🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ١٧ سوره‌ی نساء 🔖 بخش اول: 🔹«انما»: حرف حصر است و تأکید بر انتهای کلام می‌کند و مفهوم «فقط» دارد. لذا خداوند در این‌جا فقط توبه را مخصوص «الذین یَعمَلونَ السّوءَ بِجَهالَه...» معرفی می‌کند. 🔸 «توبه»: مصدر «مَرّه» است. این مصدرها بر وزن «فَعْلَه» به کار می‌روند و مفهوم «یک بار انجام شدن کاری» را می‌رسانند.👇 💎 بنابراین «توبه»، یک برگشتِ یکباره است و در باره‌ی هر گناهی فقط یک بار انجام می‌شود. توبه‌هایی که شکسته‌ایم، همه باطل است و فقط آخرین توبه که پس از آن، دیگر به سمت گناه نرفته‌ایم قبول می‌شود، که متأسفانه بسیاری از ما توفیق آن را پیدا نمی‌کنیم. 🔹«توبه»: از ریشه‌ی «تَوَبَ» و به معنی «رو کردن» است و به دو صورت در قرآن به کار رفته است: 1⃣ «تابَ الی» که برای بنده به کار می‌رود و معنی «رو کردن بنده به خداوند» یا «توبه کردن» می‌دهد. 2⃣ «تابَ علی» که برای خداوند به کار می‌رود و معنی «رو کردن خداوند به بنده» یا «پذیرش توبه» می‌دهد. ⚠️ توجه❗️ «پذیرش توبه»، هرگز به معنی «پاک شدن گناهان» نیست؛ بلکه به معنی «فرصت دادن خداوند به بنده برای جبران گناهانش» می‌باشد. ✳️ «توبه» به استناد آیات بسیاری از قرآن باید با «اصلاح» همراه باشد؛ یعنی فرد توبه‌کار، باید گناهان گذشته‌اش را جبران کند. قطعا جبران بسیاری از گناهان، بسیار سخت است و شاید فرد نتواند یا فرصت نداشته باشد که گناه خود را به طور کامل جبران کند اما ٱنچه مهم است این که:👇 💎 هر اندازه بتوانیم از امتیازات منفی گناه خود کم کنیم، به همان نسبت از پیامدها و عذاب آن نجات پیدا می‌کنیم. لذا ضمن این که باید توجه داشته باشیم که فرصت بسیار کمی داریم، باید هرگز ناامید نشویم و از هر فرصتی برای جبران گناهان گذشته استفاده کنیم. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh