#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره و مثل كسانى كه اموال خود را بدون منّت و ريا و تنها براى دستيابى به خشنودى خدا انفاق مى‌كنند و در خلوص نيّت، خود را چنان‌كه بايد پايدار مى‌دارند، هم‌چون مثل بوستانى در زمينى حاصل‌خيز است كه باران فراوانى به آن رسيده و محصولش را دو چندان داده و اگر باران فراوان به آن رسيده و محصولش را دو چندان داده و اگر باران فراوان هم بر آن نبارد دستكم اندك بارانى به آن مى‌رسد و باروبرى مى‌دهد. و خدا به آن‌چه انجام مى‌دهيد بيناست. (265) آيا يكى از شما دوست دارد كه او را بوستانى آكنده از درختان خرما و انگور باشد و از زير درختان آن جويبارها روان و در آن باغ از هر نوع ميوه‌اى داشته باشد، آن‌گاه پيرى به سراغش بيايد در حالىكه فرزندانى ناتوان دارد و گردبادى همراه با آتش به بوستانش برسد و بوستان يكسره بسوزد؟ اين مثل كسى است كه انفاق كند، سپس منّت نهد يا آزارى برساند. بدين‌سان خدا آيات و نشانه‌ها را براى شما بيان مى‌كند، باشد كه بينديشيد. (266) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهاى مرغوبى كه به دست آورده‌ايد و از آن‌چه از زمين براى شما برآورده‌ايم انفاق كنيد، و مبادا در پى نامرغوب آن برويد كه آن را انفاق كنيد، در صورتى كه [اگر به خودتان مى‌دادند] آن را نمى‌گرفتيد، مگر اين‌كه از عوض آن مى‌كاستيد. بدانيد كه خدا بى‌نياز و ستوده است، پس چنانكه شايسته اوست فرمانش را اطاعت كنيد. (267) اين شيطان است كه وقتى مى‌خواهيد از اموال مرغوب خود انفاق كنيد شما را به تهيدستى تهديد مى‌كند و به بخل كه خصلتى زشت است فرمان مىدهد و خداست كه شما را به آمرزش و فضل خود وعده مى‌دهد، و خدا را بخششى گسترده و فضلى بى‌پايان است و مى‌داند چه كسى درخور بخشش است. (268) حكمت را به هركه بخواهد مى‌بخشد، و به هركس حكمت داده شود، خير فراوان به او داده شده‌است، و اين را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (269)