🔻انتظار بیهوده برای اینکه «وقت» کاری برسه! روزی از اینجا میرم ، روزی این کار بی‌ثمر رو ترک میکنم ، روزی این ایده‌ رو پیگیری می‌کنم ، وقت فراغتی اگه دست بده ورزش رو شروع می‌کنم ، این کتاب رو در اولین فرصت میخونم ، روزی بهش خواهم گفت که چقدر دوسش دارم و… اما تجربه نشون داده که خیلی وقت‌ها ما هنوز به انگیزه و نگرشِ ضروری بودن و پی گرفتنِ فوریِ کارهایی که دوست داریم نرسیدیم... پس ترجیح میدیم به «کارهای روزمره بی‌ثمر» برسیم ، کارهایی که به اصطلاح آقا بالاسری براشون وجود داره که انجام پیوسته اونها توسط ما رو چک کنه! بنابراین هر روز همه انرژی خودمونو صرف اونها می‌کنیم و نزدیک غروب ، تهی از انرژی و برای تجدید قوای شروع روز ملال‌آور بعدی به خونه برمی‌گردیم… 💡درسته که تغییر ترس و درد داره ، اما بدتر ازین نیست که روزهای عمرمون با وعده تغییراتِ آینده تلف بشه… ✍🏻 💟 @asrar_movafaghiyat