eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
736 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
271 ویدیو
22 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴«إنا لله و إنا إلیه راجعون» ✍به قلم طیبه فرید با خودم قرار و مدار گذاشته بودم دوره پهلوی پدر و پسر را مگر برای عبرت از گذشته، جزو تاریخ ایران به حساب نیاورم. حتی اگر والدهای رضاخان، قفقازی و گرجستانی نبودند گناه خیانتشان بس بود که باز ایرانی حسابشان نکنم. هر بار اسم پهلوی می آید خاطره آرارات ترکیه و دشت ناامید و آن وَر اروند می آید توی ذهنم! فقط خائن ها خاکشان را می بخشند! توی زندگی آدم های هر عصر هر کسی نقشی دارد. مثلِ کتاب فروش ها، سبزی فروش ها، پارچه فروش ها ، گوشت فروش ها، همه به جز وطن فروش ها. پهلوی ها وطن فروش بودند و وطن فروش ها خائنند و خائن ها خاکسترند توی آب. همان‌قدر سنگین و نچسب. زُلالِ آب را می گیرند اما دل به دلش نمی دهند و حل نمی شوند. به مرور سنگینی شان رسوب می کند ته دریا و سبکی شان را موج ها پس می دهند به سنگ های کنار ساحل و آفتاب جوری استحاله شان‌می کند که انگار نبوده اند. حساب دستم نیست از آن شبی که«بعضی ها تا صبح توی جایشان غلت زدند و خواب به چشمشان نیامد که چطور ما زنده بودیم و برجام امضا شد» چقدر گذشته اما آن قدر دور نیست که یادم نیاید محمد جواد ظریف گفت«توی قطع نامه ۲۲۳۱ چیزی به عنوان مکانیزم ماشه نیست.» حتی این هم یادم هست بعد که فاش شد بوده گفت«قابل عملیاتی شدن نیست»... حالا که آب از آسیاب افتاده و سنگینی خاکسترها ته نشین شده و سبکی هایش را موج پس داده به ساحل، دشمن انگشتش را فشار داده روی ماشه... خدا خائنین را نیامرزد. من باورم نمی شود ما بودیم و قصه به اینجا رسید. ما که یک عمر کابوس ترکمنچای و رژی و زد و بند وثوق الدوله با بریتانیا را خوانده بودیم! ما که داغ بحرین روی دلمان سنگینی می کند! ما که یک عمر انگشت حیرت به دهان گرفتیم که مردم کجا بودند وقتی بی شرفها حق کاپیتولاسیون را دو دستی به روس ها و بعد به آمریکائی ها دادند. القصه چیز آبرومندی ندارم برای نسل های بعد بنویسم. ما نه قاجار بودیم و نه پهلوی اما نسل های بعدِ ما خواهند نوشت «زبانِ دنیا بلدهایِ» جمهوری اسلامی رفتند معاهده ای را امضا کردند که روی قاجارها و پهلوی ها را سفید کرد! مکانیزم ماشه هم نقض حاکمیت ملی است عین ترکمانچای،هم امتیازات بزرگی به قدرت های خارجی داده عینِ رژی، هم با وعده اقتصادی منعقد شده عین خیانت وثوق الدوله! دل ما تاب این خیانت بزرگ را ندارد. کاش میرزا بلند شود و فتوا بدهد... «بسم‌الله الرحمن الرحیم، الیوم عمل به معاهده مکانیزم ماشه بِأَیِ نحوٍ کان در حکم محاربه با امام زمان است.» @AFKAREHOWZAVI
