در زمین، ماه آسمان زهراست مهر و مه نه، که کهکشان زهراست آفرینش تمام از یُمنش سبب خلقت جهان زهراست فخر عالم محمد(ص) است اما افتخار رسول‌مان زهراست نیست همتای او به جز حیدر آری اعجوبه‌ی بیان زهراست نه فقط مادر حسین و حسن مادر کل شیعیان زهراست جسم و جانش لطیف‌تر از گل گل مخوانش که باغبان زهراست عشق را کرده فاطمه(ع) معنی بس که با شیعه مهربان زهراست کرده ختم رسل، سفارش‌ها آن که بر تن مراست، جان زهراست میزبانی کنید از او چون جان چند روزی که میهمان زهراست در جوانی چرا چنین شد پیر؟ قامتش از چه چون کمان زهراست؟ آن که هستی نشان گرفت از او مرقدش از چه بی‌نشان زهراست؟ نه فقط قبر او بوَد پنهان آن که قدرش بوَد نهان زهراست اختر تابناک عصمت اوست از کران نور تا کران زهراست هست زهرا شفیعه‌‌ی محشر عشق، زهرا بوَد، جنان زهراست از رضایش، رضای حق حاصل هر چه خواهد خدا همان زهراست کاش! مهدی او ز ره برسد مادر صاحب‌الزمان زهراست #محمد_رضا_قاسمیان