♦️ ضرورت پایان برتری‌جویی آمریکا 🔹 اندیشکده کوینسی در گزارشی تحلیلی نوشته است که دولت آمریکا برای خروج از بحران‌های سیاست خارجی باید رویکرد برتری‌جویی در روابط بین‌الملل را که از دوران جنگ سرد آغاز کرده، پایان ببخشد. 🔸 به نظر نویسندگان، پایان جنگ سرد این تصور را برای نخبگان حاکم در آمریکا ایجاد کرد که هیچ دولتی حق ندارد چالشی برای ایالات متحده به وجود بیاورد. حمله به افغانستان، اشغال عراق و حمله به لیبی ناشی از تعهد به همین تفکر بود. 🔸 طبق این گزارش، حمله به عراق، صرفاً ناشی از حادثه 11 سپتامبر نبود. بلکه از رویکرد برتری‌جویی آمریکا در «لحظه تک‌قطبی» پس از جنگ خلیج فارس برمی‌آمد و در هر صورت رخ می‌داد. رویکردی که هیچ مقاومتی علیه آمریکا را برنمی‌تابد. 🔸 امروزه، تمایل مشابهی برای حفظ سلطه در آسیا، ایالات متحده را در مسیر برخورد با چین قرار داده است. برای اجتناب از جنگ با چین، نخبگان سیاسی باید بپذیرند که ایالات متحده نمی‌تواند در یک جهان چند قطبی شرایط خود را به دیگران دیکته کند. 🔸 در این گزارش آمده است برخی رقابت‌ها بین ایالات متحده و چین احتمالاً اجتناب‌ناپذیر است. اما این رقابت تهدیدی وجودی برای ایالات متحده نیست و نباید اجازه داد تا از همکاری لازم برای مقابله با تهدیدات اصلی قرن بیست‌ویکم مانند نابرابری، مهاجرت، همه‌گیری‌ها و تغییرات آب و هوایی جلوگیری کند. 🔸 به عبارت دیگر، نباید اجازه داد که رقابت مانع همکاری شود. باید اولاً اطمینان حاصل شود که این رقابت محدود خواهد بود و ثانیاً، امکان مفاهمه و تعامل از طریق نهادهای بین‌المللی و منطقه‌ای را فراهم نمود. ✅ به نظر می‌رسد تبعات نبرد اوکراین و عدم توفیق آمریکا در ایجاد اجماع همه‌جانبه (فراتر از متحدان همیشگی خود) علیه روسیه، نگرانی‌ها بابت تداوم رویکرد تقابل‌جویانه با چین را افزایش داده است. به ویژه که ایجاد اجماع علیه پکن به دلایل دیپلماتیک، اقتصادی و ژئوپلتیک، دشوارتر خواهد بود.