شقایق‌های گلستان‌جمهوری اسلامی ✍صدیقه طهماسبی نژاد آقای "یوسف سلامی" خبرنگار تلویزیون در دیدار خانواده‌های شهدای امنیت با رهبر انقلاب، از فرزند شهید پرسید: "چندسالت بود که‌ ایشون شهید شدند؟" پسر نوجوان با بغض و اشک جواب داد: "من هنوز به دنیا نیومده بودم." با این‌که خبرنگاران معمولا احساسات خود را کنترل می‌کنند اما در برابر این داغ سنگین ایشان هم نتوانست جلوی بغضش را بگیرد. همسر جوان شهید دیگری، بچه در آغوش‌، شاکر خداوند بود که همسرش در راه اسلام شهید شده است. جگر انسان از دیدن این صحنه‌ها آتش می‌گیرد. امام خامنه‌ای به این خانواده‌ها فرمودند: "خانواده‌های شهدای امنیّت افتخار کنند، سربلند باشند. جوان‌های شما به شهادت رسیدند ــ البتّه مقامات عالی الهی را به دست آوردند ــ شما را داغدار کردند. دل‌های شما، جان‌های شما، عواطف شما به خاطر فقدان این عزیزان رنج دید‌، درست است، لکن افتخار کنید؛ این‌ها در راه خوبی حرکت کردند، در راه خوبی شهید شدند، برای کار مهمّی سینه سپر کردند و نتیجه‌ی تلاش این‌ها این است که کشور می‌تواند با امنیّت باشد؛ اگر این‌ها نباشند، اگر تأمین‌کنندگان و حافظان امنیّت نباشند، مشکلات فراوانی برای‌ آحاد ملّت ایران پیش می‌آید. همه‌ی ما بایستی قدرشان را بدانیم، شما هم افتخار کنید." انسان وقتی به کلام امام خامنه‌ای فکر می‌کند این سوال به ذهنش خطور می‌کند که چگونه باید قدردان این شهدا باشیم؟ پاسخ این پرسش را از بیانات دیگر رهبری می‌توان پیدا‌ کرد آن‌جا که فرمودند: "روزبه‌روز باید یاد شهدا و تکرار نام شهدا و نکته‌یابی و نکته‌سنجی زندگی شهدا در جامعه‌ی ما رواج پیدا کند." یکی از شهداء عزیز "حمزه جهاندیده" است که در حمله اسرائیل به ایران شهید شدند. سه ماه پیش که فرزندش به دنیا آمد، در استوریش نوشته بود:"خدایا شکرت" دوست ایشان نکته‌ای را از زندگی شهید بیان می‌کند:"حمزه نماز شب‌خون ما بود." و در جای دیگر می‌گویند از دوره دبیرستان من شاهد بودم که ایشان عاشق شهادت بودند. هنگامی که نکته سنجی در رفتار این شهید عزیز می‌کنیم، شاکرنعمت‌های الهی‌، اهل نمازشب بودن و عشق به شهادت را در زندگی ایشان می‌یابیم. پس از مدتی خانواده این شهید دیداری رهبر انقلاب داشتند، با دیدن فیلم همسر شهید حمزه جهاندیده اشک، مهمان ناخوانده دیدگان انسان می‌شود. مقاومت و صبوری این بانو مثال زدنی است، البته در زمان دفاع مقدس کم نداشتیم چنین شیر زنانی را؛ اما در میان هیاهوی این دنیای هزار رنگ که فضای حقیقی و مجازیش دل‌ها و حواس‌ها را می‌رباید،‌ این‌گونه پایداری کردن در راه اسلام آفرین دارد. بانوی مقاومی که بغض در گلو، به اشک مجال جاری شدن را نمی‌دهد. آیا‌ او در گل‌زاری غیر از گلستان عقیله بنی هاشم پرورش یافته است؟ از زینب کبری(س) آموخته تا دشمنش را خار و حقیر بداند، بر سر او بانگ برآورد و لرزه بر اندام آن جنایت‌کار بیندازد. این زن شجاع ایرانی، شیفته امام و پیشوایش است و از این‌که مانند حمزه‌اش، جانش را فدا نکرده، شرمندگی را به رخسار می‌کشد. چه زهرایی مادری کرده که نازدانه‌‌ی شیرین زبانش، به پدر غیورش افتخار می‌کند. این موارد همان نکته‌هایی هستند که ما در زندگی شهدا و خانواده‌ی آن‌ها می‌توانیم پیدا کنیم، از آن‌ها درس بیاموزیم، در عمل به کارگیریم و این‌گونه قدردان شهدا باشیم. @AFKAREHOWZAVI