🔴احسان زاینده 🖊احمدحسین شریفی 🔶 در حق دیگران دو نوع است: 🔹گاهی به این صورت است که بدون هیچ چشم‌داشتی و صرفاً از سر نیک‌خواهی، بخشی از دارایی خود به آنان می‌بخشیم؛ این نوع احسان کاری بزرگ و بسیار ارزشمند است؛ اما خدمتی ماندگار و زاینده نیست. مقطعی و گذرا است. حتی ممکن است در یک نگاه کلان نتوان آن را خدمتی واقعی به احسان‌شونده تلقی کرد. زیرا ممکن است حس انتظار خدمت از دیگران را در او تقویت کند. 🔹اما گاهی به این صورت است که فرد نیکوکار تلاش می‌کند ثروت‌ها و دارایی‌های نهفته در وجود افراد را آشکار کند؛ نیروهای خفته در او را بیدار کند. این نوع احسان، احسانی ماندگار و جوشان و زاینده است. این همان نوع احسانی است که پیامبران الهی در حق مردمان کرده‌اند. درباره فلسفه پیامبران می‌فرماید: فبَعَثَ فيهِم رُسُلَهُ و واتَرَ إلَيهِم أنبياءهُ؛ لِيَستَأدُوهُم مِيثاقَ فِطرَتِهِ، و يُذَكِّروهُم مَنسِيَّ نِعمَتِهِ، و يَحتَجُّوا علَيهِم بالتَّبليغِ، و يُثيروا لَهُم دَفائنَ العُقولِ، و يُرُوهُم آياتِ المَقدِرَةِ. پس [خداوند] رسولان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى سوى ايشان فرستاد، تا از آنان بخواهند عهد الهى را كه در فطرتشان نهاده است، بگزارند و نعمت فراموش شده او را به يادشان آورند و با رساندن پيام الهى حجّت را بر آنان تمام كنند و گنجينه‌هاى خردهايشان را بيرون آورند و نشانه‌هاى قدرت [خدا] را به آنها نشان دهند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