دو مرد میدان دو تک‌ستاره که از نور باخبر بودند به گوش خستۀ شب، مژدۀ سحر بود دو تا کبوتر هم‌بال و پر شدند آخر دو هم‌مسیر که تا عرش همسفر بودند دو دست‌شستۀ از جان، دو مرد میدان که به وقت حادثه‌ها در دل خطر بودند دو تربیت‌شده در پای درس عاشورا که در برابر جولان تیغ، سر بودند دو تا شهید که چیزی نماند از تنشان دو تا شهید که انگار یک نفر بودند خوشا به حال شهیدان که با شهادتشان به وقت چیرگی مرگ، باهنر بودند ✍🏻 🏷 | 🇮🇷 @Shere_Enghelab