🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
🔴 بخش سوم
🔵 صد بار اگر توبه شکستی باز آ
✅ استغفار یعنی آمادهشدن. استغفار یعنی تازه از مادر متولدشدن. این خیلی معنا دارد. حتی به برخی میگویند به گونهای شدهای که دیگر روی بدی و گناه و ناپاکی و شر را نخواهید دید. استغفار در ماه مبارک رمضان باید نتیجه دهد. به بعضی میگویند تو بهشتی شدهای! حتی به گونهای میشود که آثار وضعی گناهان سابقش نیز برطرف میشود. جز آن گناهانی که حقوق الناس در آن باشد. اگر صد بار هم توبه شکستیم، باید دوباره به سمت خدا برویم.
🔵 نماز؛ شستوشوی گذشته
✅ نماز شستوشوی گذشته است. حضرت سلمان درخت خشکی را محکم تکان داد. همۀ برگهای درخت ریخت. به کسی که همراهش بود گفت: از من نمیپرسی چرا این کار را کردم؟ آن شخص گفت: چرا این کار را کردی؟ حضرت سلمان فرمود: در پاییز به همراه رسولالله بودیم. حضرت اینگونه درخت را تکان داد و همۀ برگهایش ریخت. بعد حضرت فرمود: سلمان، انسانی که نماز میخواند، همینطور که این درخت برگهایش ریخت، تمام گناهانش میریزد. البته به شدت و قوت نماز برمیگردد. اما نکتهای در آن هست.
✅ اگر واقعاً انسان یک لحظه خوش در نماز بنشیند، تمام گناهانش میریزد. ما قدر این اعمال را نمیدانیم. همین حرف دربارۀ روزه و ماه رجب آمده است؛ همۀ اینها همینطورند. مخصوصاً این سه ماه. سه ماه خیلی معنادار است. سه ماه یعنی دوچله به اضافۀ دهۀ آخر ماه مبارک رمضان. اصل رجب و شعبان و رمضان اینگونه است. ده روز آخر، وقت نتیجه گرفتن است. انسان باید سعی کند که برنامههای معنویاش را در ایامی که شریعت معرفی کرده است، تنظیم کند.
✅ برخی از بزرگان گفتهاند ما شهودات خاصه رجبیه را دیدهایم. در این ماه در را بیشتر باز میکنند. استغفار را انسان وقتی چند بار بگوید و تکرار کند، بعد جدی میشود. اول جدی نیست. میگوییم ولی جدی نیست. از ابتدا شاید اینقدر جدی نباشد، ولی در نهایت میتواند منتهی به شهودات خاصه رجبیه شود.
🔵 ادامه مکتب سلوکی علامه حسنزاده
✅ مطلب بعدی که ایشان فرمودند مسئله مراقبت است.
🔵 مراقبت
✅ نمیخواستم مراقبت را بگویم و آن را به انسانهای منتهی واگذار کنم. اما مراقبه برای مبتدیها هم داریم، لذا ما همین جا در همین حدی که ایشان گفته است، مراقبه را مطرح میکنم. مراقبه از مرکزیترین دستورات سلوکی است.
🔵 با مراقبه تخم سعادت بکار
✅ حضرت استاد از استادشان علامه طباطبایی که دستور گرفتند، علامه به عنوان مرکزیترین و اصلیترین مسئلۀسلوک به مراقبه اشاره میکردند. «با مراقبه تخم سعادت بکار» مهمترین دستور است. بلکه تمام دستورها معطوف به مراقبه است. مراقبه یعنی حضور معالله. هر جا میرود حضور معالله را فراموش نکند. مادری که فرزند جوانش را از دست داده، بعد از چند ماه هم وقتی میخندد در پس خندهاش حُزنی نهفته است. چرا؟ چون یاد فرزندش از او گرفته نشده است. واضح است چگونه است. یعنی همیشه به یاد او است.
🔵 وصلِ به اَصلیم
✅ در فرهنگ دینی ما این همیشه به یادبودن، مراقبه نامیده میشود. مراقبه یعنی وصل به اَصلیم؛ در محضر اوییم؛ تعامل با او میکنیم؛ و هر جا هستیم او را میبینیم. خاصیت مراقبه این است. این کار را که انسان انجام میدهد، بهترین رمز ورود به حقایق نهایی توحیدی است. اصل مراقبه را باید خیلی جدی گرفت.
🔵 اس و اساس دستورات
✅ مراقبه اس و اساس دستورات حضرت استاد است؛ اس و اساسی که تمام بعدیها قرار است کمک به این مراقبه کنند. یعنی ما هر کاری که میکنیم قرار است این مسئله را درست کند، بهگونهای که انسان احساس میکند که همیشه وصل به اصل است؛ اصلاً اینجایی نیست. خوشا به حال کسانی که منطق اصلی با آن توضیحات را میدانند.
🔵 مقام کأنّ
✅ مراقبه به معنای حضور معالله است. حضرت رسولالله میفرمود: به گونهای عبادت کن که اگر خدا را نمیبینی، گویا خدا تو را میبیند که فرق میان مقام إنّ و کأنّ است. با این حسوحال زندگی کن. کأنّ یعنی گویا خدا را میبیند؛ خدا را نمیبیند، ولی این حالوحس را دارد که خدا او را میبیند. درست مثل کسی که از کوچهای رد میشود و احساس میکند کسی او را از پشت پنجره تماشا میکند، ولی سر را بالا نمیآورد که او را ببیند. یعنی نمیبیند، ولی به سانِ دیدن است. در تعامل ما حالوحس میآید. خود اینکه همیشه خدا را ناظر بدانیم، حجب و حیا و شکستگی دل و شور میآورد که همه اینها از همین حالوحس درمیآید. دستور اصلی علامه طباطبایی رحمتاللهعلیه مراقبه بود.
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