✳️ درس خارج #اصول آیت الله #سبحانی 98/11/28 🔸 آیا اگر انسان(مکلَّف) در #واجب_موسع مسامحه کند و آن را تا آخر وقت به تاخیر بینندازد و نخواند ، یعنی به اندازه ای به عقب بیندازد که اگر بیش از آن به عقب بیندازد ، نمازش قضا و فوت می ‌شود مثلاً : نماز ظهر را نخواند تا اینکه ده دقیقه به مغرب باقی بماند، آیا در «این فرض» این واجب موسع از موسع بودنش بیرون می ‌آید و تبدیل به #واجب_مضیق می شود، یا حتی در این فرض نیز به همان عنوان موسع بودن خودش باقی می ماند ؟؟ ❓«هل یصیرالواجب الموسع مضیقاً، أم لا»؟ 🔹 هرچند همگان (معمولاً) می ‌گویند که از موسع بودن بیرون می ‌آید و تبدیل می ‌ شود به واجب #مضیق، و حال آنکه مطلب آن گونه که گفته ‌اند، نیست! ‌بلکه به همان واجب موسع بودن خودش باقی است. یعنی باز هم این نماز، واجب #موسع است. چرا؟ 🔹چون زمان او بیش از فعلش است ، منتها  الآن این نماز در آن آخرین ظرف زمان خودش واقع شده است که اگر بیش از آن  به عقب بیندازیم ، فوت خواهد شد ، نه اینکه تبدیل به مضیق شده باشد ، چون«#الشیء_لاینقلب_عما_هو_علیه». 🔸 و لذا حتماً باید آن را در این ظرف آخر زمان بخواند. ‌چرا ؟ چون اگر نخواند و بیش از آن به تأخیر بیندازد، «واجب» فوت می شود. 🔹به عبارت دیگر: اینکه حتماً باید نمازش را در آخرین لحظه از زمان بخواند و بیش از آن به عقب نیندازد، نه از این نظر است که «واجب موسع» تبدیل به واجب مضیق شد(صار الواجب الموسع واجباً مضیقاً) ، بلکه از این نظر که  این واجب به حدی رسیده است که اگر بیش از آن به عقب بیندازد ، مفوِّت واجب است و چون مٌفوِّت واجب است ، فلذا می گویند: حتما باید بخواند، نه اینکه از واجب موسع بودنش خارج بشود. @Nardebane_feghahat