️بشری از ریشه «بشر» به معنای پوست است و از آنجا که انسان پس از شنیدن خبر (چه مسرت بخش و چه ناگوار) ،‌ اثر آن در پوست و چهره ظاهر می شود، به خبر،‌ بشارت گفته می شود. اما در اصطلاح ،‌ غالبا به خبر مسرت بخش،‌ «بشارت» اطلاق می شود. 📓قاموس قرآن ؛ ج‏۱ ؛ ص۱۹۳ ▫️حضرت قرآن، بشارت (خبر مسرت بخش) برای مومنین است. ▪️در بسیاری از آیات قرآن ،‌از بشارت به مومنان سخن به میان آمده است: ✨و بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ.. (سوره بقره، آیه ۲۵) ▪️حضرت قرآن بشارت برای مومنان و انذار برای کافران را در پی دارد. ✨فإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا (سوره مریم،‌آیه ۹۷) ▫️بشارت حضرت قرآن برای مومنین،‌ محسنین ومسلمین ،‌بشارت به خیر است: ▫️انَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ ▫️أنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ ▫️انَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا ▫️ أنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا ▫️أنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (سور مبارکه کهف،‌احزاب، اسراء،‌ یونس و بقره) ⏺به همین علت است که در روایتی از حضرت امام حسن بن علی الزکّی العسگری (علیه السلام) ،‌بشارت حضرت قرآن را خاص مومنان به ولایت ،در آخرت بیان می کنند. ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️ ⏺⚜️⏺⚜️⏺⚜️

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۲) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۳) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ»؛ این قرآن به راهی هدایت می‌ کند که استوارترین راه‌ ها است. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن «امام حیّ و هادی» بر مأمومین می باشد. لذا هر که به او اقتدا کند، به بهشت هدایت می شود، او دلیلی است که به بهترین راه دلالت و هدایت می کند و هدی به تمام و کمال معنایش در آن قرار داده شده است. ▪️ به همین سبب، رسول خدا حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) ضمن امر به تعلیم حضرت قرآن، فرمودند: 🖊 تعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ صَاحِبَهُ فِی صُورَةِ شَابٍّ جَمِیلٍ شَاحِبِ اللَّوْنِ؛ ▫️ قرآن را بیاموزید، زیرا که در روز قیامت، قرآن در صورت جوانى زیبا که رنگ صورتش گشته باشد نزد خواننده خود آید. 🖊 فیَقُولُ لَهُ الْقُرْآنُ: أَنَا الَّذِی کُنْتُ أَسْهَرْتُ لَیْلَکَ وَ أَظْمَأْتُ هَوَاجِرَکَ وَ أَجْفَفْتُ رِیقَکَ وَ أَسَلْتُ دَمْعَتَکَ؛ ▫️ به او گوید: منم که شب تو را به بیدارى بپایان بردم، روزهاى داغ تو را به تشنگى بسر آوردم، و آب دهانت را خشک کردم، و اشکت را روان ساختم. 🖊 أئُولُ مَعَکَ حَیْثُمَا أُلْتَ وَ کُلُّ تَاجِرٍ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَتِهِ و أَنَا الْیَوْمَ لَکَ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ وَ سَیَأْتِیکَ کَرَامَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فأَبْشِرْ؛ ▫️ (اکنون) هر کجا بروى من هم با تو باشم، و هر تاجرى (امروز) بدنبال تجارت خویش است (که در دنیا کرده است) و من امروز بسود تو در پس تجارت هر تاجرى باشم، و بزودى کرامتى نیز از جانب خداى عز و جل بتو رسد، پس شادان باش. 🖊 فیُؤْتَى بِتَاجٍ فَیُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ وَ یُعْطَى الْأَمَانَ بِیَمِینِهِ وَ الْخُلْدَ فِی الْجِنَانِ بِیَسَارِهِ وَ یُکْسَى حُلَّتَیْنِ؛ ▫️ (در این حال) تاجى بیاورند و بر سرش نهند، و امان نامه (از آتش دوزخ را) بدست راستش دهند، و فرمان جاوید بودن در بهشت را بدست چپش، و دو جامه بهشتى بوى پوشند. 🖊 ثمَّ یُقَالُ لَهُ: اقْرَأْ وَ ارْقَهْ؛ ▫️ سپس به او گفته شود: بخوان و بالا برو. 