#مروارید_مشکی 🔘 قسمت5️⃣ قسمت پنجم [امیر] نوشابه ها را از دست مرد کشید و ادامه داد: بله! با عاقلا باید عاقلانه حرف زد ولی با اراذل، مثل خودشون... . مرد بعد از کمی سکوت، گفت: «بعد کی تشخیص می ده که عاقلا کیه... اراذل کیه..؟» امیر خواست جواب بده که از در مغازه همان دختری که همراه مادرش دقایقی قبل از مغازه خارج شده بودند، وارد شد. با دیدن ما، بیرون رفت و کنار مغازه و پشت به در ورودی ایستاد. فروشنده گفت: «اگر من رو عاقل می دونید، محبت کنید داخل مغازه نایستید، مشتری دارم... .» از مغازه بیرون آمدیم در حالیکه مبهوت حرکت آن دختر شده بودم به او گفتم: ببخشید... بفرمایید... . دیدم باز ایستاده است. احساس کردم که باید از روبه روی در مغازه بیشتر فاصله بگیرم. به محضی که دست امیر رو گرفتم تا دورتر شویم، آن دختر، فورا وارد مغازه شد، طوری که من فرصت نکردم صورتش را ببینم. بیرون مغازه ایستادیم. امیر نوشابه را بالا برد و چند گلویی تازه کرد و بعد شروع کرد به تحلیل صدای شلیک گلوله در شلوغی جمعیت. تازه ضربان قلبم، آرام شده بود؛ اما همچنان نگاهم به حرکات آن دختر بود. هرچند باری هم سرم را به داخل مغازه می کشاندم تا ببینم اون دختر چه می گوید ولی، با صدای خیلی آهسته صحبت می کرد و صدایش را نمی شنیدم. مرد فروشنده هم با پایین انداختن سرش فقط به صحبت های او گوش می کرد. دخترخانم، پولی را روی ترازوی مرد گذاشت و آمادۀ برگشتن شد. کارهاش بدجوری حالم رو گرفته بود. چشمانم را از روی هیزی یا کنجکاوی و یا روکم‌کنی به او تیز کردم که ناگهان امیر دست بر شانه ام گذاشت و فریاد زد: اومدن... . شیشه های نوشابه را همان جا روی زمین گذاشتیم به سمت انتهای کوچه دویدیم... . از پشت که نگاه کردم، دوتا بسیجی با یک مأمور را دیدم که به طرفمان می دویدند و در حاشیه میدان دیدم، آن دختر رو دیدم که از مغازه بیرون آمد. به سرعت می دویدیم. در حین دویدن پشت سرم رو هم می پاییدم. بیشتر حواسم به آن دختر بود که به سمت کدام منزل می رود. وقتی به انتهای کوچه رسیدیم، امیر پیچید ولی من سر پیچ ایستادم و نگاه کردم تا منزل آن دختر را حدس بزنم ولی...، یکی از بسیجی ها در حال نزدیک شدن بود، مجالم نداد. بالاخره سرم را برگرداندم و به سرعت به دنبال امیر دویدم. پایان فصل اول ✨✨✨✨✨✨✨✨ 👈#مروارید_مشکی 🔘👉 نشر با ذکر منبع، توصیه میشود... . https://eitaa.com/joinchat/1765408858C7a31089d11