جز به عشقت، حرم سینه مزیّن نکنم شاخص عشق به جز با تو معیّن نکنم روز و شب می‌شود ای ماه! که یادی ز رُخت لحظه‌ی آمدنت در مه بهمن نکنم!؟ ماه خرداد! در این نیمه‌ چه غمگین شده‌ای! در غم دوست چه سان ناله و شیون نکنم؟ پر کشیدی ز برم، روح خدا! تا بر دوست حیف! کز گلشن روی تو به خرمن نکنم رفتی و چینی قلبم بشکست از غم تو من که هم‌سنگ جگر، پاره‌ی آهن نکنم با دل امت تو داغ یتیمی چه کند! گوهر اشک چرا بی تو به دامن نکنم؟ سخت دلگیرم از آن غائله‌ی رفتن تو کاش! برگردی و دق از غم رفتن نکنم حرم عشق بود صحن و سرایت، صنما! لحظه‌ای ترک حریم حرمت، من نکنم دست از یاری یاران نکشم بعد شما اعتمادی به دو صد وعده‌ی دشمن نکنم التیام دل ما بعد شما، خامنه‌ای(ح) است می‌شود در ره او جان و سر و تن نکنم!؟ ۱۴۰۲/۰۳/۱۴