زمین سیاه شد و چشم ماهتاب گریست زمان ز غم متوقف شدآفتاب گریست برای تشنه لبان آب کیمیا شده بود برای این عملِ ظالمانه آب گریست گلوی طفل به تیر سه شعبه آذین شد تمامِ عرش فلک در غمِ رباب گریست برای حمله به ناموس و اهل بیت حسین(ع) عفاف اشک شد و جوی خون،حجاب گریست کسی که دینِ درستی نداشت هم حتی.. برای داغ تو در پرده ی نقاب گریست طنینِ ظلم و ستم را چه پاسخی باید؟ جواب خواستم و ناگهان جواب گریست بریز ساقیِ کوثر،شراب در جامم که در فراقِ حسینت،شراب ناب گریست ✍محمد ثاقبی