برنامه مطالعه امروز: ترجمه نامه ۳۱(بخش۱۸ ) رو مطالعه بفرمایید. یاعلی #نامه۳۱(بخش۱۸) 🔹🔹🔹 🔹🔹 🔹 و بدان، اى فرزند، كه روزى بر دو گونه است: يكى آنكه تو آن را بطلبى و يكى آنكه او در طلب تو باشد و اگر تو نزد او نروى او نزد تو آيد.  چه زشت است فروتنى هنگام نيازمندى و درشتى به هنگام بى نيازى. از دنيايت همان اندازه بهره توست كه در آبادانى خانه آخرتت صرف مى كنى. اگر آنچه از دست مى دهى، سبب زارى كردن توست پس به هر چه به دستت نيامده، نيز، زارى كن. دلالت جوى از آنچه بوده بر آنچه نبوده، زيرا كارها به يكديگر همانندند.  از آن كسان مباش كه اندرز سودشان نكند، مگر آن گاه كه در آزارشان مبالغت رود، زيرا عاقلان به ادب بهره گيرند و به راه آيند و ستوران به زدن.  هر غم و اندوه را كه بر تو روى آرد، به افسون شكيبايى و يقين نيكو، از خود دور ساز. هر كه عدالت را رها كرد به جور و ستم گراييد. دوست به منزله خويشاوند است. و دوست حقيقى كسى است كه در غيبت هم در دوستيش صادق باشد. هوا و هوس شريك رنج و الم است 🔹 🔹🔹 🔹🔹🔹