نظام فکری ✍علی محمدی هوشیار یکی از خلأهای موجود در نظام آموزشی و تربیتی؛ مقوله نظام فکری است. نظام فکری؛ همچون رشته‌ای نامرئی، مجموعه‌ای منسجم از ، ، و را در بر میگیرد که انسان‌ها به واسطه آن، به درک و تفسیر جهان پیرامون خود می‌پردازند. این نظام می‌تواند شامل دیدگاه‌های فلسفی، علمی، اجتماعی و دینی باشد که به شیوه‌های مختلف بر رفتار، تصمیم‌گیری و ارتباطات ما تأثیر می‌گذارد. در دل هر نظام فکری، اصول به عنوان مبانی بنیادین عمل می‌کنند. این اصول، همانند پایه‌های یک ساختمان، بستری را فراهم می‌آورند که در آن، ارزش‌ها شکل می‌گیرند. ارزش‌ها، مجموعه اعتقادات ما هستند که بر رفتارها و انتخاب‌های‌مان تأثیر می‌گذارند و در نهایت، بینش‌ها و نگرش‌هایی را به وجود می‌آورند که طرز فکر و نوع نگاهی که هر یک از ما نسبت به مسائل مختلف داریم را تعیین می‌کنند. این چنین، اطلاعات و تجارب ما در ذهن‌مان به شکل خاصی سازمان‌دهی می‌شود. نظام فکری، نه تنها در زندگی فردی ما اهمیت دارد بلکه در شکل‌گیری هویت اجتماعی و فرهنگی نیز نقشی کلیدی ایفا می‌کند. این نظام به ما کمک می‌کند تا به تفکر منطقی و انتقادی بپردازیم، با دیگران در مورد مواضع و باورهای مختلف گفت‌وگو کنیم و چالش‌ها و بحران‌های زندگی را بهتر درک و مدیریت کنیم. به طور کلی، نظام فکری مانند آنتی ویروسی است که مانع از نفوذ ویروس ها به سیستم شده و انسان را از گزند آسیب ها و شبهات گوناگون حفظ میکند. نظام فکری تنها ابزاری است که در جنگ های انسان را ایمن میکند و مجالی برای فریب دشمن باقی نمی گذارد‌. با این حساب؛ جای خالی درسنامه های نظام فکری در حوزه و دانشگاه به وضوح احساس می شود. @ali_m_hoshyar