دل جای توشد وگر نه پرخون کنمش در دیده تویی و گرنه جیحون کنمش امید وصال تست جان را، ورنه از تن به هزار حیله ،بیرون کنمش در هجرانم قرار میباید و نیست آسایش جان زار میباید و نیست سرمایهٔ روزگار می‌باید و نیست یعنی که وصال یار میباید و نیست دردیکه ز من جان بستاند اینست عشقی که کسش چاره نداند اینست چشمی که همیشه خون فشاند اینست آنشب که به روزم نرساند اینست سودای سر بی سر و سامان یک سو بی مهری چرخ و دور گردان یکسو اندیشهٔ خاطر پریشان یک سو اینها همه یک سو غم جانان یکسو از دیده‌ی سنگ خون چکاند غم تو بیگانه و آشنا نداند غم تو دم در کشم و غمت همه نوش کنم تا از پس من به کس نماند غم تو #ابوسعید_ابوالخیر https://eitaa.com/TAMASHAGAH