سه رباعی از مولوی اندر ره حق،چو چست وچالاک شوی نور فلکی ،باز به افلاک شوی عرش است نشیمن تو شرمت ناید چون سایه مقیم خطه ی خاک شوی 🔆 من عاشقی از کمال توآموزم بیت وغزل از جمال تو آموزم درپرده دل،خیال رقص تو کند من رقص هم از خیال تو آموزم 🔆 برما رقم خطا پرستی همه هست بدنامی عشق وشور مستی همه هست ای دوست چواز زمانه مقصود تویی جای گله نیست،چون توهستی،همه هست @TAMASHAGAH