🌸 زندگی جاری است 🍃 «به ابی نیزر که غلام و مسئول رسیدگی به مزارع و چشمه هایش بود، فرمود: كلنگ را بياور. كلنگ را گرفت و داخل چاه رفت. آن قدر كلنگ زد تا خسته شد. براى رفع خستگى بيرون آمد، در حالى كه از پيشانى مقدسش عرق مى ريخت و با انگشتان خود آن عرق را پاک می کرد. باز به قنات فرود آمد. همهمه مى كرد و كلنگ مى زد. ناگهان رگ آب بسان گلوى شتر فواره زد. به سرعت از چاه بيرون آمد و در حالى كه هنوز عرق مى ريخت، فرمود: خدا را شاهد می گیرم که صدقه است! صدقه است! دوات و كاغذ بياور. ابى نيزر، با عجله دوات و كاغذ آورد و ایشان با خط مبارك خود نوشت: «اين دو چشمه (ابی نیزر و بغیبغه) وقفى است از بنده خدا على اميرالمؤمنين براى تهيدستان مدينه و درراه ماندگان، تا خدای متعال به سبب این وقف ها در روز قیامت چهره اش را از حرارت آتش نگه دارد. صدقه قرار داد؛ صدقه اى كه نه فروش مى رود، نه بخشيده مى شود و نه انتقال مى پذيرد، تا خدا وارث آسمان ها و زمين است؛ مگر آنكه حسن و حسين به آن محتاج گردند كه در آن صورت فقط ملك آنها خواهد شد». 💠 طبق فرمایش رسول خدا صلّی الله علیه و آله : «کسی که چیزی را در راه خدا وقف می کند، حتی بعد از مرگش هم پرونده اعمال او باز است و برایش ثواب نوشته می شود». 🍃 اینکه از وقف با عنوان «صدقه جاریه» یاد شده، به این سبب است که وقتی انسان چیزی را وقف می کند، مدام مورد استفاده افراد مختلف قرار می گیرد و اگر آن شیء وقف شده در طول سال ها یا قرن های متمادی، موجود باشد و مورد استفاده قرار گیرد، ثواب آن، به روح واقفش می رسد؛ درست مثل رودخانه پرآب و خروشانی که همیشه جاری است. 🍃 خدا رحمت کند قدیمی ها را! آنها به این مسئله خیلی اهمیت می دادند، کافی بود، مثلاً در یک روستای دورافتاده که از هرگونه امکاناتی محروم بود، صحبت از ساخت مسجدی به میان بیاید، هرچیزی که لازم بود، توسط خود مردم، فراهم و سپس وقف می شد؛ از زمین مسجد گرفته تا مهرهایی که باید بر آن سجده می کردند. 🍃 شاید بسیاری از شخصیت های علمی و فرهنگی ما در مدارسی درس خوانده باشند که توسط یک انسان مؤمن وقف شده است. امروزه هم یکی از مهم ترین و مؤثرترین فعالیت های اجتماعی، فعالیت هایی است که توسط واقفان خیّر انجام می شود. چه بیمارستان هایی که در آنها، صدها و هزاران نفر از مرگ حتمی نجات یافته اند و اندوه از دل خانواده های داغداری برداشته شده و این همه، بر اثر همت یک واقف مؤمن به دست آمده است. 🍃 گاه فکر می کنیم وقف عبادت مخصوص افراد پولدار است و باید ثروت هنگفتی داشته باشیم، خودمان و فرزندانمان به صورت کامل از نعمت های خدا برخوردار باشیم، آن گاه زمان وقف و کارهایی مانند آن می رسد. این اشتباه از اینجا ناشی می شود که فکر می کنیم وقف یعنی وقف مسجد یا وقف مدرسه و چیزهایی از این قبیل! اگر این گونه باشد، پس فقط میلیاردرها می توانند واقف باشند. اینها از بهترین مصادیق وقفند، ولی آیا ما با همین وضع مالی معمولی یا حتی گاه زیر متوسط، نمی توانیم واقف باشیم؟ آیا همه نمی توانند در این عبادت اجتماعی مشارکت کنند؟ کتاب هایی در کتابخانه شخصی خود داریم که بارها آن را خوانده ایم و دیگر نه نیازی به خواندن آن داریم و نه حوصله اش را! در مواقعی، فرش، پشتی، ظروف آشپزخانه، بخاری و کلی چیزهای دیگر، ممکن است در خانه ما اضافه و بدون استفاده مانده باشد، و سال به سال به آنها دست نزنیم، در حالی که مسجد یا امامزاده محله، به همه یا برخی از آنها نیاز دارد. آیا اگر همین وسایل را برای این اماکن مقدسه وقف کنیم، واقف نیستیم؟! وقف تعدادی اسباب بازی برای مشغولیت و آرامش کودکان حاضر در مسجد، هیئت و حسینیه نیز می تواند جلوه ای از وقف ساده و فراگیر باشد. حتی گاه یک جوان مجرد نیز با وقف یک جلد قرآن یا مفاتیح، خود را به قافله واقفان می رساند تا صدقه جاریه ای داشته باشد. 🍃 واقعیت این است که خدای حکیم و مهربان، در جزای اعمال و عباداتمان، به همت ما توجه می کند، نه به زیادی یا کمی آن! اگر کسی توان وقف 100 هزار تومانی دارد و به همان اندازه وقف می کند، ارزش کار او نزد خدای متعال به اندازه ارزش کار کسی است که توان وقفش یک میلیارد بوده و به اندازه یک میلیارد، وقف کرده است. 🆔 @ShamimeOfoq