🖊 فکُلَّمَا قَرَأَ آیَةً صَعِدَ دَرَجَةً وَ یُکْسَى أَبَوَاهُ حُلَّتَیْنِ إِنْ کَانَا مُؤْمِنَیْنِ، ثمَّ یُقَالُ لَهُمَا هَذَا لِمَا عَلَّمْتُمَاهُ الْقُرْآنَ» (۱)؛ ▫️ پس هر یک آیه که بخواند، یک درجه بالا رود، و به پدر و مادر او نیز در صورتى که مؤمن باشند، دو جامه بپوشانندو به آنان گویند: این پاداش آن قرآنى است که به فرزندتان آموختید. 🖊 «وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآن‏» (۲). «... اللّهم اَحی بولیک القرآن وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَيْلَ فيهِ، وَاَحْيِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيِّتَةَ». ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) الکافی (ط - الإسلامیة)، ج ۲، ص ۶۰۳ (۲) نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص ۵۴۶ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

📜📃📃📜 📃 📃📜 📃 #معرفت_حضرت_قرآن #فضائل_حضرت_قرآن #یأتی_یوم_القیامة_فی_أحسن_صورة ا❁﷽❁ا ❇️فضیلت حضرت قرآن: يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ ⚪️یکی از فضائل حضرت قرآن ، ظاهر و متمثل شدن آن در روز قیامت ، در بهترین وجه و صورت بر خلق است. مطابق حدیث حضرت مولانا باقرالعلوم (علیه السلام)، حضرت قرآن برای هر گروهی از مردم و یا ملائکه در صفوف محشر، در هیئت بهترین و والاترین آن گروه ظاهر می شود؛ بر مسلمان سلام می دهد و آنان او را نظاره می کنند؛ برای برخی از بندگان شفاعت می کند و از برخی دیگر شکایت می نماید؛ تحت عرش به سجده می افتد و سپس با خداوند عزوجل تکلّم نموده و خداوند متعال او را با شأن «حجت الله بر روی زمین» معرفی می نماید. ➖عن ابی جعفر (علیه السلام): ▫️يا سَعْدُ تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّ الْقُرْآنَ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ نَظَرَ إِلَيْهَا الْخَلْقُ وَ النَّاسُ صُفُوفٌ ▪️ای سعد، قرآن را بیاموز [در کسب معرفت به قرآن تلاش کن] که همانا حضرت قرآن در روز قیامت،‌ در بهترین صورت خویش وارد می شود و خلق به او نظاره می کنند ،‌ در هنگامی که مردم صف کشیده اند ▫️فيَأْتِي عَلَى صَفِّ الْمُسْلِمِينَ فِي صُورَةِ رَجُلٍ فَيُسَلِّمُ فَيَنْظُرُونَ إِلَيْهِ ثُمَّ يَقُولُونَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ إِنَّ هَذَا الرَّجُلَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ نَعْرِفُهُ بِنَعْتِهِ وَ صِفَتِهِ غَيْرَ أَنَّهُ كَانَ أَشَدَّ اجْتِهَاداً مِنَّا فِي الْقُرْآنِ فَمِنْ هُنَاكَ أُعْطِيَ مِنَ الْبَهَاءِ وَ الْجَمَالِ وَ النُّورِ مَا لَمْ نُعْطَه‏ ▫️ ..ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ عَلَى صَفِّ الشُّهَدَاءِ .. ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ صَفَّ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ ... فَيَجْتَمِعُونَ فَيَأْتُونَ رَسُولَ اللَّهِ ص فَيَسْأَلُونَهُ.. فَيُسَلِّمُ ثُمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَأْتِيَ عَلَى صَفِّ الْمَلَائِكَةِ فِي سُورَةِ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ .. ▪️پس به صورت مردی، نزد صف مسمانان می آید، به آنان سلام داده و آنان او را می بینند و می گویند: این فردی از مسلمانان است که او را می شناسیم ؛ اما از آنجا که در فراگیری قرآن از ما بیشتر تلاش نموده این میزان از بهاء و جمال و نور به او داده شده که به ما داده نشده است ▪️پس به نزد صف شهداء می آید و آنان نیز او را شهیدی از شهداء می پندارند که اجر بیشتری به او داده شده است.. سپس در قالب و هیئت پیامبری مرسل، نزد صف پیامبران و رسولان می آید؛ و آنان می گویند او نبی مرسلی است که بر ما برتری داده شده است ▪️در این هنگام همگی جمع شده و نزد رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) می آيند تا به حقیقت بدانند صورت و هیبت ظاهر شده بر آنان چه کسی است؟! رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) می فرمایند: آیا او را نمی شناسید؟ او حجت خداوند بر خلقش است؛ پس حضرت قرآن سلام می دهد ▪️سپس نزد صف ملائکه در قالب ملک مقرّبی ظاهر می شود که مقامش از بقیه ملائک بالاتر است ▫️ثمَّ يُجَاوِزُ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى رَبِّ الْعِزَّةِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ... يَا حُجَّتِي فِي الْأَرْضِ وَ كَلَامِيَ الصَّادِقَ النَّاطِقَ ارْفَعْ رَأْسَكَ وَ سَلْ تُعْطَ وَ اشْفَعْ تُشَفَّعْ ▪️سپس از همه صفوف می گذرد و به درگاه حضرت ربّ‌العزة می رسد و در تحت عرش به سجده می افتد ؛ در این هنگام خداوند عزوجل به او می گوید : «ای حجت من بر روی زمین و ای کلام صادق ناطق من! سَر ات را از سجده بر دار و بخواه تا به تو بدهم و شفاعت کن تا شفاعت تو را بپذیرم ▫️فيَرْفَعُ رَأْسَهُ .. ▪️در این هنگام حضرت قرآن، سَر خود را از سجده بر می دارد ▫️فيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَيْفَ رَأَيْتَ عِبَادِي فَيَقُولُ يَا رَبِّ مِنْهُمْ مَنْ صَانَنِي وَ حَافَظَ عَلَيَّ وَ لَمْ يُضَيِّعْ شَيْئاً وَ مِنْهُمْ مَنْ ضَيَّعَنِي وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّي وَ كَذَّبَ بِي وَ أَنَا حُجَّتُكَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ ▪️خداوند تبارک و تعالی سوال می کند: بندگانم را چگونه دیدی؟ حضرت قرآن پاسخ می دهد: برخی مرا محافظت نموده و حرمت ام را حفظ کردند و برخی مرا ضایع نموده و حقم را کوچک شمرده و تکذیبم کردند؛ در حالی که من حجت تو بر تمام خلق ات بوده ام ▫️فيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي وَ ارْتِفَاعِ مَكَانِي لَأُثِيبَنَّ عَلَيْكَ الْيَوْمَ أَحْسَنَ الثَّوَابِ وَ لَأُعَاقِبَنَّ عَلَيْكَ الْيَوْمَ أَلِيمَ الْعِقَابِ ▪️خداوند تبارک و تعالی می فرماید: به عزت و جلال و رفعتم سوگند که امروز بهترین ثواب ها و دردناک ترین عقاب ها را به خاطر تو بدهم 📓الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۵۶۹ 📓البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۲۱ 📓بحارالانوار ج۷ ص۳۱۹ 📃 📃📜 📜📃📃📜📃

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۳) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۴) ا❁﷽❁ا «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون‏»؛ و چون قرآن قرائت شود همه گوش بدان فرا دهید و سکوت کنید، باشد که مورد لطف و رحمت حق شوید. ﴿سوره مبارکه أعراف، آیه ۲۰۴﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ مستفاد از أدله متواتره ای که در مبحث هدایت حضرت قرآن اقامه شد، «دلیلیت حضرت قرآن بر معروف» و «امامت حضرت قرآن بر هدایت خلق» بدست آمد. در تکمیل این مطلب، باید اضافه شود: ▪️ إمام، حقّی بر ذمه مأمومین دارد که آن عبارتست از: «اطاعت و عمل به أوامر امام». ▪️ جناب ابوحمزه ثمالی از کبار و ثقات أصحاب از حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) نقل می کند که از آن حضرت پرسید: ➖ «مَا حَقُّ الاْمَامِ عَلَى النّاسِ»؛ حقّ امام بر مردم چیست؟ امام (علیه السلام) فرمودند: ➖ «حَقُّهُ عَلَیْهِمْ أنْ یَسْمَعُوا لَهُ وَ یُطیْعُوهُ»؛ حقّ امام بر مردم این است که به سخنانش گوش فرادهند و فرمانش را اطاعت کنند (۱). 👈 مأموم به سبب اطاعت و عمل یا امتثال از أوامر امام، می تواند تقرّب بدست آورد و در نتیجه هدایت شود؛ «وَ إِنْ تُطيعُوهُ تَهْتَدُوا»، اگر از او اطاعت کنید، هدایت می شوید. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۱، ص ۴۰۵ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۳) ☑️ القرآن، دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ ▪️ اطاعت، زمانی محقق می شود که عمل، مطابق أمر باشد، و الا عمل مخالف أمر، عصیان است. پس لازمۀ اطاعت از امام، معرفت به أوامر ایشان است. ▪️ همانطور که در حدیث متواتر نبوی آمده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة» (۱)؛ كسى كه بميرد و امام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهليت (و كفر) مرده است. ▪️ عبد مادامیکه معرفت به امامش به دست نیاورده، نمی تواند أمر او را دریافت کند تا از او اطاعت کند و در نتیجه هدایت شود. ▪️ چنانچه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) در این خصوص فرمودند: ▫️ «فِيهِ مَصَابِيحُ الْهُدَى وَ مَنَارُ الْحِكْمَةِ وَ دَلِيلٌ عَلَى الْمَعْرِفَةِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَةَ فَلْيَجْلُ جَالٍ بَصَرَهُ وَ لْيُبْلِغِ الصِّفَةَ نَظَرَهُ يَنْجُ مِنْ عَطَبٍ وَ يَتَخَلَّصْ مِنْ نَشَبٍ، فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَيَاةُ قَلْبِ الْبَصِيرِ كَمَا يَمْشِي الْمُسْتَنِيرُ فِي الظُّلُمَاتِ بِالنُّورِ» (۲)؛ ▫️ در حضرت قرآن چراغ هاى هدايت، نور حكمت و دلیل (راهنمای) معرفت، براى آن كس كه صفاتش را بشناسد، قرار گرفته است. پس صاحب بصیرت باید دقت کند تا با معرفت به صفاتش، هدایت یابد، زیرا به وسيله‏ تفکر و معرفت، قلب زندگي روشن خود را مي ‏يابد، همان طور که رهروان در پرتو نور از تاريکي ‏ها گذر مي ‏کنند. ✍️ بنابراین، حضرت قرآن، امام حیّ ای است که با معرفت به آن ساحت مقدس، می توان أوامر او را دریافت تا حقش را ادا و طاعتش را بجا آورد و از هدایتش بهره مند شد. لذا آن عبدی که با تعقل و تدبر در کلام حضرت قرآن، معرفت امامش را کسب کند و به میزان آن معرفت، أوامر امامش را عامل باشد، به همان مقدار قُرب به امامش به دست می آورد؛ و «إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ، وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُهُ» (۳). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص ۲۹۶ (۲) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص‏ ۵۹۸ (۳) إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۴) ☑️ القرآن دليلٌ علي المعروف؛ حضرت قرآن، هاديِ خلق (۵) ا❁﷽❁ا «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ اَقْوَمُ [یعنی] ‏يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ»؛ این قرآن به استوارترین راه‌ ها یعنی به سوی امام (و معرفت او) هدایت می کند. ﴿سوره مبارکه إسراء، آیه ۹﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ آنچه در این بحث مورد بررسی قرار داده خواهد شد، پاسخ به این سوال است که: حضرت قرآن، عباد الله را به چه چیزی هدایت می کند؟ به عبارت دیگر کدام حقیقت است که حضرت قرآن،‌ بندگان را به آن فرا می خواند و باید در مورد آن حقیقت، از حضرت قرآن پیروی کرد؛ «فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى»‏ (۱) تا سبب هدایت بنده گردد؟! ▪️ هادی امّت، امیرالمهتدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) در خصوص حضرت قرآن فرمودند: «من اعتصم به‏ هُدِيَ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» (۲)، و «الاعْتِصامُ‏، الاسْتِمْساكُ بالشي»؛ اعتصام و متمسک شدن به حضرت قرآن، سبب هدایت به سوی صراط مستقیم می شود. ▪️ و همان طور که در آیه ۹ سوره مبارکه اسراء می خوانیم: «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ»؛ حضرت قرآن به اقوم یعنی صراط مستقیم هدایت می کند. ▪️ و حضرت دین الله القویم امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «أنا الصراط المستقیم» (۳). ▪️ یا در جای دیگر فرموده اند: «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَم [یعنی] ‏يَهْدِي إِلَى الْإِمَامِ» (۴). ▪️ به بیان دیگر هادی به معنا الأتم یعنی حضرت قرآن که‌ به سوی هادی مطلق عالم یعنی عترت هدایت می کند: «یا علی! أنت الهادی» (۵). 