شهادت‌نامه ز خون پاک مردم، دامن خاک حرم تر شد چه گل‌ها در امانِ بارگاه شاه، پرپر شد.. کجایی صاحب دنیا که این زخم ترک خورده دهان وا کرده و صحن حرم صحرای محشر شد.. غمی در سینه‌ی ما بود، عشق آمد دوایش کرد فراق کربلا را یک شهادت‌نامه معبر شد برای خواهرم یا خواهرت یا خواهران ما دو کودک بر زمین غلتان، به خون آغشته مادر شد برای مادر و کودک، که عشق‌ آوردشان آنجا به جای آن همه هشتگ که در دنیا مکرّر شد بخوان از آن زنی که در زیارت خون پاکش ریخت برای دخترش که در حرم پر زد، کبوتر شد کبوترهای ایران را بدون بال می‌خواهند برای بغض دیرینه پر پرواز پرپر شد چرا حالا که جان داده، کسی از «زن» نمی‌گوید؟ چه شد فریاد «آزادی»؟ جهان هم لال، هم کر شد! دریغا نطفه‌ی آشوب را با نام «زن» می‌کاشت شعار زندگی، آزادی‌اش آبستن شر شد نمی‌بیند که از جای گلوله نور می‌بارد نمی‌داند که از خون شهیدان خاکمان زر شد شهادت در دفاعِ از حرم‌ها آبروی ماست حلب، شیراز، مکه، قدس... هرجا که مقدر شد ✍🏻 🏷 | 🇮🇷 @Shere_Enghelab