✏️ #شرح_مکتوب| بخشی از #خطبه_اول #نهج_البلاغه 🔺الْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي لاَ يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ اَلْقَائِلُونَ وَ لاَ يُحْصِي نَعْمَاءَهُ اَلْعَادُّونَ وَ لاَ يُؤَدِّي حَقَّهُ اَلْمُجْتَهِدُونَ ▪️خداوندی را سپاس كه گويندگان به عرصۀ ستايشش نرسند و شماره‌ گران از عهدۀ شمردن نعمت‌ هايش برنیايند و كوشندگان حقّش را ادا نكنند 🔻امیرمومنان علیه السلام در آغاز خطبه از عجز انسان در توصیف خداوند متعال سخن می‎گوید: 🔸برترین سخنوران نمی توانند آن طور که باید مدح او را بگویند (لاَ يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ اَلْقَائِلُونَ) زیرا مدح کامل، نیاز به شناخت کامل دارد و هیچ موجودی قادر به شناخت کامل خدا نیست؛ چرا که هر موجودی غیر از خدا، مخلوق خداست و نمی تواند بر وجود او اشراف و اطلاع کامل داشته باشد 🔹برترین حسابگران با مجهزترین دستگاههای شمارش، قارد نیستند تعداد نعمتهای خدا را بشمارند (لاَ يُحْصِي نَعْمَاءَهُ اَلْعَادُّونَ) زیرا هم نعمتهای خدا بی شمار است و هم بسیاری از نعمتهای الهی در گستره علم محدود انسان نیستند تا از آنها اطلاع داشته باشد 🔸 برترین تلاشگران که در اطاعت و شکر خدا می کوشند، نمی توانند حق اطاعت او را ادا کنند و نمی توانند شکر نعمتهایش را به جا آورند (لاَ يُؤَدِّي حَقَّهُ اَلْمُجْتَهِدُونَ) زیرا هر شکر از انسان به عنایت و لطف خدا و به قدرتی که او در اختیار انسان قرار داده، اتفاق می افتد که باز نیاز به شکر دارد؛ «هر نَفَسی که فرو میرود، مُمِدّ حیات است و چون بر می آید مُفَرِّح ذات» (سعدی) 📲 @NahjAmouz | نهج آموز