🔰اولین کتاب در حوزه دیپلماسی شهری با رویکرد تمدن سازی نوین اسلامی 🔻"الگوی نوین خواهر خواندگی شهرها در بستر ژئوتمدنی اسلام" از تعامل فرهنگی تا هم‌افزایی راهبردی در جهان چندقطبی بستری برای تحقق امت واحده اسلامی ✍تالیف رامین قانع خرازی‌کار ⏰چاپ بهار 1404 💢ارائه دهنده الگوی اسلامی در استفاده از ظرفیت های دیپلماسی عمومی شهری 🔺کتاب «الگوی نوین خواهرخواندگی شهرها در بستر ژئوتمدنی اسلام» گامی سترگ در جهت بازتعریف دیپلماسی شهری بر مبنای اندیشه تمدن‌سازی نوین اسلامی است. این اثر وقفی، که برای نخستین‌بار در قالب‌های چاپی، دیجیتال و صوتی عرضه می‌شود، فراتر از پیوندهای نمادین میان شهرها، به ترسیم نقشه‌ای راهبردی برای تحقق امت واحده اسلامی و هم‌افزایی ظرفیت‌های فرهنگی، علمی و اقتصادی در گستره جهان اسلام می‌پردازد؛ رویکردی که دیپلماسی شهری را از سطح تعاملات اداری به افق‌های تمدنی ارتقا می‌بخشد. @AFKAREHOWZAVI
از لوازم‌التحریر مدرسه تا روح کودک: هشیاری در برابر نمادها ✍🏻 زهرا کبیری پور هر سال با آغاز سال تحصیلی، بازار لوازم‌التحریر و وسایل کودکانه پر می‌شود از طرح‌ها و شخصیت‌هایی که بسیاری از ما، بدون پرسش و تأمل، برای فرزندانمان انتخاب می‌کنیم. جذابیت رنگ‌ها و شخصیت‌های بامزه، باعث می‌شود کمتر به پشت‌پرده‌ی معنایی و فرهنگی این نمادها بیندیشیم؛ غافل از اینکه بسیاری از آن‌ها حامل پیام‌ها و نشانه‌هایی پنهان هستند که با روح و جان کودکان سروکار دارند. شخصیت «کرومی» یکی از همین نمونه‌هاست؛ طرحی که در ظاهر سرگرم‌کننده و دوست‌داشتنی است، اما با نگاهی دقیق‌تر، نمادهایی در خود دارد که جای پرسش و نگرانی جدی ایجاد می‌کند: گوش‌های تیز و سیاه شبیه به نمادهای شیطانی، جمجمه‌ی کوچک روی پیشانی، دمی مثلثی و چهره‌ای عصبانی. این عناصر در ناخودآگاه کودک، احساس خشونت، تیره‌گی و بی‌قراری را تقویت می‌کند. شاید برخی بگویند «این‌ها فقط بازی و سرگرمی است»، اما تجربه‌ی فرهنگی و تربیتی نشان داده که نمادها هرگز بی‌هدف طراحی نمی‌شوند. همان‌طور که اسب تک‌شاخ به‌تدریج تبدیل به نشانه‌ای برای تبلیغ سبک زندگی خاص شد، «کرومی» و امثال آن نیز می‌توانند بی‌آنکه متوجه باشیم، زمینه‌ساز تغییر ذائقه‌ی روحی و فکری نسل آینده شوند. از طرفی، عروسک‌هایی چون «لبوبو» با ریشه‌های تاریخی در آیین‌های شیطانی، امروز با ظاهری به‌ظاهر فانتزی و شیک وارد اتاق کودکان می‌شوند. این پدیده نشان می‌دهد که بازار جهانی اسباب‌بازی و لوازم کودک، فقط به دنبال فروش نیست؛ بلکه در بسیاری از موارد، حامل فرهنگ و هویت‌سازی پنهانی است. اینجاست که مسئولیت والدین، مربیان و معلمان دوچندان می‌شود. فرزندان ما تنها به نان و آب محتاج نیستند؛ آنان به مراقبت از روح و روانشان نیازمندند. کوچک‌ترین انتخاب ما در خرید یک کیف، یک مداد یا یک عروسک، می‌تواند دریچه‌ای به جهان روشنایی یا تاریکی برای کودک باشد. بیاییم پیش از خرید، لحظه‌ای مکث کنیم و بیندیشیم: آنچه به دست فرزندمان می‌دهیم، تنها یک وسیله است یا حامل پیامی پنهان برای آینده‌ی او؟ @AFKAREHOWZAVI
