هدایت شده از احمدحسین شریفی
◻️«جوهر دانایی» و «فَلَک‌گشایی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در مخزن الاسرار می‌گوید: هر که در او جوهر دانایی است بر همه چیزیش توانایی است بند فلک را که تواند گشاد‌؟ آنکه بر او پای تواند نهاد اما منظور از «جوهر دانایی» چیست؟ به نظر می‌رسد: «جوهر دانایی»، همان «جامع‌نگری» و «عاقبت‌اندیشی» است. «جوهر دانایی»، بررسی جوانب و ابعاد آشکار و نهان یک تصمیم به ظاهر خیرخواهانه است. «جوهر دانایی»، همان «روح تحقیق» است که با مطالعه و پژوهش به دست می‌آید. اگر چنین جوهری در جامعه علمی ما وجود داشته باشد نتیجه قهری آن این است که «بر همه چیزیش توانایی است». اگر طبیعت را به درستی شناختیم و قوانین و سنت‌های حاکم بر آن را به درستی دانستیم آنگه از کسانی می‌شویم که می‌توانیم «بند فلک» را بگشاییم. همانطور که اگر انسان را به درستی شناختیم و استعدادها و ظرفیت‌ها و ابعاد وجودی او را آنگونه که هست دانستیم، آنگاه هرگز «علوم حیوانی‌سازی انسان» را به عنوان «علوم انسانی» نخواهیم شناخت و طرحی نو در مطالعات علوم انسانی ایجاد خواهیم کرد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