🏴 در سالگرد ارتحال مرحوم استاد پيشوايي، يادش را گرامي مي داريم. 🖊یادنوشته ای دربارۀ مرحوم استاد مهدی پیشوایی بسم الله الرحمن الرحيم استاد مهدي پيشوايي (متولد مشگين‌شهر، سال 1321؛ متوفای قم، 23 مرداد 1400) از رجال حوزوي پیشگام در تألیف و تدریس در تاریخ اسلام و اهل‌بیت (عليهم السلام) بود. از ميان آثار متعدد او، کتاب‌ سیره پیشوایان بیش از چهل بار چاپ و به چندین زبان ترجمه شده و برای دهه ها یکی از منابع درس تاریخ ائمه در حوزه های علمیه و آشنا برای بسیاری از طلاب و روحانیان بوده است. همچنین کتاب تاریخ اسلام او، که برای تدریس در دانشگاه ها، تأليف و حدوداً چهل بار چاپ شده، از متون پُرمخاطب آموزشي است. اين استاد فقيد از سال 1381 مديريت گروه تاريخ مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خميني را بر عهده گرفت و منشأ آثار علمي فراوان، به‌ويژه دو اثر برجسته شد: نخست: کتاب تاريخ قيام و مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) که با راهبري و نظارت علمي ایشان، به قلم حدود بيست پژوهشگر در مدت تقريباً ده سال، در دو جلد تأليف شد. اين اثر، مقتلي مستند و متناسب با نياز عموم خوانندگان، به‌ويژه مبلغان و ذاکران حسینی است و به لطف الهي با اقبال گسترده، مواجه و بارها تجديد چاپ و به دريافت رتبه در چند جشنوارة علمي نايل شده است. همچنين با نظارت ايشان، گزيدة آن نيز منتشر شده و با پي‌گيري‌هايشان تا روزهاي پاياني زندگي‌شان، ترجمة عربي آن در دست چاپ است؛ دوم: فصلنامة پژوهشي تاريخ اسلام در آينة پژوهش، از نخستين نشريات تاريخي در حوزه (با 50 شماره تاکنون)، که مرحوم پيشوايي، مؤسس و سردبير آن بود و در مقالات آن، افزون بر معيارهاي علمي، بر جنبه‌هاي ارزشي و سودمندي، توجه ويژه داشت. ايشان با بياني علمي و دلنشين؛ ساليان متمادي در راديو معارف، به‌ويژه در برنامة «پرسمان تاريخي» و نيز در «شبکة جهاني ولايت»، حضوري تأثيرگذار داشت. همچنين عضو هيئت تحريريه و نهايتاً سردبير نشرية پُرسابقة مکتب اسلام بود، و نيز با فصلنامة پژوهشي کلام اسلامي (تحت اشراف آيت‌الله سبحاني) همکاري داشت. استاد پيشوايي، حقيقتاً عالمی خدوم و وارسته بود. مراتب والای علم را با عمل، ادب و حُسن خُلق آمیخت و پیوسته در حراست از ساحت پیشوایان معصوم و ترویج معارف مکتب اهل‌بيت کوشید. نظم، پشتکار و انصاف علمی همراه با اخلاص، فروتنی، صفا و صمیمیت، از او شخصیتی کم نظیر ساخته بود. در پژوهش و تألیف، به هنجارهای اجتماعی و باورهای همگاني، توجه داشت و هم زمان از معیارهاي علمی و نیز از قداست ها مرزبانی مي‌کرد. در جايگاه يکي از استادان حوزوی پيش‌کسوت در دانش تاريخ، ميان تاريخ‌پژوهان و عامة مردم (مخاطبان راديو معارف) محبوب و محترم بود. از عمق جان، دوست‌دار نظام مقدس جمهوري اسلامي، و در حد توان، خدمتگزار این نظام بود، و در جايگاه مشاوري امين و کاردان، مسئولان حوزه و مراکز گونه‌گون فرهنگي، علمي و هنري را از مشورت‌ها و مساعدت‌هاي خويش بهره‌مند مي‌ساخت. استاد پیشوایی در جلسات هفتگی گروه تاریخ مؤسسۀ امام خمینی(ره)، حضوری منظم و مستمر، تأثیرگذار و خاطره انگیز داشت. بی تکلف و خودمانی، و صمیمی و گرم؛ هم شنوندۀ خوبی بود و هم خود سنجیده و به جا سخن میگفت و به هنگام و با بیانی شیرین، هم نشینانش را از تجارب علمی و عملی، و گاه خاطرات شنیدنی اش بهره مند می ساخت. در تصمیم گیریها به نظر جمعی بسیار اهمیت می داد. به مسائل سیاسی، فرهنگی و علمی کاملاً توجه داشت. از فساد، ظلم و انحرافات، به شدت متأثر و رنجور، و گاه خشمگین میشد و در حد توان، پیگیری و چاره اندیشی میکرد. در همان جلسات، در يک بازة زماني تقريباً ده‌ساله با مديريت ايشان، کتاب مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) ارزیابی و نهایی شد. طرح تدوين آن کتاب از خود ايشان بود. بارها، با افتخار از سابقة روضه‌خواني خود و اين‌که پدرش ذاکر و روضه‌خوان بود، ياد مي‌کرد، همچنين از خلاء کتابي جامع دربارة مقتل سيدالشهداء که نياز واعظان و مرثيه‌خوانان را تأمين کند، سخن مي‌گفت. با اخلاص، عشق و علاقه‌اي خاص، و به‌شکلی خستگي‌ناپذير، امور تدوين کتاب مقتل جامع را پي‌گير بود؛ در حالی که در همین دوران، کسالتهای مزمنی نیز داشت (ادامه دارد...⏬) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo