مقوله اعتماد و مسأله بازگشت ✍علی محمدی هوشیار بی اعتمادی و احساس ناامنی؛ یکی از عوامل دور شدن ‏ها و فاصله ها می تواند باشد. وقتی یک انسان، از یک اعتقاد و مکتب فاصله می گیرد، اولین چیزی که درباره او باید مورد بررسی قرار گیرد، همین مقوله است. فضای اعتماد، احساس امنیت می بخشد و هر کسی که در ایجاد آن پیش دستانه وارد عمل شود، در حفظ و نگهداشت افراد جامعه خود با موفقیت عمل کرده است. اگر ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران و ما به عنوان حوزه های علمیه، فضای اعتماد حقیقی را برای مخاطبین و مردم خود فراهم نماییم، نه تنها شاهد ورود مردم به فرقه ها نخواهیم شد، بلکه استارت خروج از فرقه را برای بسیاری از انسان های پاک نهاد خواهیم زد. مخصوصا به یاد داشته باشیم که بسیاری از آسیب دیدگان فرقه های انحرافی، منتظر پلی برای بازگشت به اعتقاد صحیح و پیشین خود هستند که گاهی با اقدامات عجولانه امنیتی یا قضائی، راه را برای آنان برای همیشه مسدود می کنیم. فرقه ها با استفاده از همین حربه؛ یعنی با ایجاد فضای اعتماد، گروه های زیادی را از بدنه جامعه دینی جدا کرده و با القاء مداوم امنیت به آنان، سازمان خود را حفظ نموده و پرورش می دهند. @ali_m_hoshyar