«پــرواز کــن» گاهی باید از سقوط نترسید، از دل تاریکی به سوی نور رفت. برای رسیدن و آغاز دوباره، هرگز دیر نیست... پرواز کن!🕊 شکسته‌دل هم روزی پرواز دارد. بال بزن، چرا که پرواز حق روح توست. گاهی سقوط، تو را به اوج می‌رساند، گاهی تاریکی، اشتیاقت به نور را بیشتر می‌کند. از دل زخم‌ها بال بساز، از دردها معنا بتراش، و از ویرانی خویش، پرواز تازه‌ای بیافرین. پرواز، حق روح توست... و رسیدن به نور، حق توست. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ (بقره، ۲۵۷) «خداوند سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ او آن‌ها را از تاریکی‌ها به سوی نور هدایت می‌کند.» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پرواز کن🕊 که آسمان خانهٔ توست. بادها با تو هم‌صدا، ابرها بدرقهٔ راه دل شاد توست. بال پروازت، و هر لحظه، شروعی دوباره است. @AFKAREHOWZAVI
برای بابای حجت‌مان ✍🏻 زهرا کبیری پور ۲۸ سال بیشتر نزیست... اما در همین عمر کوتاه، راه فردای ما را روشن کرد. در روزگاری که دیوارهای زندان و سایه‌ی عباسیان مجال نفس کشیدن را می‌گرفت، او شاگرد پرورد، احادیث را حفظ کرد، شیعه را هویت بخشید و دل‌ها را برای غیبت فرزندش آماده ساخت. مادری پاک از نوبه، با نام «حدیث» یا «سلیل»، پناه و همراهش بود؛ بانویی که امام هادی(علیه‌السلام) درباره‌اش فرمود از هر آفت و پلیدی دور است. چه زیبا که امام عسکری(علیه‌السلام) در واپسین لحظات، او را وصیّ خود ساخت تا رازِ جان‌بخش غیبت، در پناه دستان یک مادر محفوظ بماند. امام حسن عسکری(علیه‌السلام) در هشتم ربیع‌الاول، با غربت و مظلومیت، به دیدار حق شتافت؛ و ما مانده‌ایم با داغی کهنه و چراغی که خاموش نمی‌شود. ای مولای من، سلام بر تو از روزی که زاده شدی، روزی که در غربت به شهادت رسیدی و روزی که دل‌های عاشقت به تو خواهند پیوست. ‌ @AFKAREHOWZAVI
«محفل محبت یا محفل تفرقه؟» ✍ گاهی انسان فکر می‌کند کاری که انجام می‌دهد درست است؛ اما حقیقت چیزی دیگر است. نمی‌شود بعداً گفت «نمی‌دانستم»؛ امروز بستر آگاهی و مطالعه بیش از هر زمان دیگر فراهم است. اکنون که هشتم ربیع است، کسانی در حال آماده‌سازی محافلی هستند که نه ریشه در سیره اهل بیت علیهم‌السلام دارد و نه در شأن نام شیعه. قبل از آنکه متن را باز کنم، می‌خواهم چند پرسش ساده از دوستان حاضر در این محافل داشته باشم: آیا شیعه را اینگونه شناختید؟ مگر شیعه یعنی جز آنکه «پیروی» و «اطاعت»؟ کجا روایت احادیث اهل بیت(ع) سفارش به چنین مجالسی کرده‌اند؟ فرقه‌های(شیرازیها) منحرف خوب بلدند بذر تفکر باطلشان را در ذهن‌ها بکارند و چنین القا کنند که این محافل دل حضرت زهرا (س) را شاد می‌کند. اما آیا واقعاً چنین است؟ وقتی کسی با این مراسم‌ها مخالفت می‌کند، او را متهم می‌کنند به دوستی با قاتلان حضرت زهرا. گاهی هم کنایه می‌زنند که «نهم ربیع(عیدالزهرا) دست برادریشان آلوده می‌کند ». این چه منطق و روشی است؟ ما خوب می‌دانیم که اهل سنت نیز امروز گرفتار تفکرات باطل برخی از علمای خود هستند و چوب دروغ و تحریف آنان را می‌خورند. اما آیا ما هم باید همان مسیر را برویم و سخن دشمنان را علیه خودمان تأیید کنیم؟ در همین روزها دیدم که یک برادر غزّه‌ای با چه زیبایی از مذهب ما یاد می‌کند. می‌گفت: «من شیعه را نمی‌شناختم. علمای ما یا معرفی نکردند یا نجس خواندند. اما امروز هرچه مطالعه می‌کنم، بیشتر ایمان می‌آورم که این مذهب کامل‌ترین است.» این سخن برای منِ شیعه مایه افتخار بود. حالا بیاییم از خود بپرسیم: اگر همان برادر غزّه‌ای فیلم محافل نهم ربیع (عید الزهرا) را ببیند، آیا باز هم در مسیر حق ثابت‌قدم می‌ماند؟ یا دچار تردید می‌شود؟ به جای محافل طرد و تفرقه، باید اهل جذب باشیم. باید با رفتار، ادب و اخلاق، چهره واقعی شیعه را نشان دهیم. چهره‌ای که هرکس آن را ببیند، با خود بگوید: «خوشا به حال آنان که پیرو اهل بیت‌اند.» @AFKAREHOWZAVI
▫️بازخوانی اقدامات امام حسن عسکری علیه السلام در برابر استبداد زمانه ✍️نجمه صالحی امام حسن عسکری علیه‌السلام با روش‌های فرهنگی و تربیتی تلاش می‌کردند تا جامعه شیعیان را نسبت از خطرات فکری آگاه و اعتقادات اصیل اسلامی را تثبیت کنند. یکی از مهم‌ترین اقدامات ایشان، تبیین جایگاه امامت بود. 🔗 متن کامل یادداشت در خبرگزاری تسنیم 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه @AFKAREHOWZAVI
تماشایی ترین مهتاب مهدی‌ست🌷 فروغی ناب و عالمتاب مهدی‌ست🌷 به هنگامِ نمازِ اوّلِ وقت یگانه نورِ در محراب مهدی‌ست🌷 ✍فاطمه حیاتی( ) @AFKAREHOWZAVI
به‌نام‌او «ما کجا، تاجیکستان کجا...» 🔹اقدام دولت تاجیکستان به توزیع رایگان شاهنامه، از این منظر، نوعی سرمایه‌گذاری بلندمدت بر روی انسجام ملی است. خانواده‌ها با این کتاب، فرزندان خود را با قهرمانان و ارزش‌های مشترک آشنا می‌کنند و از رهگذر آن، نسل جدید خود را در یک «داستان مشترک» اجتماعی جای می‌دهند. این امر نه‌تنها از شکاف‌های قومی و زبانی می‌کاهد، بلکه زمینه را برای افزایش اعتماد به نهادهای ملی فراهم می‌کند... متن کامل را در لینک زیر بخوانید: 🌐 https://NourNews.ir/n/240865 ▫️▫️▫️ یک سریالی بود چند وقت پیش، اسمش یادم نیست، که قاضی دادگاه بر اساس فعل مجرم، کیفری متناسب همراه با تادیب اخلاقی را درنظر می‌گرفت. مثلاً برای شخصی که به سالمند توهین کرده‌بود، شش ماه کار همراه با تایید مسئول سران سالمندان در نظر گرفته بود‌. مثلاً پرستار بچه‌ای که شربت خواب به بچه خورانده بود، مجبور بود همراه با مسئولین مهدکودک، آموزش رفتار و پرستاری کودک را بیاموزد. شاید برای دختری کم‌خرد