🔴 تفاوت گریه با گریه! ✅احتمالا تا الان زیاد شنیده اید که خیلی ها میگویند: گریه در مجالس اندوه اهل بیت، باعث شادی و نشاطشان میشود نه افسردگی! 🍃و حتما پیش خودتان فکر کرده اید که: چه عجیب! مگر گریه با گریه چه فرقی دارد؟ ✨اشک ریختن دو نوع است: 1⃣ اشک های ارادی و اختیاری : 🔆 که به میل انسان و از روی تفکر و عشق به خدا و اهل بیت علیه السلام است... 💧رطوبت سر را خارج کرده و با دفع مواد سمی بدن و بالارفتن درجه ایمان و عقیده و عشق به اهل بیت، به انسان حال خوبی میدهد. 2⃣اشک های طبیعی و واکنشی که از روی درد، عاطفه و احساس مادی و دنیوی نشات گرفته باشد: ☑️این اشک های درد و غم ،گرم و سوزناک است. 🔺 اشک حزن، در دراز مدت موجب کوری چشم می شود و دیدگان آدمی را ضعیف می کند و نور را از آن می گیرد و آثاری چون سپیدی چشم، ضعف بینایی و کوری آن را به همراه دارد. 🌕اشک هایی که دلسوختگان اهل بیت و عاشقان خدا می ریزند، اشک های شادی آفرین است. از این رو از این اشک ها به «قره عین» تعبیر می شود؛ قره عین به معنای خنکی و سردی چشم است. 🌸 اشک های شوق و شادی اصولا بر خلاف اشک های درد و حزن و غم، اشک های خنکی است، موجب روشنایی دیدگان می شود و نور چشم را افزایش می دهد. 🌟امیر مومنان علی(علیه السلام ) می فرماید: گریستن مومن از ترس خدا، روشنایی بخش دیده اوست. 💫همه اشک های معرفتی چه از روی خوف باشد یا طمع یا عشق معنوی ،اشک های ارزشمندی هستن. 💥ادیان دیگر وقتی وارد عزاداری امام حسین (علیه السلام ) یا امام رضا (علیه السلام ) می‌شوند می‌گویند : ✅نمی‌دانیم چه خبر است اما وقتی دو قطره اشک می‌ریزیم آرام می‌شویم و لبخند بر لبانمان می‌آید. 🔆 اگر دقت کرده باشید کسی که بیشتر از همه در مراسم عزاداری امام حسین گریه می‌کند بعد از تمام شدن آن بیشتر از همه به شادی و شعف قلبی می‌رسد. 💚پیامبر خدا می فرماید: ...قطره اشکی که از خوف خدا می ریزد که وزنی ندارد؛ اما اگر بر چهره اش جاری شود، از آن پس هرگز غبار ذلتی آن چهره را نمی پوشاند. 💗پیامبر اکرم چندین بار فرموده‌اند که: 📝 اشک چشم مومن که برای استغفار جاری شود، مثل آبی است که آتش دوزخ را خاموش می‌کند. ✅ «هر مۆمنى به اندازه بال پشه‏ اى اشك بر گونه‏ اش جارى سازد، خداوند آتش دوزخ را بر او حرام میکند.» 🔮 «چشمى كه از خوف خدا گریسته و چشمى كه بیدارى كشیده باشد و چشمى كه از حرام خدا پوشانیده شده باشد، آتش دوزخ را نمیبیند. 📒المواعظ العددیه: ص 54 بحارالانوار: ج 93 ص 201ح 36 @ayeha313