‌ در محضر (ع) بودم، حضرت آب طلبیدند و زمانى که آب را نوشیدند دیدم در حضرت حالت پیدا شد و دو چشم آن حضرت غرق شد، سپس به من فرمودند: اى داوود خدا (ع) را کند، بنده‌‏اى نیست که آب نوشیده و حسین(ع) را یاد کرده و کشنده‌‏اش را لعنت کند، مگر آنکه خداوند منّان براى او منظور مى‏‌کند و _هزار_گناه از او محو کرده و مقامش را بالا برده و گویا آزاد کرده و روز قیامت حق تعالى او را با قلبى آرام و مطمئن محشورش مى‏‌کند. منبع: کامل الزیارات، ص106 💚 @Yazeynb 💚