👈 به این جهت است که حضرت قرآن، هدایت خویش را تنها به متقین یعنی شیعیان امیرالمومنین (علیه السلام) اختصاص داده است، یعنی کسانی که از هدایت حضرت قرآن بهره برده و به سوی هادی امت و هادی عالم ‌هدایت یافته اند: «الم ذلک الکتاب لا ریب فیه هُدی للمتّقین» (۶)، «قال: المتقون شيعتنا» (۷). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه طه، آیه ۱۲۳ (۲) تفسير العياشي، ج‏۱، ص۳؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۸۹، ص ۲۵ (۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲ (۴) مراجعه شود به باب: «أَنَّ الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلْإِمَام‏». الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص ۲۱۶ (۵) همان، ج۱، ص ۱۹۱ (۶) سوره مبارکه بقره، آیه ۲ (۷) البرهان في تفسير القرآن، ج۱، ص ۱۲۳ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۱۴) ☑️ السَّلاَمُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْهَادِینَ الْمَهْدِیِّینَ ▪️ ائمه اطهار (علیهم السلام)، هادین مهدیین می باشند، اما به صورت خاص، نام مبارک حضرت مولانا و صاحبنا در این دهر مسمّی به «مهدی» می باشد، چنانچه در ادعیه و زیارات مخصوص حضرت بقیة الله الاعظم (أرواحنا فداه) چنین می خواهیم: ▫️ «فَإِنَّهُ الْهَادِي وَ الْمُهْتَدِي وَ الْقَائِمُ الْمَهْدِيُّ» (۱) ▫️ «سلام اللّه الكامل التّآمّ الشّامل العآمّ، و صلواته الدّآئمة، و بركاته القآئمة التّآمّة، على حجّة اللّه ... الهادي المعصوم ابن الأئمّة الهداة المعصومين» (۲) ▪️ در تایید آنچه بیان شد، می توان به اخبار دیگری چون حدیث شریف حضرت مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الکاظم (علیه السلام) به نقل از جد بزرگوارشان اشاره کرد که فرمودند: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّبِعُوا هُدَى اللَّهِ تَهْتَدُوا وَ تَرْشُدُوا وَ هُوَ هُدَايَ هُدَى هَذَا عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام‏ فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاهُ فِي حَيَاتِي وَ بَعْدَ مَوْتِي فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَايَ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَقَدِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَ هُدَى اللَّهِ فَلَا يَضِلُّ وَ لَا يَشْقَى» (۳)؛ 👈 حقیقت «هُدَی الله» ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است که هر کس اتّباع از ولایت داشته باشد،‌ اتباع از هدایت الهی داشته است. ▪️ همچنین امام حسن عسکری (علیه السلام) ذیل آیه شریفه «لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ» (۴) فرمودند: «سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَوْلُهُ‏ لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ‏، قَالَ: الْهُدَى الْوَلَايَة» (۵). ✍️ بنابراین حقیقت «هدی»، ‌ولایت آل الله است و هر کس به میزانی که حامل ولایت باشد، متصف به صفت «مُهتد» یعنی هدایت یافته خواهد شد و به همان میزان دارای شأن «هادی» یعنی هدایت گری برای دیگران خواهد بود و اتباع بندگان از هادی، سبب هدایت یافتن ایشان نیز خواهد شد. و تبیین تفصیلی این مطلب ادامه خواهد داشت ... . ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) کمال الدین وتمام النعمة ، ج۲، ص۵۱۳ (۲) فرازی از دعای استغاثه به امام زمان (أرواحنا فداه) (۳) بحارالانوار، ج۲۶، ص۵؛ الاحتجاج، ج۱، ص ۶۲ (۴) سوره مبارکه جن، ‌آیه ۱۳ (۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص۴۳۲ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