2⃣ سحر و جادو (Magic) 🔵 سحر در لغت به معنای نیرنگ، چشم‌بندی و اظهار باطل در چهره حق است. 🔴 این‌که دقیقاً چه زمانی سحر رواج یافته و نخستین بار چه کسی سحر کرد، مشخص نیست؛ ولی روشن است که در میان انسان‌های بدوی، این برنامه وجود داشته است 🔵 سحر را کاری دانسته‌اند که آدمی با دمیدن و تکرار برخی کلمات یا انجام برخی کارها، نیروی قوی جهان را به نفع خود تسخیر می‌کند. 🔴 آنچه در میان همه تعریف‌ها مشترک است، پنهان و غیر متعارف بودن و بهره‌مندی از اذکار و اوراد و ادعیه است که سحر را از دیگر کارها متمایز می‌کند. 🔵 در واقع سحر از جهتی با مانا ارتباط دارد؛ چرا که از سویی مانا به معنای اعتقاد به وجود نیرویی نامرئی و ساکن در اشیاست و از سوی دیگر سحر و جادو نیز راه و رسم به کارگیری این نیرو به سود شخص است. 🔴 برخی نویسندگان سه شیوه سحر و جادو را بیان کرده‌اند : ۱. فتیشیسم ۲. شمنیسم: مراد از آن تصرف در قوای روحی و غیبی جهان است. ۳. سحر عوامانه که فقط در دست کاهن یا ساحر نیست، بلکه همه افراد قبیله و گروه می‌توانند این کار را انجام دهند و به کمک صاحبان ارواح غیبی و فتیش یا شمن‌ها یا بدون آنها، موفق به سحر می‌شوند و به خیال خود از ضررها و بدی‌های ارواح موذی جلوگیری می‌کنند یا ارواح مفید را به نفع خود به کار می‌گمارند. 🔵 ساحران گاهی افراد عادی بودند و گاهی کاهنان و شخصیت‌های مهم و خاص. 🔴 سحر گاهی جنبه عمومی داشت و طی مراسمی انجام می‌شد و گاهی امری شخصی و فردی بود. 🔵 گاهی نیز سحر برای امر طبابت انجام می‌شد و جنبه درمانگری داشت که از آن به شمنیسم یاد می‌شد.