🥀 داستان روزانه هر روز یک قسمت🥀 #خاطرات_دفاع_مقدس* #نویسنده_محمد_محمودی* #گلابی_های_وحشی #قسمت_چهل_نهم در آبادی اولین کسی که دیدم عمو حمایت بود که سوار بر یک موتور سوزوکی از یک سراشیبی تند پایین می آمد. همین که متوجه من شد خواست برای احوال پرسی توقف کند اما موتور از دستش منحرف شد و به میان شاخه های یک درخت پر از خار رفت. این هم از قدم خیر ما بود. پس از آن که عمو حمایت را از میان شاخه ها بیرون کشیدم به چادر سیاه پدر و مادر رفتم. چشمه گل زردی و انبوه گلابیهای وحشی و چادرهای سیاه همه سر جای خود بودند. مغازه مشهدی رضا که به قول عمه شاهی از سیر تا شیر گنجشک در آن یافت میشد در زیر سایه همان گلابی وحشی قرار داشت. همسایه ها همه در چادر سیاه گرد من جمع شدند. عمو برات با سئوالهای جور واجورش کلافه ام کرده بود و عمه گلاب نیز صادق و با صفا پرس وجو می کرد . کنار اجاق ،کتری سیاه پر از آب جوش غل میخورد و مادر مدام برای میهمانان چای می آورد. وقتی که با سرد شدن هوا ایل راه گرمسیر را میگرفت؛ دل من در حال و هوای جبهه سیر میکرد. به اتفاق تعدادی از دوستان بنای رفتن گذاشتیم. دلم آن قدر برای جبهه تنگ شده بود که شاخهای در هم کشیده باغهای انار و خوش رقصی های زلف سپیدارهای کناره جوی های آبادی از این دلتنگی رهایم نمی کرد. با صادق، نعمت ،نادعلی حمزه ،شیر علی و حافظ راه سپیدان را در پیش گرفتم. این بار برای عضویت در سپاه ثبت نام کرده و آماده رفتن شدیم .باید ابتدا آموزش مقدماتی و تخصصی فرماندهی دسته را در پادگان بعثت شیراز می آموختیم و بعد راهی جبهه می شدیم. آذرماه سال شصت و شش بود که آموزش را شروع کردیم. فاصله ی بین پادگان ما تا دانشسرای تربیت معلم آب ،باریک محل تحصیل برادرم عبدالرسول کمتر از نیم ساعت بود. اما وضعیت کلاسها و فشردگی کار باعث شده بود که جز در روزهای خاصی ملاقات وجود نداشته باشد. #ادامه_دارد ... @Modafeaneharaam