"اَنا الحَق"ّ تواضع عظیم است ... زیرا این که می گوید "من عبد خدایم" ، دو هستی را اثبات می کند ، یکی خود را و یکی خدا را اما آن که "اَنالحَقّ" می گوید خود را عدم کرد به باد داد می گوید "اَنالحَقّ "یعنی" من نیستم ، همه اوست ، جز خدا را هستی نیست ، من به کلّی عدم محضم و هیچم ... تواضع درین بیشتر ست ؛ این است که مردم فهم نمی کنند این که مردی بندگی کند برای خدا "حِسبه لِلّهِ" آخر بندگی او در میان است اگر چه برای خداست ، خود را می بیند و فعل خود را می بیند و خدای را می بیند ، او غرق آب نباشد. غرق آب آن کس باشد که درو هیچ جنبشی و فعلی نماند ، اما جنبش های او جنبش آب باشد. ما فیه🍃 https://eitaa.com/TAMASHAGAH