💢ما در قبال حوزه مسئولیم💢 ما امروز در قبال چنین حوزه‌ای که میراث دوازده قرن است، . من به سه وظیفه در کنار هم اشاره میکنم: 🔸حفظ 🔸ترمیم 🔸 بالندگی و رشد دادن 👈 حفظِ حوزه، بحمداللَّه حاصل است و نسبت به گذشته کمّاً و کیفاً افزایش پیدا کرده است. فی الجمله، در این جای تردید نیست؛ لیکن ترمیم قدری دقیقتر و سخت تر است و از آن سخت‌تر، بالندگی و رشد دادن و پیش بردن است. 👈 ترمیم یعنی چه؟ یعنی پس از ثلمه‌ی حاصل از فقدانها، حوزه عناصری را تربیت کند تا موجودىِ فعلی، جایگزین آنها باشد و نیز پس از اِندراسِ مفاهیم منسوخ، مفاهیمی بیافریند که جایگزین مفاهیم مندرس و کهنه شده باشد. 👈 از آن مهمتر، مسأله‌ی بالندگی است. بالندگی به معنای پیشرفت و و آفاق تازه‌ای را کشف کردن است. بالندگی به این نیست که ما در یک بحث، دقّت بیشتری به خرج دهیم. فرض کنید مسأله‌ای را ملاّی قرن ششم به گونه‌ای استدلال میکرد؛ ما امروز دقّت بیشتری به خرج دهیم و بعضی از استدلال‌ های او را تحکیم و بعضی را رد کنیم و مسأله را از آب درآوریم. ❗کار، فقط این نیست؛ بلکه باز شدن آفاق نویی - هم در خودِ علم؛ یعنی فقاهت و هم در محصولِ علم؛ یعنی مباحث فقهی - است. اصول و کلام و دیگر مباحث نیز همین‌طور است. این، به احتیاج دارد 🔴 حوزه های علمیه، وقتی میتوانند خود را ترمیم کنند و رشد و بالندگی یابند که باشند. حوزه‌ی مرده، قادر به چنین کاری نیست. حوزه باید زنده و سالم و قوی باشد تا بتواند رشد کند و آفاق جدیدی را بگشاید و منطقه‌ی جدیدی را در اختیار مستفیدین از فواید خود قرار دهد. بیانات (مدظله‌العالی) ۱۳۷۴/۰۹/۱۳ 💡حیات، عنصر اصلی هر اقدامی در حوزه علمیه ❓وظیفه ما در قبال حراست از حیات حوزه علمیه چیست 💢 کارگروه علمی إحیاء 🔻 @SWG_EHYA110