علت آنکه ما پس از ۱۴۰۰ سال برای حسین‌ع اینگونه اشک می‌ریزیم و بر سر و سینه می‌زنیم آن است که داغِ سر بریدنِ حقیقت روی دل‌مان ماندگار شده است. هنوز انسان گناه را دوست دارد و هنوز عصیان قوتِ غالبِ آدمیان است؛ هنوز باطل را با لباس حق به خورد انسان می‌دهند؛ هنوز یزیدِ میمون‌باز برای جهان معرکه گرفته و زیر سایه‌ی سازمان‌های بین‌المللی کودک‌کشی می‌کند و ادعای آقایی بر جهان را دارد؛ هنوز رسانه‌ی ابن زیاد، مسلم را با برچسب تر.و.ر.ی.س.ت و یاغی، تحریم کرده و بام‌های کوفه را برای حلق‌آویز کردن او و هرکس که به سمتش برود آذین بسته است؛ ما هنوز چشم به راهِ آخرین حسینِ خداییم تا ما را از شرهای وجود خودمان و اشرار جهان نجات دهد. ما هم‌نوا با غمِ حسین‌ع بی‌تابِ لحظه‌ی سرنوشتِ خلقت خویش هستیم. ما یتیمانِ آخرالزمانیم که به امید روزهای خوشِ با او بودن نفس می‌کشیم و مقابل فرزندان ابوسفیان ایستاده‌ایم. ◇◇◇ ✍ [ @asraneh313 ]