🔹آیت‌الله حائری شیرازی🔹 🔸کسی که عالم به زمان نباشد، تصور می کند زمانه، زمانۀ تقیه است و نباید با آمریکا مقابله کرد🔸 علی علیه السلام می فرماید: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس» انسان آگاه به زمان، اشتباهات بر او حاکم نمی شود، گرفتار خطای در انتخاب راه نمی شود. پس آگاه به زمان بودن ضرورت دینی هر مسلمانی است، مرد، زن، کوچک و بزرگ بایستی آگاه باشیم به زمان خودمان. از امامان ما سوال شده که ظهور چه زمانی است؟ و چه زمانی حق شما به شما بر می گردد، فرمودند که وقتی که مردم بشوند آن موقع، موقع قیام ماست و موقع بازگشت حق ما به ماست. بعد فرمودند که هرکسی می تواند در بین دوستانش، آشنایانش، خویشاوندانش نمونه گیری کند، امتحان کند، ارزیابی کند اگر در آنها وفا دید معنایش این است که جهان به سمت وفا و صمیمیت دارد می رود. اگر در آن ها بی وفایی دید بداند که هنوز تا زمان ظهور فاصله هایی است و باید زمان ها بگذرد. خب زمان ما چه زمانی است؟ زمان «عدم وفاداری» مردم به دین است تا وقت تقیه باشد و نشستن؛ یا زمان «وفاداری» مردم است که وقت قیام کردن و پیش رفتن برای احیای دین باشد؟ امام راحل می فرمود مردم ما از مردم عراق در زمان علی علیه السلام و مردم مکه و مدینه در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، بهترند. دشمنان اسلام دقیقاً عکس این مطلب را می خواهند القا کنند. می خواهند تلقین کنند و بقبولانند که نه، بهتر از آن زمان ها که نیستند و بگویند که این ها وضعیت دینیشان خوب نیست. چه جوری اقدام می کنند؟ می گویند می رویم آمارگیری می کنیم، ببینیم از بین جوان ها چند تای آن ها مسجد می آیند؟ چند درصد نماز می خوانند؟ از بین این ها که نماز می خوانند چند تای آنها نماز جمعه می روند و در نماز جماعت شرکت می کنند؟ از روی این ملاک می خواهند نتیجه بگیرند که مردم افت دینی پیدا کردند، افت اخلاقی پیدا کردند و مردم آن نیستند که برای قیام بشود روی آنها حساب کرد. به اصطلاح معروف می خواهند بگویند با بند پوسیدۀ اینها نمی شود به چاه رفت. خیلی هم در این کار زحمت می کشند، برنامه ریزی می کنند تا به همه القاء کنند که وضع دینی مردم سست است. روحانیون و علما نتیجه بگیرند که مثل امامانی که تقیه می کردند حالا فصل تقیه هست، فصل مقابله و رو به رو شدن و برخورد با اجانب نیست. با بد باش، با اسرائیل بد باش، اما در مقابل آن ها کن، مماشات کن تا وقتی ایمان مردم خوب شد، استقامت مردم خوب شد، آن موقع بیا توی میدان، آن موقع وارد عمل بشو؛ همانطوری که امام ششم هم به جای مقابله با بنی عباس و بنی امیه، راه درس دادن و بحث کردن و تعلیم دادن را گرفت، نه راه مبارزه و مقاومت مسلحانه. خب آدمی که نباشد می گوید این ها راست می گویند وقت، وقت سازش است وقت است. (ادامه دارد ...)