اگر نگویم بی‌خرد، که به بن‌مایه‌های فرهنگی کشورش توهین می‌کند، دوره‌های جدی و اصولی شاهنامه خوانی را آموزش ببیند و در فضای مجازی مجبور شود که بر خلاف ادعاهای گستاخانه خودش به شرح داستان‌های شاهنامه بپردازد. یا این که ده بار(باتخفیف گفتم وگرنه صدبار) از روی شاهنامه بنویسد و یا شاهنامه را حفظ کند. هرچند که این کارها ورای مجازات کیفری فعل صورت‌گرفته است. @AFKAREHOWZAVI
⚘️﷽ خورشید پنهان ✍صدیقه طهماسبی نژاد غرق در دریای تفکر بودم. روزها و ماه‌های گذشته را مانند برگه‌های دفتر ورق می‌زدم. در میان خاطرات یک سال کنکاش می‌کردم شاید عملی را پیدا کنم که در راستای یاری امام زمانم باشد. هرچه بیشتر گشتم کمتر یافتم. یاد این ضرب المثل معروف افتادم: "گشتم، نبود. نگرد، نیست." نا‌امیدانه خواستم دفتر ذهنم را ببندم، ناگهان انگار کورسویی در گوشه ذهنم پیدا شد. با خودم حدیث نفس کردم و چرتکه انداختم. چقدر کارهایی را که نائب امام زمانم گفته‌اند با دل و جان گوش داده و عمل کرده‌ام؟ با این بارقه امید جان تازه‌ای گرفتم. درپی سرچشمه آن روان شدم. در میان نامه‌های امام زمان(عج) آن گنج را پیدا کردم. آن خورشید در پس ابر مانده، برایمان به یادگار گذاشته که در حوادث و تلاطم زندگی اگر درماندیم، گرفتار شدیم و دستمان کوتاه بود از رسیدن به او، دست به دامان چه کسی شویم. این چنین نوشتند: "وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِم‏؛ در رويدادهايی که اتفاق می‌افتد به راويان حديث ما مراجعه کنيد زيرا آنها حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنان هستم."* در زمانه‌ای که فتنه‌های عظیم در جهان‌برپاست، تنها راه نجات آن است که نامه اماممان را بر دیدگانمان بگذاریم و سرمه چشم کنیم و گفتارش را حلقه گوش. دل‌ بسپاریم به سخنان گهربار نائب بر حقش و رخت و لباس عمل را بر تن سخنانش بپوشانیم. می‌توانیم لوح و قلم برداریم و سیاهه‌ای بنگاریم از رهنمودهای فقیهانه و حکیمانه این رهبر فرزانه و با اممامان عهد ببندیم که امرش را اطاعت کنیم. *کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۴۸۳، ح۴. @AFKAREHOWZAVI
. ✨نهم ربیع الاول، پیمان دوباره با ولایت ✨ ✍نجمه صالحی غدیرِ اول، آغازی بود بر ولایت… و غدیرِ دوم، استمرار همان حقیقت در وجود مهدی موعود (عجل الله فرجه) است؛ حقیقتی که نه غروب می‌شناسد و نه فراموشی. امروز، دل‌ها دوباره به یاد آن پیمان کهن می‌تپند؛ پیمانی که در غدیر خم بسته شد و امروز در پرتو ولایت صاحب‌الزمان(عجل الله فرجه) معنا می‌یابد. غدیر ثانی، یادآور نوری است که در تاریکی‌ها خاموش نمی‌شود؛ نویدی برای دل‌های خسته، و عهدی تازه برای منتظرانِ سپیده‌دم ظهور. سلام بر امامِ عصر(عجل الله فرجه)… سلام بر پرچم‌دار هدایت… و سلام بر آنان که هر روز، بیعتی تازه با ولایت در دل می‌بندند. @AFKAREHOWZAVI